woensdag in week 32 door het jaar

Alle tien werden door Jezus gereinigd. Slechts één kwam terug om God eer te bewijzen, om Hem te danken.

Jezus weet heel goed, meer dan wij dat van onszelf weten, hoezeer wij genezing nodig hebben. Allen dragen we immers dingen in ons die - door welke oorzaak ook - onze relatie met Hem, en dus met de liefde, in de weg staan.
Op velerlei wijze raakt Hij ons dan ook aan om ons te genezen. Soms zijn we ons bewust van deze aanrakingen, soms ook niet.

Wie z'n leven aandachtig overschouwt zal zeker van die momenten kunnen aanwijzen waar de Heer je heeft aangeraakt, waar Jezus genezend aanwezig was. Een innerlijk verlangen naar gebed, een biechtervaring, een goed gesprek, een gebeuren van verzoening, een bedelaar aan de deur van de kerk, een lezing uit de Schrift, een inzicht je leven te wijzigen, een boek dat je gegrepen heeft, een film die je geraakt heeft,...
In al die aanrakingen geneest Hij, heelt Hij, reinigt Hij. Het zijn stuk voor stuk momenten van genade; momenten om U tegen te zeggen...

Op een even reële wijze dan dat Jezus de tien melaatsen uit het evangelie van vandaag aanraakte, heeft Hij ook ons aangeraakt tijdens die momenten van genade. Op dezelfde wijze was Hij genezend aanwezig; helend en reinigend.

Vraag is of we tot die ene gereinigde behoren die dankbaar was, of tot de negen anderen die het schijnbaar niet nodig vonden dankbaar te zijn.

Dankbaarheid jegens God is de ziel van ons geloof. Het is een lied van vrede. Het maakt ons hart tot een tuin van Eden waarin we naakt voor God kunnen staan; van Hem drinkend, in Hem levend, Hem voortdurend in her-innering brengend.

kris