zaterdag in week 3 van de veertigdagentijd
Het Woord van God nodigt ons uit ons te haasten, om de dringendheid te voelen de Heer te kennen. Hosea, die we vandaag beluisteren in de eerste lezing, is profeet in een zeer duistere tijd in de geschiedenis van Israël, vlak voor de Assyriërs Samaria zullen veroveren en verwoesten. Het zijn donkere dagen om verschillende redenen. Iets van dat herkennen we vandaag wanneer we kijken naar Oekraïne en naar al die plaatsen waar de vrede bedreigd wordt, die landen waar hongersnoden heersen, waar armoede hele bevolkingsgroepen treft,... En dit terwijl de Heer ook vandaag zijn tekenen geeft.
'Jullie liefde', zegt de profeet, 'is als een ochtendnevel, als dauw die ’s morgens vroeg verdwijnt.' Ja, het is moeilijk om de liefde stabiel in ons leven te verankeren. We zijn eerder geneigd om ons te laten meeslepen door de emoties van het laatste moment. We hebben het woord van de profeten ook vandaag nog nodig, zoals - uiteraard - ook het Woord van de Heer. We zouden het dagelijks moeten lezen, en herlezen. Herkauwen; biddend, mediterend, studieus,... 'Dan zullen wij Hem kennen, ernaar jagen om de Heer te kennen', zoals Hosea dat vandaag verwoordt.
'Even zeker als de dageraad zal Hij komen, Hij komt naar ons als milde regen, als de lenteregen die de aarde drenkt.’ Inderdaad, zo is het. Wanneer wij ons openen voor zijn Woord, voor zijn aanwezigheid, voor zijn tekenen, voor zijn uitnodigingen, zal God niet enkel komen, maar Hij zal ons ook tot kracht zijn 'ja' te zeggen; ten diepste en consequent, individueel en als Kerk.
Christus zal ons leren lief te hebben, in Gods' naam; het ware offer dat Hij van ons vraagt.
Laten we ons verinnigen met de Heer, om de weg van de liefde te kunnen gaan.
Geïnspireerd aan woorden van Vincenzo Paglia
Heer God, U lijkt zo ver voor mij. Ik zou U willen zien, maar in mijn beleving vind ik U niet. Toch weet ik dat U er bent. Ik geloof het niet alleen, maar ik weet het eigenlijk ook. U hebt alles zo wondermooi geschapen. Zeker, het is niet volmaakt. De sterren bewegen zich in het heelal in soms heel grillige banen rond hun zonnen. Ik had het anders gedroomd, ik droomde van perfect harmonische cirkelbanen. Mijn eigen leven is ook niet geworden wat ik ervan gedroomd had. Ik weet zelfs niet goed wat ik er eigenlijk van gedroomd had, behalve dat ik méér had willen kunnen doen voor de mensen en voor U. Daarom ben ik blij met Jezus' parabel vandaag. Heer, ik kan ook alleen maar stamelen vandaag en met de tollenaar zeggen: 'God, wees mij, zondaar genadig'. Ik vond de boeteviering met onze paus gisterenavond zo mooi, maar mij bekroop de bange twijfel of U ons nog wel genadig kunt zijn. En toch, Heer, vanmorgen lijken al mijn twijfels weer op te drogen. Door de nevels heen komt U weer naar mij toe. De lezingen en psalmen in mijn getijdengebed zeggen mij dat U er bent. En daarvoor dank ik U, Heer. Kom terug, Heer, wij hebben gezondigd, maar U bent altijd groter dan al ons kwaad.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gebed Daniël. Het verwoord datgene wat heel veel mensen voelen denk ik. We willen het goed doen maar we zijn soms zo onmachtig. Gelukkig worden we steeds weer op de goede weg gezet door Gods Woord. En ook het Bijbelcitaat is daarvoor een krachtige hulpbron. Wat een voorrecht om hiermee samen bezig te zijn. Allemaal heel veel dank.
BeantwoordenVerwijderenRoosje; ik kan het niet beter verwoorden.
BeantwoordenVerwijderenWat een prachtig gebed van Daniel ,zo voel ik mij ook.
Van mijnentwege ook VEEL DANK aan allen.
het menselijk tekort staart ons recht in het gezicht. er rest ons slechts te bidden. veel en oprecht te bidden. dank je Daniël.
BeantwoordenVerwijderenInderdaad. Heel waar en heel mooi!
BeantwoordenVerwijderenOok ik sluit me helemaal aan bij de woorden van pr Daniël. Als ik ze lees liggen ze helemaal in de lijn van de toewijding van onze paus aan Maria gisteren in de Sint-Pieters basiliek.
BeantwoordenVerwijderenMooi vind ik in deze dat je dit 'in naam van' bidt. Je bid om ontferming voor de hele mensheid. Ik denk dat soort gebed, naast het dank- en lofgebed, heel belangrijk is.
Zelf lees ik momenteel 'De ware verhalen van een Russische pelgrim' met de daarbijhorende Filokalia. De pelgrim leert ontdekt en leert het zogenaamde Jezusgebed: 'Jezus, me me zondaar genadig'. Hij bidt het in diepe verbondenheid met de hele mensheid... Voortdurend vragen om ontferming... Mooi en zinvol.
Mogen we deze gebeden zeggen, met Maria, Koningin van de Vrede, aan onze zijde.
Dank u allen, beste vrienden van Bijbelcitaat. Vanmorgen voelde ik in mij een overgang van onmacht en twijfel, naar vrede en het weer terugvinden van God. Dank dat jullie het soms ook zo voelen. Een gezegend weekend.
BeantwoordenVerwijderen