zondag 32 door het jaar A

OVER HET BELANG VAN WAKKER TE LEVEN
(Bij Mt 25, 1-13)

Onderstaande overweging is ontleend aan Preken.be (auteur stond niet aangegeven)

Het overkomt mij nogal eens dat ik boodschappen heb gedaan en dan bij thuiskomst merk dat ik iets vergeten ben. Soms kan het een week wachten, soms moet ik terug naar de winkel. Maar ja, wie zijn hoofd niet gebruikt moet zijn benen maar wat meer gebruiken.
In de winkel zie ik vaak mensen lopen met een boodschappenlijstje en dan denk ik: dat moet ik ook gaan doen, dat is verstandig. Maar een week later ben ik dat toch weer vergeten. Iets vergeten bij het boodschappen doen kan best eens lastig zijn maar het is geen ramp, het is meestal wel op te lossen.

Als je echter mensen gaat vergeten, dan ligt het wat anders. Ik was laatst de verjaardag van mijn schoonzus vergeten, dat was niet netjes van me, maar ze heeft het me vergeven. Maar als een man de verjaardag van zijn vrouw vergeet, dan is dat heel erg. Daar heb ik persoonlijk geen last van, maar mensen met een druk bezet leven kan het wel eens overkomen. Je kunt het je haast niet voorstellen maar het schijnt nu en dan te gebeuren en als het gebeurt is dat zeker niet goed voor de onderlinge relatie.

Er is een typisch Brabants verhaaltje uit de tijd dat de baby's meteen na hun geboorte gedoopt moesten worden. In een dorp in de Kempen was een baby geboren en de vader ging samen met de buurman de baby ten doop houden, de moeder moest in het kraambed blijven. Na de doop vonden ze dat het toch gevierd moest worden, gingen ze samen naar het café en parkeerden de baby op het biljart. Na de nodige borreltjes gedronken te hebben, gingen zij haastig naar huis. Toen de vader thuis kwam zei zijn vrouw: Janus, waar is de baby? Verroest, zei Janus, die ben ik helemaal vergeten, die ligt nog op het biljart.
Of het echt gebeurd is, weet ik niet maar je kunt je haast niet voorstellen dat zoiets kan gebeuren. Als je echt houdt van je vrouw of van je kind, dan vergeet je het niet.

Dingen vergeten kan heel lastig zijn, mensen vergeten is veel erger. En we zijn nogal eens vergeetachtig, ook als het gaat om mensen.
Zoals die man die hoorde dat zijn peettante ernstig ziek was. Die ga ik gauw eens even opzoeken, dacht hij. Maar hij had het druk met allerlei andere zaken en vergat haar totdat hij de rouwbrief kreeg dat zij overleden was. Toen voelde hij zich wel een beetje schuldig.
De goede wil is er meestal wel, we hebben wel goede voornemens, maar vaak wordt iets doen op de lange baan geschoven en van uitstel komt maar al te vaak afstel, omdat het gewoon vergeten wordt.
Wij zijn dikwijls erg vergeetachtig als het gaat om andere mensen, we vergeten vaak om aandacht en zorg voor hen te hebben, we vergeten vaak om tijd voor hen vrij te maken, we vergeten vaak rekening te houden met hun problemen, we vergeten vaak de goede dingen die zij voor ons en anderen gedaan hebben.
Verkeerde dingen die vergeten we meestal niet, maar gewone goede dingen raken toch vaak op de achtergrond en verdwijnen langzamerhand uit onze aandacht.

Maar mensen vergeten is veel erger dan olie voor je lamp vergeten. Het is ook dom omdat je zelf de dupe ervan bent. Zoals die meisjes uit het evangelie die de olie vergeten waren, buiten bleven staan toen het feest binnen begonnen was. Door je vergeetachtigheid is en blijft het donker, voor anderen maar net zo goed voor jezelf. We willen allemaal graag een blij en gelukkig leven, maar als we vergeten anderen blij en gelukkig te maken dan vinden we de deur daartoe gesloten.
Onze vergeetachtigheid is niet uit kwade wil of met opzet, wat soms natuurlijk ook wel eens de werkelijkheid kan zijn, maar meestal hebben we het zo druk met eigen zaken dat we er gewoon niet aan denken. Of we gaan zo oppervlakkig of nonchalant door het leven dat het niet eens in ons opkomt dat we daaraan zouden moeten denken.

Maar de grootste vreugde beleven we aan de vreugde die we anderen geven. Die heel fundamentele waarheid wordt vaak vergeten, dat is dom, want we hebben er onszelf het meeste mee. Als je verstandig bent, dan kijk je steeds uit naar mogelijkheden, om een ander wat blijheid en geluk te bezorgen, daar profiteer je zelf ook van.

Laten we bidden

Vader,
maak ons tot waakzame mensen
die wakker en bereid zijn
uw liefde gestalte te geven
op al die plaatsen
en doorheen al die mensen
waardoor U naar ons toekomt.
Mogen we zo wijs door het leven gaan,
onze lampen brandend,
uw licht leggend in al wat we doen.
Door Christus, onze Heer.
Amen.

Zegen over deze zondag.
Met een genegen groet,
kris