dinsdag in week 12 door het jaar

‘Behandel anderen steeds zoals je zou willen dat ze jullie behandelen. Dat is het hart van de Wet en de Profeten.’ Zo sprak Jezus tot zijn leerlingen. Zo spreekt Hij tot ons vandaag.

Onlangs vertelde een directrice van een woonzorgcentrum me dat, wanneer zij een sollicitatiegesprek houdt, altijd aan de sollicitant vraagt of hij (of zij) bereid is de bewoners te verzorgen alsof het hun eigen vader of moeder is. Wijze woorden die vragen om reflectie van je eigen persoon.

Tot iets dergelijks roept Jezus ons vandaag op, namelijk of we bereid zijn de ander zo te behandelen zoals we zelf behandeld willen worden. Hij voegt er dan nog netjes aan toe dat dit het hart is van de Wet en de profeten. Met andere woorden: het is de zin van ons bestaan.

Ieder mens verlangt met liefde en respect behandeld te worden. Dat is bij mij zo, ik veronderstel dat dit ook bij u zo is. Dit omdat we diep vanbinnen aanvoelen dat de liefde van de ander naar ons toe ons niet enkel gelukkig maakt, maar ons ook tot meer mens maakt. Liefde krijgen doet je namelijk als mens innerlijk groeien, en het doet je in vrede leven. En vooral: het zet jezelf aan op jouw beurt de ander lief te hebben. Een wonder spel van ontvangen en geven.

Als je vandaag mensen ontmoet, of dat nu je partner is, je kinderen, je medezuster of -broeder, je buur bij de bakker, je collega op het werk, of wie dan ook... stel je de vraag hoe je zelf op die moment behandeld zou willen worden. En handel zo. Je zult zien dat je een vredevol en blij mens zult zijn vandaag. En je belichaamt het evangelie van deze dag.

Heb er innerlijke deugd aan.

kris

Reacties

  1. Heel mooi gezegd, Kris. Wat wordt het leven met mekaar mooi, als we dat toepassen!

    Koning Sanherib had wel een groot gedacht van zichzelf. Hij liet aan de koning van Israël zeggen: ‘Laat u niet bedriegen door uw God op wie ge vertrouwt, ge zult niet aan mijn handen ontsnappen’. Zo’n grootspraak, een honen van de levende God. Wat kun je daartegen doen? Je zaak in Gods handen leggen. Dat deed koning Hizkia. En kon Sanherib zijn plan uitvoeren? Neen, de Engel van de Heer trok die nacht door de legerplaats van Assur en Sanherib brak op. Jezus zegt: ‘Geef het heilige niet aan de honden’. Dat heeft Hizkia ook niet gedaan. Hij bleef trouw aan zijn God en zijn vijand moest onverrichterzake terugkeren. Sanherib deed dan ook niet wat Jezus in de gulden regel voorhoudt: ‘Doe aan een ander wat ge wilt dat die ander voor jou doet’. Sanherib zou toch ook niet graag gehad hebben dat een of andere vreemde koning hem uit kwam dagen en belagen? Ik heb enkele priesters gekend in ons bisdom die hoge functies bekleedden, maar velen van ons hadden vragen bij hun beleid. En wat gebeurde er? Twee vonden plots de dood, nog zo jong, en anderen werden uit hun betreffende functie door de bisschop ontslagen. Een mens doet niet wat hij wil, hij mag dan nog de grote koning van Assur zijn. Het is verstandig de nauwe poort binnen te gaan en de smalle weg te gaan naar God toe. Wij, mensen, zijn uit onszelf niets. De weg naar het leven vraagt onthechting en zelfverloochening, versterving van onze eigenliefde en van onze eigenwaan. Soms zijn het er maar weinigen die die weg vinden. Heer Jezus, zend ons Uw H. Geest, Uw Geest van waarheid, om ons de rechte en ware wegen te leren gaan en niet de dwaalwegen van ons verdorven hart.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wil je de weg van het leven inslaan, behandel anderen dan zo, dat ze jullie laten leven.
    Honden en varkens willen eten als ze honger hebben. Iets anders geven zal u niet baten, ook al vindt ge het zelf heel waardevol. Geef hen wat zij nodig hebben, anders niets

    Kris en Daniël houden het bij de klassieke interpretatie van deze tekst : “doe dan ook voor anderen, alles wat je wilt dat mensen voor u doen”…
    maar het lijkt me toch een wat versimpelde versie van wat Mattheus schreef : Please others ! Probeer anderen continu te behagen en vergeet wat ge zelf nodig hebt en belangrijk vindt… Dat is een drijfveer die ik als kind heb ontwikkeld, in de hoop dat anderen mij dan evenzeer zouden behagen en me mijn zin geven… En klopt dat ? of : kan ik zo vervreemden van mijn eigen verlangens, en me uitsloven tot ik een schaduw word, burn-out ?
    In deze tekst hoor ik eigenlijk iets anders : Jezus’leerlingen zijn anders dan de honden of de varkens die alleen in eten geïnteresseerd zijn. Ze zijn misschien zelfs anders dan de meeste mensen ?
    De leer van Jezus gaat over de parel die verborgen is in de akker : als iemand hem vindt ( en dat gebeurt zelden ) dan gaat die dat niet rondbazuinen, en die parel ook niet weggeven, nee ! Hij geeft NIET aan anderen wat hij voor zichzelf zo kostbaar en heilig vindt. Hij verbergt hem terug en probeert (met alles wat hij heeft) zich deze heilige grond te verwerven
    “de weg” – zo is de leer van Jezus genoemd – is niet de weg die de meeste mensen kiezen. Hij is integendeel smal en zelfs moeilijk te vinden. Voor de meeste mensen lijkt het misschien zelfs een weg die dood loopt : de weg van het kruis ? Maar volgens Jezus is dat de énige weg die NIET dood loopt. Begrijpe wie het begrijpen kan…
    De poort naar het leven is smal, maar kies toch dié smalle poort. Als ik deze interpretatie hoor, dan troost het me – nu ik me al jaren “zoekend” voel, en alleen… anders… niet geïnteresseerd in voetbal of mode of reizen… - wél nog in seks en eten en drinken en slapen zoals honden en varkens – laat me eerlijk blijven ! – maar het troost me te bedenken dat ik toch op zoek ben naar een ander pad, dat niet eindigt bij de dood, de smalle weg die wél door die nauwe poort gaat, en die ik wil vinden en opklimmen zonder vrees, met in mijn hart 1 parel : het geloof

    BeantwoordenVerwijderen
  3. " Doe voor de anderen ,wat je zou willen dat ze voor jou doen !"
    Moeilijk !!!Denk dat één zaak waar is : GOEDHEID RECHTVAARDIGHEID !Doen,wat Jezus doet ! Vragen we Hem dit !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten