woensdag in week 1 van de veertigdagentijd

Luisteren naar het Woord van God en er gehoorzaam aan zijn verrichten het wonder van het onmogelijke. Dat toont ons vandaag de figuur van Jona. Op het woord van God trok hij de grote stad Nineve binnen om de inwoners op te roepen tot bekering. Jona was een bemiddelaar, zou je kunnen zeggen, tussen God en de mensen. Hij bracht de oproep van God onder hen. Zij namen de oproep ernstig, riepen een vasten uit, en iedereen, van hoog tot laag, hulde zich in een boetekleed, en ze bekeerden zich.

God, zo lezen we, liet zijn hart raken door deze bekering en bood hen het diepste van zijn goddelijkheid aan, namelijk zijn barmhartigheid. God heeft medelijden met mensen die hun slecht gedrag inzien, en is hen genadig.

Zo kan de meest gewelddadige en goddeloze mens zijn leven omgooien als hij luistert naar het woord van God. En juist daarom, mogen wij christenen, ons nooit neerleggen bij hoe mensen zijn; integendeel. We zouden alles op alles moeten zetten om het woord van God, op welke wijze ook, bij die mens te brengen. Omdat het Woord namelijk mensen helpt het kwaad in hun leven te herkennen zodat ze hun hart kunnen veranderen. Het is een verantwoordelijkheid die God, zoals Hij met Jona deed, aan al zijn leerlingen toevertrouwt. Wij zijn allen, zoals Jona, gezonden om het evangelie te verkondigen. We zijn gezonden het Woord te communiceren.

Op welke wijze we dit doen… daar moeten we verstandig en wijs mee omgaan. We mogen geen brokken maken, geen geknakt riet nog meer breken, geen agressie opwekken,… Het Woord communiceren vraagt een biddend en barmhartig en nederig hart, dat zijn wortels heeft in Christus’ inwoning diep in onszelf.

‘Ik zeg je, sta op’, betekent hier ons bewust zijn van onze missionaire opdracht, daar waar mensen bekering nodig hebben. Als Kerk moeten we hierover durven nadenken.
Toekijken en niets doen lost niets op. Het evangelie roept op naar de mensen toe te gaan; met moed en tederheid, biddend, je toevertrouwend aan de Heer.

Geïnspireerd aan woorden van Vincenzo Paglia.

Reacties

  1. Ja naar de mensen gaan ...met moed en vooral met tederheid !
    Heer Jezus help ons daarbij !
    Mogen wij ons daartoe laten leiden door Uw Geest levend in ons !
    Dank U Heer !

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Op mijn nachtkastje ligt een papiertje waarop ik al jaren geleden geschreven heb: "Ik zeg je, sta op".
    Als ik dat 's morgens zie dan weet ik telkens dat ik het die dag niet alleen moet doen.
    Goed hé.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten