28 dec - Onschuldige Kinderen

De angst van Herodes om zijn macht te verliezen, zelfs tegenover een kind, drijft hem tot ongekende wreedheid. Herodes wil tegen elke prijs zijn troon redden, ook als hij daardoor een ongehoord en niet goed te praten bloedbad moet aanrichten.

Maar Jozef dwarsboomt het wrede kwaad, hoewel hij helemaal geen macht heeft. Zijn enige kracht is zijn geloof. Jozef luistert naar de engel en doet wat die hem opdraagt: ‘Maak je gereed en vlucht met het kind en zijn moeder naar Egypte'.

Deze bladzijde van het evangelie is helaas niet enkel geschiedenis, maar ook brandend actueel. Ook vandaag nog vinden er massaslachtingen plaats. Denken we aan de inmiddels vele duizenden mensen die zijn omgekomen bij die kwaadaardige en zinloze oorlog in Oekraïne. Denken we ook aan de vele migranten die het leven verloren bij het op de vlucht zijn voor oorlog en conflicten elders in de wereld, aan die vele mensen die de dood vonden terwijl ze de woestijn of de zee overstaken. Of aan de miljoenen kinderen die vandaag de dag sterven door honger en ziekte door armoede en onrecht.
Héél véél mensen zijn in deze tijden het slachtoffer van geweld, roof en uitbuiting. Schrijnend en godgeklaagd!

Eigenlijk zou er veel meer verontwaardiging moeten zijn tegenover deze wreedheden. Te weinig mensen laten zich raken door onverschilligheid en ‘ogen toe doen’.

Er zijn véél christenen en véél mensen van goede wil nodig die luisteren naar de engel van de Heer, zoals Jozef deed, en die deze 'kleinen' bij zich nemen om ze te redden van de moordende slavernij van het kwaad.

Laat ons Kerk zijn, in de diepe betekenis van het woord door hart, verstand, oog, oor, mond, handen en voeten te hebben voor zij die slachtoffer zijn, of dreigen te worden, van kwade machten in onze samenlevingen. Ook dat is evangelie.

Geïnspireerd aan woorden van Vincenzo Paglia

Reacties

  1. Herodes was toen 70 jaar en stond op zijn positie. Drie van zijn eigen zonen had hij al om laten brengen omdat hij vreesde dat zij zijn macht en zijn troon zouden grijpen. Ook Jezus moest weg. Toen de Wijzen niet terugkwamen, voerde Herodes een boos plan uit: alle jongetjes van twee jaar en jonger in de streek rond Bethlehem moesten dood; dan zou Jezus ook weg zijn. Maar God heeft een Voorzienigheid. Jezus zou wel moeten sterven, maar niet nu al. Hij moest eerst Zijn zending volbrengen. En dan, toen die zending zou mislukken, zou Jezus de bittere kruisdood aanvaarden en in ons aller plaats, plaatsvervangend, God de Heer laten zijn over Zijn leven en dus door Zijn plaatsvervangend lijden ook over ons allemaal. Nu weent Rachel om haar kinderen. Zij lag daar begraven langs de weg naar Bethlehem. Maar Jezus bracht een tijd door in Egypte en zoals Israël destijds weggeroepen werd uit dat slavenhuis, zo zou God het ook doen met Zijn Zoon. En dan begrijpen we de eerste lezing. God is licht, zegt Sint-Jan, er is in Hem geen spoor van duisternis. Onze duistere wegen, ook die van koning Herodes, ontmaskert Hij. Het bloed van Jezus is reiniging voor allen, ook voor Herodes, als hij dat zou willen. Voor de onschuldig vermoorde kinderen in ieder geval. Tweede Kerstmis toonde al met de marteldood van de eerste diaken Stephanus dat het de moeite waard is voor Jezus te sterven. Vandaag wordt zelfs duidelijk dat ook onschuldige kinderen door hun lijden - wat het ook is: verwaarlozing of miskenning, misbruik of dood - mogen delen in het Paasmysterie van Jezus.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten