Welkom. Op deze blog kan je reageren op 'Van Woord naar leven', of zelf een reactie plaatsen op de 'Lezingen van de dag'. Laten we dit steeds doen in een geest van diep respect voor ieders woordje. Door kapers op de kust worden berichten na goedkeuring geplaatst.
Gisterenavond hebben wij Jezus’ laatste avond op aarde herdacht. Toen vierde Hij zoals alle Joden met Zijn leerlingen het Paasmaal. Dat was een herdenking van de wondere bevrijding van het Joodse volk uit het slavenbestaan in Egypte rond 1200 v. Chr. Op die avond at men van het Paaslam met brood en wijn en bittere kruiden. Dat alles ging gepaard met veel gezangen en gebeden. Maar op het einde van dat Paasmaal ging Jezus daar nog een ander ritueel aan toevoegen: een dankmaal uit dank aan God om een redding uit een grote nood. Dat was het zgn. todahoffer. Een todahoffer bestond uit twee delen: men offerde op het altaar van de tempel een offerdier en dan vierde men een maaltijd met familie of vrienden, met brood en wijn en vele zegeningen aan God. Men was nl. door God gered uit een grote nood. Tijdens dat tweede deel van het laatste avondmaal, dus in dat dankoffer, stelde Jezus de eucharistie in. Hij zei over het brood: ‘Dit is mijn lichaam voor u gegeven’ en over de wijn: ‘Dit is mijn bloed voor u vergoten’. Nu moet je eens goed opletten. Het todahoffer bestond uit het offeren van een dier in de tempel en dan thuis in een maaltijd met dankgebeden. Wat doet Jezus nu? Hij draait de twee delen van het todahoffer om: eerst dankt Hij God in een maaltijd, het laatste avondmaal, en het offerdier, dat zal Hijzelf zijn, nl. op de volgende dag, dat is dus vandaag op Goede Vrijdag. In de eucharistie die Hij instelt op Witte Donderdagavond grijpt Hij vooruit op Zijn sterven op het kruis op Goede Vrijdag. Op veel oude schilderijtjes en afbeeldingen van Jezus op het kruis, afbeeldingen die uit Syrië komen, is de lijdende Jezus gehuld in een kleed zoals de priester draagt in de eucharistie. Dat betekent: eigenlijk deed Jezus Zijn eerste H. Mis op het kruis. Hijzelf, Zijn stervend lichaam, is nu het offerdier. En daar op het kruis bidt Jezus, zoals de priester in de H. Mis, Zijn eucharistisch gebed. Je hebt het gehoord in de lezing van het lijdensverhaal volgens Johannes: Jezus bad: ‘God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ Dat was het begin van psalm 22, maar Jezus zal in stilte heel die psalm bidden, dat lied uit het O.T. En het vervolg van die psalm is het uitspreken van een diep vertrouwen op God en van de zekerheid dat God de bidder redt. De psalmist – en dus ook Jezus die die psalm bidt – gelooft dat hij uit de dood gered zal worden en voort zal leven bij God. En de psalm eindigt met de woorden: ‘Dat heeft God gedaan’ of ‘dat heeft Hij volbracht’.
(vervolg) Weet je nog wat Jezus’ laatste woord was op het kruis vóór Hij stierf? Ja, precies dat laatste woord uit psalm 22: ‘Het is volbracht’. Dan geeft Jezus de geest en sterft. Maar wat is volbracht? Nu moet je nog eens goed opletten: op het moment dat Jezus dat zegt en sterft, is het rond 3 uur in de namiddag. Dan werden in de tempel op de vooravond van de grote sabbat (de sabbat is de zaterdag, de grote sabbat is de zaterdag vóór Pasen) de paaslammeren geslacht en het vlees ervan werd verdeeld onder de gezinnen in de stad. Dan bad de familievader rechtstaand een gebed dat wij het zaterdaggebed noemen. De sabbat begint bij de Joden immers op de vooravond, dus op vrijdagavond. Wat bad de vader dan? Wat staat in het eerste boek van de Bijbel in hoofdstuk 2, 1-2: ‘En God bracht het werk van de schepping tot voltooiing op de zevende dag; God rustte op de zevende dag’. Daarom was de sabbat ook een rustdag. Ben je nog mee? ‘God voltooide de schepping op de zevende dag’. Dat woord ‘voltooien’ is precies hetzelfde woord als wat Jezus zei: ‘Het is volbracht’. Wat betekent dat allemaal? Dat betekent dat Jezus als Zoon van God op het kruis de schepping nog eens tot voltooiing bracht. Hij maakte ze nieuw. Hij schonk haar de vrede. In het Hebreeuws is vrede ‘shalom’ en dat woord shalom bevat juist dezelfde letters S L M als het Hebreeuwse woord voltooien, volbrengen. Dat is moeilijk, maar wonderbaar: Jezus maakte op deze Goede Vrijdag alles weer goed tussen de mensen en God. Hij bracht heel de schepping tot voltooiing. En als Hij op Pasen aan Zijn leerlingen zal verschijnen als de verrezen Heer, dan zal Zijn eerste woord zijn: ‘Vrede, shalom voor u’. Die vrede is de nieuwe, de voltooide schepping. Daar mogen wij vanaf Goede Vrijdag en Pasen in leven. In vrede! Geen oorlog meer, geen ruzie en geen pijn; alleen een diepe rust en vrede tussen alles en allen en ook met God. God, hoe wonderbaar zijt Gij! Ons Pasen met Jezus is niet meer een herdenken van de uittocht uit Egypte, maar de herdenking van Jezus’ doorgang door de dood naar het volle leven. En daarin mogen wij allen delen. Ook wij sterven niet meer, want Jezus heeft zonde en dood overwonnen, alle zonden en de dood van elke mens! Kom, kniel neer en aanbid uw Verlosser en Heer, want ook voor jou heeft Jezus alles volbracht.
Heer geef ons middels uw Heilige Geest voldoende Genade en begrip om te verstaan, dat U "tot stof moest wederkeren" ('in pulverem revertebis') om blijvend in Eeuwigheid verder te leven: dat U zo de dood overwint en ons allen "shalom" "vrede voor altijd" geeft in uw Eeuwig Paradijs !.
Gisterenavond hebben wij Jezus’ laatste avond op aarde herdacht. Toen vierde Hij zoals alle Joden met Zijn leerlingen het Paasmaal. Dat was een herdenking van de wondere bevrijding van het Joodse volk uit het slavenbestaan in Egypte rond 1200 v. Chr. Op die avond at men van het Paaslam met brood en wijn en bittere kruiden. Dat alles ging gepaard met veel gezangen en gebeden. Maar op het einde van dat Paasmaal ging Jezus daar nog een ander ritueel aan toevoegen: een dankmaal uit dank aan God om een redding uit een grote nood. Dat was het zgn. todahoffer. Een todahoffer bestond uit twee delen: men offerde op het altaar van de tempel een offerdier en dan vierde men een maaltijd met familie of vrienden, met brood en wijn en vele zegeningen aan God. Men was nl. door God gered uit een grote nood. Tijdens dat tweede deel van het laatste avondmaal, dus in dat dankoffer, stelde Jezus de eucharistie in. Hij zei over het brood: ‘Dit is mijn lichaam voor u gegeven’ en over de wijn: ‘Dit is mijn bloed voor u vergoten’. Nu moet je eens goed opletten. Het todahoffer bestond uit het offeren van een dier in de tempel en dan thuis in een maaltijd met dankgebeden. Wat doet Jezus nu? Hij draait de twee delen van het todahoffer om: eerst dankt Hij God in een maaltijd, het laatste avondmaal, en het offerdier, dat zal Hijzelf zijn, nl. op de volgende dag, dat is dus vandaag op Goede Vrijdag. In de eucharistie die Hij instelt op Witte Donderdagavond grijpt Hij vooruit op Zijn sterven op het kruis op Goede Vrijdag. Op veel oude schilderijtjes en afbeeldingen van Jezus op het kruis, afbeeldingen die uit Syrië komen, is de lijdende Jezus gehuld in een kleed zoals de priester draagt in de eucharistie. Dat betekent: eigenlijk deed Jezus Zijn eerste H. Mis op het kruis. Hijzelf, Zijn stervend lichaam, is nu het offerdier. En daar op het kruis bidt Jezus, zoals de priester in de H. Mis, Zijn eucharistisch gebed. Je hebt het gehoord in de lezing van het lijdensverhaal volgens Johannes: Jezus bad: ‘God, mijn God, waarom hebt Gij Mij verlaten?’ Dat was het begin van psalm 22, maar Jezus zal in stilte heel die psalm bidden, dat lied uit het O.T. En het vervolg van die psalm is het uitspreken van een diep vertrouwen op God en van de zekerheid dat God de bidder redt. De psalmist – en dus ook Jezus die die psalm bidt – gelooft dat hij uit de dood gered zal worden en voort zal leven bij God. En de psalm eindigt met de woorden: ‘Dat heeft God gedaan’ of ‘dat heeft Hij volbracht’.
BeantwoordenVerwijderen(vervolg)
BeantwoordenVerwijderenWeet je nog wat Jezus’ laatste woord was op het kruis vóór Hij stierf? Ja, precies dat laatste woord uit psalm 22: ‘Het is volbracht’. Dan geeft Jezus de geest en sterft. Maar wat is volbracht? Nu moet je nog eens goed opletten: op het moment dat Jezus dat zegt en sterft, is het rond 3 uur in de namiddag. Dan werden in de tempel op de vooravond van de grote sabbat (de sabbat is de zaterdag, de grote sabbat is de zaterdag vóór Pasen) de paaslammeren geslacht en het vlees ervan werd verdeeld onder de gezinnen in de stad. Dan bad de familievader rechtstaand een gebed dat wij het zaterdaggebed noemen. De sabbat begint bij de Joden immers op de vooravond, dus op vrijdagavond. Wat bad de vader dan? Wat staat in het eerste boek van de Bijbel in hoofdstuk 2, 1-2: ‘En God bracht het werk van de schepping tot voltooiing op de zevende dag; God rustte op de zevende dag’. Daarom was de sabbat ook een rustdag. Ben je nog mee? ‘God voltooide de schepping op de zevende dag’. Dat woord ‘voltooien’ is precies hetzelfde woord als wat Jezus zei: ‘Het is volbracht’.
Wat betekent dat allemaal? Dat betekent dat Jezus als Zoon van God op het kruis de schepping nog eens tot voltooiing bracht. Hij maakte ze nieuw. Hij schonk haar de vrede. In het Hebreeuws is vrede ‘shalom’ en dat woord shalom bevat juist dezelfde letters S L M als het Hebreeuwse woord voltooien, volbrengen. Dat is moeilijk, maar wonderbaar: Jezus maakte op deze Goede Vrijdag alles weer goed tussen de mensen en God. Hij bracht heel de schepping tot voltooiing. En als Hij op Pasen aan Zijn leerlingen zal verschijnen als de verrezen Heer, dan zal Zijn eerste woord zijn: ‘Vrede, shalom voor u’. Die vrede is de nieuwe, de voltooide schepping. Daar mogen wij vanaf Goede Vrijdag en Pasen in leven. In vrede! Geen oorlog meer, geen ruzie en geen pijn; alleen een diepe rust en vrede tussen alles en allen en ook met God. God, hoe wonderbaar zijt Gij! Ons Pasen met Jezus is niet meer een herdenken van de uittocht uit Egypte, maar de herdenking van Jezus’ doorgang door de dood naar het volle leven. En daarin mogen wij allen delen. Ook wij sterven niet meer, want Jezus heeft zonde en dood overwonnen, alle zonden en de dood van elke mens! Kom, kniel neer en aanbid uw Verlosser en Heer, want ook voor jou heeft Jezus alles volbracht.
Heer geef ons middels uw Heilige Geest voldoende Genade en begrip om te verstaan, dat U "tot stof moest wederkeren" ('in pulverem revertebis') om blijvend in Eeuwigheid verder te leven: dat U zo de dood overwint en ons allen "shalom" "vrede voor altijd" geeft in uw Eeuwig Paradijs !.
BeantwoordenVerwijderenVoor ons gaf Hij zijn LEVEN ! Dank! Omdat wij het eeuwig LEVEN zouden bezitten !
BeantwoordenVerwijderenDe Geest van Jezus doet ons dit verstaan !