vrijdag in week 34 door het jaar

HOOP ALS ENGAGEMENT
(Bij Lc 21, 29-31)

Ik denk dat we mogen zeggen dat de winter zijn intrede heeft gedaan. Hier in onze streken flirten zowel de nacht- als de dagtemperaturen met de nul graden. In de vroege ochtend zie je op gras en weilanden dat broos wit vriestapijtje. Nu buiten lopen doet de bodem kraken. Heerlijk geluid.
Wat merkwaardig is, is dat bij het begin van de winter, bij de eerste echte koude, de bomen reeds in bot staan. Als je goed naar de takken van de bomen kijkt - Jezus maakt er in het evangelie van vandaag een allusie naar - zie je dat er reeds botten aanwezig zijn. Ze komen uiteraard nog niet uit; ze zouden kapot vriezen. Maar iets zegt: na deze winter komt er opnieuw een lente, en wij - bomen - zijn daar klaar voor en werken er nu reeds aan mee. In die zin zijn bomen een teken van een naderende lente.

En zo was het ook met de tekens die Jezus stelde. Wat Hij deed verwees naar het komende Rijk: zowel in zijn persoon alsook kijkende naar de eeuwigheid. Je zou kunnen zeggen: de belofte van Gods Rijk, belichaamd in Jezus Christus, was en is wezenlijk getekend door hoop, in de diepe en religieuze betekenis van het woord. Een hoop die leven geeft en doet leven. Een hoop die uitnodigt actief deel te nemen aan datgene waarvan het Rijk Gods spreekt: namelijk een Rijk van liefde, van broederschap, van vrede. Dát is de lente waarvoor Jezus stond en staat, waar de bomen nu reeds - in de winter - van spreken, en waar wij ons toe mogen engageren.

Vaclav Havel (laatste president van Tsjecho-Slowakije) schreef ooit deze prachtige woorden over hoop: 'Hoop is de kwaliteit van de ziel en hangt niet af van wat er in de wereld gebeurt. Hoop is niet voorspellen of vooruitzien. Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd. Hoop in deze diepe en krachtige betekenis is niet hetzelfde als vreugde omdat alles goed gaat of bereidheid je in te zetten voor wat succes heeft. Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft. Hoop is niet hetzelfde als optimisme, evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen. Wel de zekerheid dat iets zinvol is afgezien van de afloop, het resultaat.'
Anders gezegd (en nu citeer ik psycholoog Shane J. Lopez): 'Hoop is zowel het geloof in een betere toekomst als het vermogen om die actief te verwezenlijken. Hoop geeft ons de kracht om verandering tot stand te brengen.'

Als christen betekent dit - verbonden met Christus - werken aan een wereld waar het goed is om te leven voor ieder. Leven in christelijke hoop is geen passief wachten. Het is je actief engageren zodat het Rijk Gods zichtbaar wordt in de concrete wereld waarin we leven, ongeacht het resultaat.

Mogen de botten aan de bomen - nu reeds zichtbaar in de winter - ons leren wat het betekent een leven te leiden in hoop.

Laten we bidden

Heer Jezus, goede Broer,
mogen wij, naar ieders vermogen,
actief deelnemen aan de uitbouw
van uw Rijk van vrede, liefde
en broederschap in deze wereld.
Mogen wij dit doen vandaag,
met de mensen en de middelen
ons in deze dag gegeven.
Met U, Heer, als het centrum
van ons bestaan.
Alle dagen van ons leven.
Amen.

Een mooie vrijdag voor ieder van jullie.
Van harte, kris