22 dec
Wie in ontmoeting leeft met God, draagt vreugde. Daarom geen uitbundige vreugde met veel toeters en bellen, maar vooral een innerlijke vreugde.
Iets dergelijks lezen we vandaag in het evangelie in dat mooie lied dat we ‘het magnificat’ zijn gaan noemen. Maria prijst God omdat Hij omziet naar het kleine, omdat Hij het nederige uitkiest om gebaard te worden voor de mensheid. Maria weet zich aangeraakt door God en dat doet haar ziel in vreugde ontvlammen.
Lieve mensen, we zijn Maria niet, en we zijn geen fysische dragers van de Heer, en we zullen Hem ook niet zichtbaar baren. Anderzijds zijn we wel geroepen Maria te zijn, dragers van de Heer, geroepen Hem te baren voor de mensheid.
'Leven in hoop' is je gelovig bewust zijn dat God ook u heeft aangeraakt, en dat je geroepen bent te leven vanuit deze aanraking.
Laten we ons daarbij spiegelen aan Maria. Ja, laat ons klein zijn en nederig, beschikbaar en dienstbaar. Opdat ook wij dragers zouden zijn van de Heer, bereid zijnde Hem te geven aan de wereld doorheen gebed en daden van goedheid.
Moge dit gebeuren onze ziel doen jubelen, ons hart doen juichen. Om God.
Een gezegende donderdag,
kris
Jezus leeft in ons hart. We zijn, zoals Maria, levende tabernakels. Als we door de straten lopen, brengen we Jezus aanwezig in ons dorp, in onze stad, in de wereld. Zo mogen we zegen zijn voor ieder die we zien, die ons passeert, wiens blik de onze kruist, met wie we praten en bidden op straat. Elke ontmoeting met wie dan ook is een enorme kans die ons gegeven wordt. Zichtbaar en tastbaar aanwezig zijn in de wereld waarin we leven. De opdracht die aan iedere christen gegeven is door de Heer zelf.
BeantwoordenVerwijderenZo juist, en warempel een ganse opdracht.
BeantwoordenVerwijderen