woensdag in week 2 van de veertigdagentijd

Vandaag horen we Jezus zeggen: 'Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken.'

Hoe actueel !

Gisteren was ik in gesprek met een van onze bewoners in het woonzorgcentrum nadat we samen naar het middagjournaal hadden gekeken. De bewoonster zei over Poetin dat zij hem ervoer als iemand die geen greintje compassie of medeleven heeft, of toont, met de medemens. Hij stuurt duizenden soldaten naar het front, wetende dat er heel wat zullen sneuvelen. Velen zullen vaders zijn van kinderen en partners van een vrouw. Hij laat steden en dorpen bombarderen waar honderden doden vallen, om nog niet te spreken over de trauma's die duizenden mensen oplopen. Hij ontneemt kinderen hun toekomst. Cultuurhistorische steden worden gewoon vernietigd tot op de grond. Miljoenen mensen maakt hij tot vluchteling. Terwijl hij zelf afgezonderd leeft ver weg van het geweld.
Mevrouw is een hele christelijke dame en ze vroeg aan mij of het fout is zo te denken. 'Oordeel ik dan?' vroeg ze me, wetend dat Jezus vraagt om 'niet te oordelen'.
Ik zei haar dat er een verschil is tussen oordeel en vaststelling. Het is niet omdat je iets vaststelt dat je daarmee een oordeel velt. Het niet willen vaststellen kan in zekere zin zelfs heel onchristelijk zijn, omdat je dan je ogen sluit voor de realiteit. Poetin mogen we als mens niet veroordelen, maar wat hij de wereld aandoet mag wel vastgesteld worden.
Je ziet... ook in woonzorgcentra wordt er gepraat over de oorlog in Oekraïne.

Terug naar de uitspraak van Jezus: 'Jullie weten dat heersers hun volken onderdrukken en dat leiders hun macht misbruiken.' Dat is gewoon zo. We weten het, en we zien het vandaag gewoon gebeuren. Laat dit feit ons hart aanzetten tot onophoudelijk gebed voor de vrede in de wereld, en tot daden van solidariteit.

Interessant zijn ook de woorden van Jezus die volgen op zijn uitspraak: 'Zo mag het bij jullie niet gaan.' En ook al zijn wij geen leider van een natie die zijn macht misbruikt en zijn volk onderdrukt... Laten we niet te snel denken dat wij, gewone mensen, gevrijwaard zijn van 'het kwaad'. Zoals het goede een realiteit is, zo is ook het kwaad heel dikwijls een realiteit. De Bijbel leert ons veel over het goede, en het ware, maar de Bijbel toont ook aan hoe het kwade voortdurend op de loer ligt. Het begint al bij het begin in Genesis waar de slang de mens verleidt... En zo gaat het heel de Bijbel door. Natuurlijk leert de Bijbel ons ook, en zelfs vooral, dat het kwaad niet en nooit het laatste woord heeft, en dat in Christus onze bevrijding ligt. Maar dat neemt niet weg dat het kwade nooit veraf is, zowel rondom ons als in ons. Het vraagt een geest van onderscheiding om te zien welke zaken ons in God en zijn liefde brengen, en welke zaken ons juist van Hem wegtrekken. Dit vraagt dus een zekere alertheid, een 'wakker zijn van geest' om met deze gegevenheid om te gaan.

De Bijbel leert ons dat de meest veilige weg de weg van Jezus is, zowel wat betreft zijn voorbeeld, alsook doorheen de genade die Hij schenkt wanneer we het Woord lezen, alsook door ons dagelijks leven in innige verbondenheid met Hem.
Vandaag zegt Hij: 'Wie van jullie de belangrijkste wil zijn, moet dienaar van de anderen zijn, en wie van jullie de eerste wil zijn, moet slaaf van de anderen zijn – zoals de Mensenzoon niet gekomen is om gediend te worden, maar om te dienen en zijn leven te geven als losgeld voor velen.' Of anders gezegd: Grootheid zit 'm in het klein zijn: niet boven de ander gaan staan, maar naast hem; de ander dienend, en wel vanuit Christus' inwoning diep in jezelf. Geen onderdrukking dus, maar enkel liefde, dienst.

Mogen we ieder individueel, en als Kerkgemeenschap, deze weg vinden en gaan.

kris