zaterdag in kerstoctaaf

Het Woord is mens geworden en heeft in ons midden gewoond, vol van genade en waarheid.
Zo lezen we vandaag in het evangelie.

Lieve mensen, het is vandaag de laatste dag van het jaar. Een iets of wat speciale dag, zeker naar de latere uren toe. Sommigen dansen het jaar feestend uit, weer anderen genieten van een intiem samen-zijn met familie of vrienden, sommigen bidden van oud naar nieuw; op zich mooi.

Ik zou u willen uitnodigen, de woorden uit het Johannes-evangelie hierboven aanhalend, dit jaar in diepe dankbaarheid af te sluiten. Dankbaarheid op de eerste plaats om God die bij ons is in Jezus Christus. Mensen, dat is zo’n groot geschenk voor de mensheid! We kunnen daar ons niet genoeg bewust van zijn. Jezus is áltijd bij ons, zowel op momenten dat wij bij Hem zijn alsook op momenten dat wij niet bij Hem zijn. Hij is trouw, ook al zijn wij, of is de mensheid, wel eens ontrouw. En steeds opnieuw staat God in zijn Zoon op ons te wachten om ons weer in zijn armen te sluiten, ons omhelzend met zijn barmhartigheid, ons zijn liefde gevend. Dat is zo groots!! Het is Blijde Boodschap op zich.

Mogen wij deze Blijde Boodschap ook zijn voor elkaar; vanuit Gods inwoning diep in onszelf.

Laten we in deze laatste uren van dit jaar dankbaar zijn om Gods aanwezigheid, om zijn woonst in ieder van ons, om zijn liefde voor elke mens.

Moge de mensheid zich openen voor Gods genade, voor zijn komen in de wereld.

En laat ons bidden om vrede.

Een mooie jaarwissel voor ieder van u.

Met een dankbare groet,

kris