woensdag in week 34 door het jaar

Wanneer we ons op geloofsvlak bedreigd voelen, hebben we al vlug de neiging om ons te gaan verdedigen, alsof de Heer zelf bedreigd wordt. Uit liefde willen we het dan voor Hem opnemen. Willen 'we... En daar gaan we dikwijls de fout in. 'We' willen het doen... En Jezus dan? Krijgt Hij nog ruimte om te spreken, te handelen? We eigenen ons de verdediging toe, nemen het zelf in handen, eisen zelfs het recht op.

Jezus is duidelijk: 'Bedenk wel dat jullie je verdediging niet moeten voorbereiden. Want Ik zal jullie woorden van wijsheid schenken die door geen van je tegenstanders kunnen worden weerstaan of weersproken.'

De wijsheid waar Jezus hier over spreekt is de wijsheid van God, de wijsheid van de Geest; een wijsheid als gave. Wat moeten we ons bij deze gave voorstellen?

De Geest, als gave, zal ons richting geven. Hij zal ons stuwen weg van dat ik dat leeft en spreekt los van de Heer. De Geest zal ons losweken van het ik dat de neiging heeft alles toe te eigenen. Hij zal het ik dat uit is op mogelijke vergelding en wraak uit ons wegnemen. De Geest wil elke vorm van narcisme wegbranden om ons te brengen in een diepe verkering met de Heer. Zodat ons leven, ons handelen, ons spreken én zwijgen zou gebeuren vanuit Christus; Hij met en in en door ons. Het zal niet meer ons spreken zijn, maar een spreken van de Heer. Het zullen niet meer onze handelingen zijn, maar handelingen van de Heer. Ja, natuurlijk door ons uitgesproken en door ons verricht, maar altijd in eenheid met de Heer; in Hem, vanuit Hem. Hij de fluitspeler, wij de fluit, de melodie Gods liefde, vervuld van genade en kracht.

Laten we ons geven aan de Heer die zijn inwoning heeft in ons, de Heer die het levend hart is van de Kerk. Zodat Hij door ons heen ‘al weldoende’ kan rondtrekken, en zijn woord kan spreken; wij verenigd met Hem.

kris