zaterdag in de 2e paasweek
Jezus zegt vandaag: ‘Ik ben het, wees niet bang’.
Diep vanbinnen zijn ook wij dikwijls angstig: bang ons eigen ikje te verliezen, bang – zoals we enkele dagen geleden hier zeiden – ons roer volledig uit handen te geven aan de Heer. Of anders gezegd: we zijn bang in Gods liefde te treden.
Jezus kent onze vrees, onze twijfel, onze angst. Hij kent ze meer dan wij ze zelf kennen. En juist door het feit dat Hij er weet van heeft komt Hij ook tot ons met die heldere en bevrijdende woorden: ‘Ik ben het, wees niet bang’.
Laten we deze woorden in de stilte van ons hart met veel liefde overwegen. Het is immers de Heer zelf die deze woorden in ons diepste zijn komt neerleggen, met de uitnodiging ons aan Hem toe te vertrouwen.
Toen de leerlingen, zo lezen we, de Heer aan boord wilden nemen kwam hun boot meteen aan land. Zo is het ook in ons leven. Wanneer we ingaan op de uitnodiging van de Heer Hem in ons toe te laten, wanneer we ermee instemmen dat Hij de leiding mag nemen over ons innerlijk leven, krijgen wij grond onder de voeten; vaste grond, de grond van ons bestaan. Grond waarop we kunnen bouwen, leven, liefhebben. Die grond is immers de Heer zelf: fundament van ons bestaan, levend hart van ons leven.
Lieve mensen, ga met al je angsten, twijfels, klein geloof of ongeloof, naar de Heer. En tracht zijn woorden ‘Ik ben het, wees niet bang’ te ontvangen alsof de Heer zelf je komt bezoeken, want zo is het ook.
Vlij je tegen Hem aan, ontvang Hem. Moge Hij de grond worden van je bestaan.
Laat ons bidden ...
Heer Jezus,
leg in onze angsten uw bevrijdend woord:
‘Ik ben het, wees niet bang’.
Omarm ons ongeloof,
trek ons in de gloed van uw liefde,
opdat Gij de grond moogt worden
van ons bestaan,
waarop wijzelf,
en anderen,
kunnen bouwen.
In uw naam.
Amen.
Een mooi en gezegend weekend voor u allen,
kris
BeantwoordenVerwijderenDe leerlingen komen in een storm terecht. Het is niet zomaar een storm. Het is een crisis die verband houdt met de eucharistie, waarvan de broodvermenigvuldiging een voorteken was. Zolang het gaat over een Jezus die brood uitdeelt, is het goed. Maar zodra het begint te gaan om zelfgave en zelfverloochening, wat de eucharistie óók is, dan komt er een crisis in ons leven. Herboren worden, leren leven vanuit de gezindheid van God die ook in Jezus was, het is zo moeilijk. Wij zitten immers zo vastgehecht aan ons eigen ik. Maar geen nood, de Heer ziet het. Hij kent ons hart. Over het water, het woelige water van onze levensvragen, komt Hij naar ons toe. Hij is het: de grote ‘Ik ben’. En zodra Hij er is, bereiken de leerlingen de kust, de veilige haven. We moeten niet bang zijn om onszelf te verliezen, want juist in het verliezen, winnen wij het leven.
In de eerste lezing is het niet anders. Ook daar is er een crisis. Ruzie omdat sommigen bij de ondersteuning zich achtergesteld voelen. Dan werkt de H. Geest en brengt een nieuw ambt in de Kerk: dat van diaken. De apostelen zullen zich kunnen blijven wijden aan het gebed en de verkondiging. Maar ook de diakens zullen verkondigen. Lees maar verder in de Handelingen over de diaken Stephanus en over de diaken Filippus. Diaconie, dienstbaarheid ondersteunt de verkondiging en maakt ze juist mogelijk en waarachtig. Diaconie en verkondiging gaan hand in hand. Christenen proberen goed te zijn voor hun medemens, precies omwille van en vanuit Jezus.
Daarom ook denk ik dat elke priester eerst Diaken gewijd wordt. Ik denk dan aan Jezus die tijdens de instelling van de eucharistie oa de voeten van zijn leerlingen wast en tegen iedereen zegt dat je geen leerling kan zijn als je zelf geen dienaar wordt-
VerwijderenVandaag leert Jezus mij weer door zijn voorbeeld en zijn woord, voorrang te geven aan het gebed, ook al dringt het werk zich aan mij op. Jezus zag wel het geploeter en de tegenwind die zijn apostelen hadden maar bleef toch nog in gebed omdat Hij ook wist dat ook het gebed anderen ten goede komt. We lossen niet altijd alles op louter met onze handen! Ook in de jonge Kerk drong het werk zich aan hen op, maar ook hier willen de apostelen trouw blijven aan hun taak van verkondiging en gebed. Daarom stellen ze medewerkers aan om de materiele taken op zich te nemen.
BeantwoordenVerwijderendank U Jezus voor uw bemoedigend voorbeeld. Uw getuigenis mijn gebed ondanks alles veilig te stellen.
Hoe vroeger ik aan mijn gebed begin in de ochtend hoe beter dus. Zo is mijn geest nog vrij van alle werkbeslommering en bezigheden die op mij afkomen. Zo ben ik dan ook verder op de dag meer vrij voor hen die op mij beroep doen