vrijdag in week 9 door het jaar

Het evangelie van vandaag eindigt met: 'De talrijke aanwezigen luisterden graag naar Hem.'

Dit kwam omdat de mensen de diepe ervaring hadden bij Jezus thuis te komen. Wat Hij zei voelden ze aan als waar. In Jezus herkenden ze de Messias, Degene die komen zou om hen ten diepste tot ware verlossing te brengen.
Dat wilde nog niet zeggen dat ze Hem zouden volgen tot het uiterste. We weten dat er onder het kruis maar enkele mensen stonden.

Hoe zit dat met ons?
Natuurlijk zullen we zeggen, en terecht, dat ook wij graag naar Jezus luisteren.
Jij, die deze site bezoekt, doet dat om naar de woorden van de Heer te luisteren, omdat je zijn Woord bemint, omdat je het Woord ontvangt als woorden van God aan u persoonlijk gericht, en aan ons als gemeenschap.

Zijn we ook werkelijk bereid Hem te volgen? En wel met alle consequenties die deze weg met zich kan meebrengen? Jezus volgen is een weg van liefde. Maar deze weg gaat niet altijd over rozenblaadjes. In de diepte is het een weg van vrede en vreugde, maar dikwijls is het ook een weg van zwemmen tegen de stroom in, soms met vervolging (onder welke vorm ook) tot gevolg. Jezus volgen is met Hem meegaan tot onder het kruis; bereid zijn dit kruis te omhelzen, als een weg die we te gaan hebben en bron van genade. Het is deze wereld met haar kinderen liefhebben zonder van haar te zijn. Het is leven van binnen naar buiten, vanuit een innige gehechtheid aan Christus.

Zijn we bereid?

kris

Reacties

  1. Ondanks de vervolgingen die Timotheüs zijn leermeester Paulus zag ondergaan, is Timotheüs trouw gebleven aan het geloof van zijn jeugd. Van kindsbeen af was hij vertrouwd met de H. geschriften, zo schrijft Paulus hem. Dat zijn ook de meesten van ons geweest: vanaf onze jeugd hebben wij het geloof proberen te beleven. Maar ons geloof mag en moet groeien. Ook ik ontdek nog elke dag nieuwe dingen in de Bijbel, dingen die ik vroeger nooit zo had gezien. De H. Schrift verbetert onze zeden en geeft ons een steeds betere kijk op God en op Jezus.
    Sommige mensen op onze dagen zijn verontrust omdat onze paus Franciscus nu een jaar van Laudato Si, een jaar van het milieu af heeft gekondigd. Ze vinden dat een ontsporing, een zijspoor dat Christus loslaat. Maar is dat wel zo? Paus Johannes-Paulus II en paus Benedictus waren verontrust over het relativisme: ‘Er is geen waarheid meer, tenzij ieder zijn waarheid’. Dat ondervind ik persoonlijk ook en ook ik lijd daaronder. Paus Franciscus komt uit het arme Latijns-Amerika. Daar heeft hij een en ander van miserie gezien. Mag hij niet de aandacht vragen voor de milieuproblematiek? Daar is heel de wereld trouwens mee bezig. Het is goed dat de Kerk zich bij deze bekommernis aansluit. Misschien ontdekt onze mensheid weer de Schepper vanuit de problematiek rond klimaat en milieu. Voor mij is het een kans, te meer omdat Laudato Si het heeft over een ‘integrale ecologie’. Daar zit ook de mens in met zijn armoede en met het respect voor het menselijk leven. Als in het Amazonegebied altijd maar bomen worden gekapt uit het Regenwoud, is dat nefast voor heel onze aarde, zelfs voor ons in Europa, want het Regenwoud is één van de voornaamste longen van onze aarde.
    In mijn jeugdjaren stond het geloof vaak te los van de werkelijkheid. De mensen gingen naar de zondagsmis, en dat was zeer goed. Maar na het ‘ite missa est’ was het weer gedaan voor een week. Ze hadden hun ‘plicht’ volbracht. Dat de eucharistie hen in de wereld zond om daar Gods liefde en Jezus in te brengen, werd vaak niet gezien. Er was wel de Katholieke Actie, maar vaak maar voor enkelen, zeker in mijn jonge tijd toen die Actie al aan het afkalven was. Ik wil dat allemaal niet beoordelen of veroordelen, dat was een mooie tijd. Maar nu is het goed om ook het belang te zien van een goede ecologie. Anders kunnen we niet leven.
    ‘Hoe kan de Messias Zoon van David zijn?’ vraagt Jezus vandaag. David zelf zegt in zijn psalm 110, een psalm die bijna elke zondagavond gezongen wordt in de vespers: ‘De Heer sprak tot mijn Heer: zit aan mijn rechterhand’. David noemt de Messias ‘zijn Heer’. Hoe kan de Messias dan Davids Zoon zijn? Jezus wil ons hier duidelijk maken dat Hij meer is dan David. David had veel zwakke plekken, hij was maar een mens. Jezus als de Messias is meer dan David. Zoals Hij elders zegt: ‘Hier is meer dan Jona, hier is meer dan Salomo’ (Mt. 12, 41-42; Lk. 11, 31-32), zo zegt Jezus ook eigenlijk hier: ‘Hier is meer dan David’. M.a.w. het milieu, hoe belangrijk ook, is misschien een weg naar Jezus en naar God, maar ook hier geldt: ‘Hier is meer dan het milieu’. Maar daar moet je niet denigrerend over doen, ook onze paus weet dat best.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. (bij Daniël) Ja, onze Paus is een man die - vanuit zijn geloof en vooral vanuit zijn ignatiaanse spiritualiteit - met beide voeten op de grond staat.
    (Bij Kris) Jezus volgen met alle consequenties... Weer zo'n realistische uitspraak van de paus: "Teken van bekering is dat ze tot in de jaszakken doordringt". We weten wat dat betekent. Je durft het toch niet meer doen in deze tijd: om minder dan 2 euro in de schaal te leggen op zondag, om maar een voorbeeld te noemen.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. In mijn kinder en jeugdjaren was ik bij de Eucharistische Kruistocht van Pr Poppe,en of ik er fier op was!en verder waren er wel enkele heiligenboeken in huis,elke dag gingen we naar de Mis en elke zondag ook nog in de namiddag naar het Lof,in de kerk was er een swich of kerkpolitie,die nauwkeurig in het oog hield of er iemand was die praatte of de Mis niet volgde(al was het Latijn)en die werd onverbiddelijk naar de uitgang geleid
    Elke maand biechten met de school,godsdienstles gaf mr de Deken,elke avond de rozenkrans,en de litanie,grappig want we keken ernaar uit dat pa half in slaap viel en het 'Bid voor ons'-frons werd frons frons frons---tot hij helemaal in slaap viel op zijn stoel.Herinneringen----

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ja, dat was zeer mooi. In mijn jeugdjaren was dat al fel aan het verminderen. Ook wij baden thuis de rozenkrans, maar dat lof en de eucharistische kruistocht en zo, dat was al aan het verdwijnen. Onze onderpastoor heeft ons in het vijfde studiejaar ooit eens één bijeenkomst gegeven rond de eucharistische kruistocht. Daarna nooit iets meer. Maar ik bewonder wel de zalige pr. Poppe. Voor mij is hij een vriend hierboven. Ik bid elke dag tot hem of op zijn voorspraak. Bij zijn zaligverklaring in 1999 schreef Kard. Danneels in een voorwoord van een boekje dat over de nieuwe zalige uitkwam, dat dat goed was, 'maar voor die tijd', zei hij. Ik weet nog dat ik om dat woord van mijn kardinaal toen bedroefd was. Maar ja, zou dat nu nog haalbaar zijn? Zeker niet direct, denk ik. Wat pr. Poppe beleefde en voorhield, was zeer mooi. Maar, nu denk ik: stond ook dat niet wat te ver of te los van het dagelijks leven? Had de kardinaal geen gelijk? Nu is er echter een omgekeerde situatie: velen zetten zich hard in voor de samenleving, maar vaak is God of Jezus er niet meer bij betrokken. Ook dat vind ik jammer. Het evenwicht vinden is moeilijk, hé?

      Verwijderen
    2. Het geloof is tijdloos,maar iedere tijd opnieuw gaat Zijn genade naar allen die eerbiedig met Hem leven,laat de H.Geest de mensen maar leiden de wet van God staat in hun hart gegrift---en God heeft ons niet nodig ,maar wij Hem,mocht iedereen dat beseffen.Wij kunnen alle dagen de wederwaardigheden van de apostelen en van Jezus volgen wat ons geloof levend houd,maar de wereldse mensen gaan daar aan voorbij,maar toch bemerk ik bij die wereldse mensen een streven naar rechtvaardigheid en trouwe liefde.

      Verwijderen
  4. Ik heb in mijn werking met jonge mensen altijd eerlijk geprobeerd dat ze bij mij konden thuiskomen.
    Ik weet niet of zij dat inderdaad ook zo hebben ervaren. Maar ik weet niet of dat zo belangrijk
    is dat ik dat weet. Ik denk dat het enige wat telt is dat ik hebt geluisterd naar hen in de overtuiging dat God van hen hield...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Zijn we bereid ?(kris) te leven van binnen naar buiten ?????Als de Geest van Jezus in ons is ????ook in de sombere coronatijd !

    BeantwoordenVerwijderen
  6. De mens vernietigt Gods wijze schepping.
    De natuur is ook beeld en gelijkenis.
    Het gaat niet enkel om Amazonewoud.
    Corona is het gevolg van onhygiënisch leven.
    Uw lichaam is Gods tempel.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Ik dacht dat ik mijn geliefde voorgoed kwijt was aan een andere vrouw, meneer Christopher is de man van wie ik zoveel hou dat ik een zoontje voor hem had, hij hield zo veel van mij, maar een paar maanden geleden veranderde hij gewoon plotseling, na een paar weken veranderde ik als hij met een andere vrouw was, weet ik dat we mannen niet kunnen beletten vreemd te gaan, maar hij is nog niet met mij getrouwd, als ik hem bel neemt hij mijn oproep niet op, voordat een zeer goede vriend van mij mij adviseert neem contact op met dr.Sacre voor hulp dat de man een geweldige spreukmaker is, ik neem contact met hem op en leg hem uit dat ik de materiële behoefte heb voor de gebeden, en toen vertelde hij me dat mijn geliefde diezelfde dag 's avonds weer bij me zal zijn , Mijn geliefde die nu mijn man is, kwam bij me terug en smeekte ik hem te vergeven en vandaag is hij een verandering man hij bedriegt me niet meer en nu zijn we eindelijk getrouwd, Dr Sacre is de beste spreuk die je kan helpen oplossen neem contact op met uw relatieprobleem via onderstaande gegevens WhatsApp-nummer + 2349076034359 E-mail: sacretempleofpower@gmail.com
    Ik woon in het VK maar ben een burger van België,
    Mevrouw Elise Christopher

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten