woensdag in week 3 van de advent

Jezus antwoordde: ‘Zeg tegen Johannes wat jullie gezien en gehoord hebben: blinden zien en verlamden lopen, mensen die onrein zijn door een huidziekte worden gereinigd en doven horen, doden worden opgewekt en aan armen wordt het goede nieuws bekendgemaakt. Gelukkig is degene die aan Mij geen aanstoot neemt.’

Wanneer mensen naar ons gestuurd zouden worden met de vraag: 'Zijn jullie die gemeenschap die men christenen noemt ?', dan zouden wij als antwoord moeten kunnen geven: ‘Ga terug en zeg wat jullie zien en horen: mensen die verlamd zijn geraakt door oordeel ervaren weer dat zij bemind worden, mensen die gezondigd hebben groeien op hun weg naar bekering door eerlijk berouw en het krijgen van vergeving, mensen met depressies komen weer langzaam maar zeker tot leven, armen worden in de kring van de gemeenschap geplaatst en weten zich erbij, mensen die ziek waren door verwerping ervaren weer genezing door liefde die hen aangeboden wordt, eenzamen worden opgezocht, bejaarden worden bijgestaan, gevangenen krijgen brieven, her en der zijn er initiatieven ter bevordering van vrede en eenheid, op tal van plaatsen komt men samen om God lof te brengen, om te luisteren naar zijn Woord, om te bidden voor de noden in de samenleving, bij ons wordt God gedragen en gebaard.'

Gisteren zat ik in ons woonzorgcentrum (Avondvrede - Gent) bij een dame die echt levensmoe is. Terwijl ik met haar in gesprek was kwam er een zorgkundige binnen om afscheid te nemen; haar dienst zat er op. De wijze van korte babbel met de bewoonster, de warmte van haar nabijheid, het kneepje in de wang,... Die wijze van presentie... dát is de essentie.
Vanuit vorige gesprekken weet ik dat deze zorgkundige een diepgelovig iemand is. Hoe mooi, en tegelijk hoe gewoon, hoe zij dat doet. Kleine goedheid...

Ja, gelukkig degene die aan het leven van Christus (christenen) geen aanstoot neemt.

Een gezegende woensdag,

kris