Sacramentsdag
Als ik aan naar de eucharistie kijk, dan denk ik altijd: 'God, wat zijt Ge toch groot in uw creativiteit'. In dat kleine stukje brood komt Hij immers in zijn Zoon tot ons: zicht- en tastbaar. Prachtig toch ! Net zoals toen op die Goede Vrijdag en die heerlijke Paasochtend geeft Jezus zich in de eucharistie opnieuw aan de wereld, aan ieder van ons. We mogen naar Hem kijken, Hem aanbidden, Hem tot ons nemen. Wat een vereniging !
Er zijn geen woorden voor.
Moge ons leven een eucharistisch leven zijn, in eenheid met de Heer gegeven voor de wereld. Moge de eucharistie ons tot mensen maken getekend door Gods liefde; zijn vrede uitdragend, zijn goedheid leggend in al wat we doen.
Laat ons van de eucharistie houden. Jezus houdt ook van ons. Moge deze wederzijdse liefde ons tot dankbare, blijde en gegeven christenen maken.
kris
Volgende week zullen de vieringen in ons bisdom hernemen. Zolang al zijn wij aan het wachten om eindelijk echt eucharistie te mogen vieren, om het Heilig Brood, de levende Heer, uit handen van de priester te ontvangen. De lockdown maakte dat wij ons moesten behelpen 'online'. Ik ben overal in de wereld naar de H.Mis geweest en dat heeft eerlijk waar ook zijn charme. Maar toch zit ik hier zoals een eerste communiecantje vol verwachting uit te zien naar de 'echte' vereniging met de Heer. Het vieren van Sacramentsdag voedt dat verlangen nog meer. Hoe goed is de Heer dat Hij ons steeds weer zichzelf als eten en drinken, als 'dagelijkse kost' aan ons wil schenken. Het maakt mij klein en stil om dit groot mysterie enigszins te bevatten...
BeantwoordenVerwijderenIntussen komt Hij wel spiritueel 'onder ons dak' zoals ze in het Engels bidden voor de H. Communie en dat heeft mij toch wel gesterkt en getroost. Zo creatief als Hij is om Zich zo eenvoudig en toegankelijk te maken, in al Zijn grootsheid, een meditatie overwaard. Dank Kris voor je steeds frisse aandacht en verwoording van wat ons eigenlijk zover overstijgt...