zaterdag in week 13 door het jaar

'GESTOLEN' ZEGEN
Gen 27, 1-5.15-29

Als we in de Bijbel lezen, zou je hopen dat er woorden in staan die ons helpen een beter mens te worden, levend zoals God ons bedoeld heeft. Toch komen we heel vaak teksten tegen die vragen bij ons oproepen. Zo ook vandaag het verhaal uit Genesis, het eerste Bijbelboek.

Het kan ons bevreemden wat er hier gebeurt. De geschiedenis is vrij bekend. De oude, blind geworden, Isaak ziet zijn einde naderen en wil zijn zegen doorgeven aan de eerstgeborene, Esau, (de eerste van een tweeling). Dat is een plechtig moment. Het zal een speciale zegen zijn voor het nageslacht volgens Gods belofte. In de voorgeschiedenis heeft Esau het speciale voorrecht verkocht aan zijn broer, Jacob, voor een bord rode-linzensoep. Je kunt maar grote honger hebben en je, op dat moment, niet druk maken over het eerstgeboorterecht. Wat moet ik met mijn eerstgeboorterecht, zegt Eau tegen Jacob. Op verzoek van zijn broer zweert Esau om te bekrachtigen dat hij van het geboorterecht wil afzien.

Bedrog
Bedrog zou niet in de Bijbel thuishoren, maar veel grote figuren uit de Bijbel hebben ook slechte dingen gedaan (Abraham, Mozes, David enzovoort). Het kwade zit in elke mens, zoals het goede. Het heeft met keuzes te maken, en de mens is te zwak om steeds het goede te kiezen. In ons verhaal, spelen moeder Rebecca en broer Jacob samen ‘bedriegertje’. Knap stukje verhaal om het zo in scene te zetten.
Als God iemand zegenen wil, gebeuren er blijkbaar toch zeer menselijke dingen.

Feiten
We kunnen soms niet om de feiten heen. Zo was het met Esau en Jacob die in plaats van als tweelingbroers te leven in sterke verbondenheid, vijanden werden. De geschiedenis gaat verder. Wat mij aan het denken zet is dat in de gebrekkigheid van menselijke relaties, zich altijd weer nieuwe mogelijkheden openen in de voortgang van het leven. ‘Oplossingen’ worden gezocht, tijd wordt gegeven, hermetisch afgesloten wegen gaan weer open.

Pax Christi heeft in de vredesweek van 2003 een poster met iconen uitgegeven rond het thema verzoening. Centraal staat erop afgebeeld de verzoening van Esau met Jacob (zie afbeelding onderaan) Daar omheen allerlei andere kleinere iconen. In het daarbij geschreven boekje van Stan Fritschy staan meditatieve gedachten over alle omringende icoontjes die erop staan met de hoofdgedachte dat Christus de Bron van alle verzoening is.
Op het afgebeelde fragment van de verzoening van Esau en Jacob is te zien dat Esau (degene die ‘het meest gedupeerd was) het initiatief neemt om de verzoening tot stand te brengen (Genesis 33,1-4). Hij legt zijn zwaard onder zijn voeten. Het is overbodig geworden en ook Jacob zet zijn voet erop om het te beamen. Ze omhelzen elkaar hartelijk en worden daarin weer echt liefhebbende broers.

Dat Christus de Bron van de verzoening is geworden speelde toen nog niet, maar zo mogen wij het verstaan. In zijn lijden en dood worden ruzies, bedreigingen, moord en doodslag, of wat dan ook omgevormd tot een vergevingsgezinde houding. Vervolgens bloeit de warmte van de liefde op in het hart van juist degene die het meest te lijden heeft gehad.

Laten we bidden

Goede Vader van alle mensen,
wij danken U dat U ons altijd weer wegen wijst
om na onze fouten ten opzichte van elkaar,
keer op keer opnieuw te mogen beginnen
na ons verzoend te hebben.
Dit laatste gebeurt door Jezus,
die tot Bron geworden is van verzoening,
een Bron waaruit we altijd weer kunnen putten.
Jezus die de grootste was onder ons mensen,
en die tot minste is geworden
om tot onuitputtelijk stromende Bron
van Vrede te worden:
vrede tussen individuele mensen
en tussen alle volkeren.
Stukje bij beetje.
Amen.

Beste mensen, mogen wijzelf ook een levend stromende bron van Verzoening worden voor ieder die ernaar verlangt!

Ricky Rieter