Maria, Moeder van de Kerk

Vandaag lezen we in het evangelie: Bij het kruis van Jezus stonden zijn moeder met haar zuster, Maria, de vrouw van Klopas, en Maria uit Magdala. Toen Jezus zijn moeder zag staan, en bij haar de leerling van wie Hij veel hield, zei Hij tegen zijn moeder: ‘Dat is uw zoon,’ en daarna tegen de leerling: ‘Dat is je moeder.’ Vanaf dat moment nam die leerling haar bij zich in huis.

Mooi hoe Jezus vanop het kruis, hét teken bij uitstek van liefde, zijn moeder geeft aan Johannes, en Johannes aan zijn moeder. Maria, de moeder van Jezus, krijgt de zending om vanaf die moment ook moeder van de Kerk te zijn. Maria krijgt de opdracht tot moederschap, maar ook Johannes, als belichamer van de Kerk, krijgt de opdracht Maria te ontvangen als Moeder. Beide opdrachten vloeien naadloos in elkaar over, diep verbonden als ze zijn met elkaar.

Het is goed en heilzaam Maria in je hart te dragen als Moeder; Moeder voor u persoonlijk, maar ook als Moeder van de Kerk, waar je als gedoopte deel van uitmaakt. Als een goede Moeder waakt zij immers over haar kinderen, neemt hen bij de hand, brengt hen in de genade van haar Zoon, in de wil van de Vader. Als Moeder bidt zij voor en met haar kinderen, opdat zij de Heilige Geest mogen ontvangen op geen andere wijze dan toen in de bovenzaal zoals we gisteren hoorden met Pinksteren.

Maria zal haar opdracht zeer zeker heel ernstig nemen. Maar ook wij dragen hier, net zoals Johannes, onze opdracht. Namelijk Maria welkom heten als Moeder. Want Maria kan dan wel als Moeder bij ons zijn, het is aan ons haar te erkennen als Moeder, én haar als Moeder toe te laten in ons leven, én het leven van de Kerk.
We zouden haar immers ook kunnen uitsluiten, maar dat zou bijzonder jammer zijn. Want we sluiten dan een weg af, die ons door de Heer zelf aangeboden werd, om tot bij Hem te komen.

Men beweert wel eens dat we Maria niet echt nodig hebben om naar Jezus toe te gaan. We kunnen dit ook rechtstreeks doen, zonder Maria. Waarom moet zij tussen Jezus en ons komen te staan... zegt men dan. Maar dat is een spijtige misvatting. Maria treedt hier helemaal niet op als een soort concurrent met haar Zoon. Maria is gewoon als Moeder bij ons, die mét ons naar de Heer kijkt, die mét ons naar Jezus gaat. Natuurlijk mogen we ook rechtstreeks tot Jezus bidden, dat spreekt voor zich. Maar ook in dit bidden kunnen we ons aan de zijde van onze Moeder weten; zij die mét ons bidt, én ons voorgaat in het gebed.

Ik zou een warme oproep willen doen om Maria in je leven diep te beminnen, haar in je hart te dragen als een Moeder die je brengt naar het hart van je bestaan, naar het leven 'in' haar Zoon.

Weet dat Maria als Moeder op je wacht, tot je je hand in de hare legt, uw hart in het hare, om samen naar de feestdis te gaan van je innige vereniging met Jezus.

kris