zaterdag in week 12 door het jaar

In de evangelies lezen we dat Jezus heel dikwijls initiatief nam, maar Hij ging evenzeer in op verzoeken van mensen. Hij was voortdurend in contact met mensen, en deze ontmoetingen wendde Hij maar al te graag aan om het Goede Nieuws te verkondigen doorheen woord, gebaar en genezing. Allerhande verhalen tonen ons hoe mensen van toen in elkaar zaten, en juist daarom zijn ze zo actueel, omdat wij van niets verschillen met die mensen van toen. Het waren mensen met haken en ogen, heiligen en zondaars, sommigen met een groot geloof (evangelie van vandaag), maar ook dikwijls mensen met een klein of twijfelend geloof, vechtend in zichzelf. Al deze mensen gaat Jezus tegemoet. En zo komt Hij ook naar ons, zoals we vandaag zijn; klein of groot in geloof, met onze neigingen tot zonde, met ons arm of rijk gebed. Ach, ieder bemint Hij, zonder onderscheid. 

Mooi is dat toch he. Om dankbaar te zijn. 

De schoonmoeder van Petrus geneest Hij van haar koorts door haar hand aan te raken. Ze stond op, zo lezen we, en begon voor Hem te zorgen.
Hoe dikwijls heeft Jezus ook ons aangeraakt. Ach, meer dan we vermoeden. Staan ook wij dan werkelijk op, en zorgen voor Hem? Of anders gezegd: zijn we bereid te leven in de Paasgenade, zijn liefde dragend en uitdragend door zorgend te zijn voor elkaar? Het kan heel eenvoudig en bescheiden.

In de zorg voor elkaar brengen we Gods liefde aanwezig.

Kom, laten we ons schenken aan Hem.

kris