2 nov - Allerzielen
Een overweging bij Allerzielen, door F. Lemmens
Dat God de mensen die voor Hem kiezen niet teleur zal stellen vieren we tijdens Allerzielen.
Het gaat dan om het grote volk van God dat Hij verzamelen wil.
Het volk van al die mensen die ons voorgingen en die nu voor ons ten beste spreken.
Het staat zo terecht in de liturgie van de uitvaart: 'Heer neem hen op in uw glorie, laat zij die ons zijn voorgegaan aan ons denken, maak hen tot onze voorsprekers bij U. Mogen zij U onze namen in herinnering brengen, zoals Hij dat doet, de mens naast U, de grootste Heilige: Jesus zelf die naast U staat in al Uw heerlijkheid.'
Allerzielen hoort geen donkere dag te zijn die akelig contrasteert met Allerheiligen maar een dag van licht en troost.
God houdt van mensen en zal dat blijven doen.
Tot ons allen samen is gezegd: 'jullie zijn een heilig volk' en tot ieder van ons persoonlijk is gezegd: 'Ik heb jou nodig, Ik kan niet zonder jou.'
Tot ieder van ons persoonlijk wordt gezegd: 'Ik roep jou bij je naam, wees er voor de mensen voor wie jij iets kunt betekenen.'
En dan geldt voor jou, dan geldt voor ons allen dat Hij ons niet teleur zal stellen.
De bladeren zijn gevallen, buiten lijkt de dood weer te gaan regeren maar binnen verkondigt de Kerk dat God een Bewaarder van de levenden is.
Hij is ons mensen trouw. Hij heeft onze namen geschreven in de palm van zijn hand, Hij begeleidt ons met zijn licht. Hij zal ons opvangen in zijn heerlijkheid en ook wij mogen staan in die grote kring rond de 144.000 getekenden - waar wij gisteren over hoorden spreken - en rond allen die ons zijn voorgegaan en nu voor ons ten beste spreken.
Wij hier beneden zijn nu al opgenomen in de liefde van God die alle begrip te boven gaat.
Ook wij mogen leven in het licht dat niemand doven kan.
Allerzielen komt op de tweede dag van november. Dan bidden wij voor die dierbare overledenen die misschien nog niet volledig bij God zijn. Dat zijn de zielen in het vagevuur. Schrik niet: dat is geen vuur, dat is een toestand van zuivering. Iedere mens die sterft mag God zien, maar de meesten voelen dan: ‘Dat licht is te fel, ik ben er nog niet aan toe’. Het is als met een pasgeboren baby die ook het zonlicht nog niet kan verdragen. Zijn oogjes moeten nog wennen aan het licht. Met onze doden is het net zo. Hun ziel is nog niet zuiver genoeg om God te aanschouwen. En God weet dat. Hij geeft hen de tijd om te gewennen aan Zijn licht. Het vagevuur is eigenlijk de liefde van God die de mens na zijn dood nog verder uitzuivert, loutert, geschikt maakt voor de hemel. Deze mensen in het vagevuur kunnen ons al wel helpen, maar ze kunnen zichzelf niet helpen. Zij zijn aangewezen op ons gebed, op het gebed en de eucharistie van de Kerkgemeenschap. Het zal best wel een moeilijke tijd voor hen zijn, maar ze hebben God gezien en ze weten dat Hij hen eens uit die louteringsfase weg komt halen om hen binnen te voeren in de volheid van Zijn licht. Wij kunnen die dag voor hen verhaasten door ons gebed. Vergeet hen niet, beste vrienden. Zij hebben ons nodig en wij hebben hen ook nodig. Wij missen hen, maar zij zijn niet ver van ons. En als we voor hen bidden, zijn we heel dicht bij hen en zij bij ons.
BeantwoordenVerwijderenHet kan dan misschien zijn dat in de teksten van de uitvaartliturgie staat dat de overledenen voor ons te beste spreken maar dit komt niet overeen met wat er in Gods Woord staat. Er is er maar 1 die voor ons ten beste spreekt bij God: Christus.
BeantwoordenVerwijderenAllen moeten Christus worden. Zij en wij zijn op weg om Hem te worden.
Verwijderenik bid dagelijks voor al diegenen die de dood onder ogen moeten komen: God wees hen nabij in hun eenzaamheid en mogen zij zich openen naar U, opdat zij leven in uw eeuwige liefde en mogen sterven in vrede.
BeantwoordenVerwijderen" samen met :KRIS_DANIËL EN STEFAAN, en de vele anderen....
BeantwoordenVerwijderenzeggen wij in stilte: WIJ ZIJ OP WEG OM TE LEVEN IN EEUWIGE LIEFDE OM HEM TE WORDEN ! !
Dit ware EENS WAAR !!!!!!!"..................................................