23 juli - H. Birgitta

BLIJF IN MIJ, DAN BLIJF IK  IN JULLIE

Beste vrienden, vandaag maken we een klein uitstapje naar een grote vrouw in de geschiedenis, de heilige Birgitta van Zweden. Het is veelzeggend dat kerken, naast de mannelijke grote figuren, ook al vroeg aandacht hebben geschonken aan vrouwen, die mede een groot aandeel hebben gehad in het doorgeven van het geloof. In de streek waar Birgitta geboren is was de aandacht voor mannen en vrouwen gelijk, dus niet vertekend zoals dat later gebeurde.

Wie was zij? Een korte schets: geboren rond 1303 in het Zweeds Finsta en gestorven op 23 juli 1373 in Rome. Dochter van vrome adellijke ouders. Haar moeder overleed toen ze elf was. Op dertienjarige leeftijd getrouwd met Ulf Gudmarssen die toen 18 was, en ook gelovig opgevoed zoals zij. Ze kregen acht kinderen, hebben samen meerdere pelgrimstochten ondernomen.

Birgitta ontvangt op tienjarige leeftijd al een visioen, en in een veel latere periode, meerdere nieuwe visioenen die zij opschreef. In een van haar visioenen ontvangt ze de roeping om een nieuwe kloosterorde te stichten, met aandacht voor het lijden van Jezus. Om een nieuwe orde te stichten moest ze naar Rome. Kort voor haar sterven kwam die toestemming tot stand. Haar dochter Catharina, werd abdis in dat klooster. De orde bestaat nu nog: Orde van de Allerheiligste Verlosser, beter bekend als Birgittinessen.

Wat maakte Birgitta heilig? Visioenen en mystiek zijn moeilijke begrippen voor mensen uit deze tijd. Toch veronderstel ik dat de meesten van ons zeker wel eens begenadigde momenten ervaren hebben van een innige verbondenheid met de Ene of met Jezus? Mystiek komt zeker ook bij ‘gewone’ mensen voor, bij mannen en vrouwen. Het begrip ‘mystiek’ wordt soms ook verkeerd of negatief beoordeeld, terwijl het genademomenten kunnen zijn.

Birgitta heeft zich mede ingezet voor armen, zieken en lijdenden. Tevens stond zij met hoofd en hart op kritische wijze in de kerkpolitiek. Het was een bekwame vrouw. De kern van haar spiritualiteit was de bewogenheid met de lijdende Christus. Ze was ervan overtuigd dat ieder mens dit lijden mede kon dragen door ermee verbonden te zijn in gebed. Het lijden van Christus dat in het lijden van alle mensen ter wereld aanwezig is. Ja ook, in het grote lijden van deze tijd.

In de kleding van de birgittinessen hebben is de liefde voor Christus’ kruis tot uitdrukking gekomen: De zusters dragen op de zwarte sluier een soort kroon met banden van witte stof die kruislings over het hoofd zijn gemaakt, met op de vijf kruispunten een rode stip, om de kruiswonden voor te stellen. De zusters dragen ook een ring, met een afbeelding van de gekruisigde Christus met Maria en Johannes onder het kruis.

Met Christus ben ik gekruisigd: `ikzelf leef niet meer, maar Christus leeft in mij. Mijn leven hier op aarde leef ik in het geloof in de Zoon van God die mij heeft liefgehad en zich voor mij heeft prijsgegeven. (Gal 19b-21).

Ook het Johannesevangelie geeft de geest van haar spiritualiteit weer. Hoezeer was zij de rank aan de wijnstok, die ook gesnoeid werd om nog vruchtbaarder te worden. Geen mens is vanaf de geboorte heilig.
Ook de Kerk zelf ging en gaat soms verkeerde wegen en  moest/moet worden gesnoeid.

Blijf in Mij, dan blijf Ik in jullie. Een rank die niet aan de wijnstok blijft, kan uit zichzelf geen vrucht dragen. Zo kunnen jullie geen vrucht dragen als jullie niet in Mij blijven. (Joh 15, 4).

Birgitta is in 1999 door Paus Johannes Paulus II, samen met Catharina van Siena en Edith Stein (= zr.Theresia Benedicta van het Kruis) tot co-patrones van Europa uitgeroepen.

Wat kunnen we in onze tijd met de spiritualiteit van het kruis? We denken misschien liever vanuit de opstanding waarin de overwinning gevierd wordt, maar als we alle kruisen van de wereld en van onszelf niet mee willen dragen, dan is het geloof in de opstanding zinloos. Waar geloven we dan in? Als we om ons heen kijken, en op tv de programma’s volgen van alle ellende in de wereld, dan weten we dat het kruis nog zeer reëel bestaat, ook trouwens in ons individuele leven.

We mogen het kruis ‘liefhebben’ in de zekerheid dat in het kruis de weg zich opent naar de uiteindelijke heerlijkheid.

Laten we bidden

Jezus,
U die gestorven bent aan het kruis, wil ons een weg leren om met alle pijnen en verdriet van de wereld en van ons persoonlijk leven om te gaan. Er is zoveel ellende die ons blokkeren kan. Wij vragen U om ons nabij te zijn, zoals wij U nabij willen zijn. Wij weten dat het kruis niet het einde is. Houd in ons de hoop levend om te geloven dat er geen kwaad zo sterk is, dat het U kan overwinnen. Wij geloven in de kracht van het gebed en de kracht van uw overgrote liefde die de mensheid en ook ons zal terugvoeren naar de Vader. Moge Birgitta’s liefde voor het Kruis ons met elkaar verbinden, vanuit ons geloof in de verlossende werking door U, onze Heer en Broeder!
Amen

Beste vrienden, voel bij jezelf in welke woorden je je aangesproken weet.
Heb je een afbeelding van het kruis in huis, leg die ergens neer op een rustig plekje, daar waar je vaak langs komt en gun jezelf een aandachtmoment, waarin je met liefde wilt vertoeven, hoe kort of lang ook.
Ricky

---

Onderweg in ons leven

Jezus heeft veel gereisd en al reizende aan de leerlingen geleerd hoe ze moesten leven.
Trek op met de groep van volgers, al ben je alleen.
Wat heb je gedaan met het Kruis in je leven? Heb je geprobeerd het los te laten, omdat het soms onverteerbaar was? Of heb je geleerd de verbinding ermee terug te vinden als weg naar nieuw leven?