woensdag in week 11 door het jaar

Goede daden stellen, bidden of vasten, met de bedoeling door de mensen geprezen te worden, heeft puur met eigenbelang te maken, met het strelen van het eigen ego, en weinig of niets met God, ook al gebruik je Hem en wat Hij vraagt om je applaus te bekomen.

Liefhebben omwille van de liefde, bidden in het verborgene, vasten met een blij gemoed… daar gaat het om. Je doet het niet om op te vallen of applaus te bekomen. Je doet het voor God, voor je innerlijke groei, ter opbouw van de Kerk en tot groei van de samenleving.

Een duidelijke oproep die Jezus doet, en voor wie horen wilt eenvoudig te verstaan. Laten we er ons aan geven, in eenvoud en geloof, vanuit onze innige godsverbondenheid in Christus.

kris

Reacties

  1. Het is een wondermooi verhaal over het einde van Elia. Hij is niet gestorven. Hij werd met vurige wagens en paarden ten hemel opgenomen. Elisa wilde een dubbel deel hebben van Elia’s geest. Dan zou hij het werk van zijn leermeester voort kunnen zetten. Elia sloeg met zijn mantel – dat is zijn profetenmantel – op het water en zie: het Exodusverhaal werd hernieuwd. De machten van het kwaad, de overweldiging door de Baälgoden, geld, koren, vee en goed, die machten weken voor de God van Elia. Elia, mijn God is Jahwe. Elia had het duidelijk laten zien in zijn leven: alleen God is God. De goden van de vruchtbaarheid verdwijnen in het niets als er een grote droogte komt. Nu splijten de wateren uiteen. Elia kan de overtocht maken naar de hemel. Het is zijn definitieve exodus, zijn thuiskomen bij zijn God in wiens dienst hij stond. Ineens werd hij opgenomen. En Elisa zag het, Elisa maakte het mee. ‘Vader, vader, Israëls strijdwagens en ruiterij’. Elia had gestreden tegen de machten van het kwaad en de afgoderij met de hulp van de hemelse machten. Elisa zag die krachten nu verdwijnen. Hij was vertwijfeld. Hij raapte Elia’s mantel op en sloeg op het water. ‘Waar is dan toch de Heer, de God van Elia?’ Waar is ‘mijn God is Jahwe’? Maar Elia’s geest is niet ver, Elia’s God al evenmin. Nog eens sloeg Elisa met Elia’s mantel op het water. En zie: ook voor Elisa ging het water open. D.w.z. hij had dezelfde kracht als Elia om tegen de machten van het kwaad te strijden.
    Die mantel van Elia hebben wij ook. Dat is ons doopkleed, dat is de heiligmakende genade, dat is Gods beeld in ons. Zoals Jezus mogen wij dat beeld van God dragen en door ons gebed God, God laten zijn in ons leven, door ons delen de naaste, onze naaste, door ons vasten en sober zijn mogen wij in harmonie leven met de dingen en de kosmos. Ook wij zijn gewapend om zoals Elia en Elisa, zoals Jezus ook, te kiezen voor God en tegen de machten van het kwaad. Het is altijd weer de tijd van de Exodus: altijd mogen we uittreden uit de verdrukkende slavernij van de afgodendienst, om te leven voor de levende God en voor elkaar.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Liefhebben omwille van de liefde, bidden in het verborgene, vasten met een blij gemoed… daar gaat het om. Je doet het niet om op te vallen of applaus te bekomen. Je doet het voor God, voor je innerlijke groei, ter opbouw van de Kerk en tot groei van de samenleving.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Mooi zo is dat Marie-Roos ,dankjewel !

    Liefde voor onszelf ,de naasten en God ...puttend uit Zijn Liefde !
    Zo kunnen wij onze vijand vergeven en beminnen !
    Met de Liefde diep in ons "zijn "in ons hart onszelf ,de naaste en God beminnen !

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. "Goede daden stellen, bidden of vasten, met de bedoeling door de mensen geprezen te worden, heeft puur met eigenbelang te maken, met het strelen van het eigen ego, en weinig of niets met God, ook al gebruik je Hem en wat Hij vraagt om je applaus te bekomen. "

      Bedankt Kris om deze tekst neer te pennen, jammer genoeg zie ik dat nog veel gebeuren, daar moeten we zeker voor oppassen, want dit geeft een negatief gevoel en is niet bevorderlijk om gelovigen aan te trekken, in tegendeel.

      Verwijderen

Een reactie posten