vrijdag in week 1 advent

 Jezus vroeg de blinden: ‘Gelooft u dat Ik dit kan doen?’ Ze antwoordden: ‘Zeker, Heer!’ Daarop raakte Hij hun ogen aan en zei: ‘Zoals u gelooft, zo zal het ook gebeuren.’ En hun ogen gingen open.

Geloven is meer dan met de lippen belijden dat we geloven. In wezen is geloven is een act van de mens; een act van overgave; overgave aan de Heer die in ons en bij ons is.

Wanneer wij dus bijvoorbeeld zeggen in de geloofsbelijdenis: 'Ik geloof in Jezus Christus, Gods enig geboren Zoon', dan zeggen wij eigenlijk: 'Ik geef mijn hart aan Jezus, enige Zoon van God'. Of: 'Ik geloof in de heilige Geest', zeggen wij eigenlijk: 'Ik laat het waaien toe van Gods Geest diep in mezelf'. Geloven is dus een beweging van de mens naar de Heer toe. De gelovige geeft zich aan Christus, aan de liefde van zijn Geest. In wezen is geloven dus een gebedshouding van voortdurende toewijding aan God in Christus in de liefde van zijn Geest.

Als men zou vragen: 'zijt gij gelovig?', zal je spontaan zeggen: 'ja', en waarschijnlijk terecht. Maar zijn we ons bewust van de inhoud van dit antwoord? Want eigenlijk zeggen we: 'Ja, ik geloof, want ik leef in overgave aan de Heer'. Dat is nogal wat. Dat heeft namelijk verregaande consequenties in het beleven van Gods liefde.

Maar ook al mag geloven een act zijn van de mens, het is niet louter mensenwerk.  In wezen is geloven zelfs op de eerste plaats gave; gave door God zelf gegeven. Wij kunnen maar geloven omdat God deze gave in ons legt in zijn Geest. Bedoeling is open te staan voor deze gave, naar haar te verlangen, ons in haar te wentelen. Niet om in haar verstrikt te raken, maar juist om diep bevrijd te worden van ons valse ik dat leeft vanuit en rond zichzelf. Wie leeft in geloof aan Christus draagt Hem als een dynamisch gebeuren, wat wil zeggen: hij laat toe dat Christus werkzaam is in zijn leven. Alles wat daaruit voortkomt is het baren van de Heer, ten dienste van God, vanuit de Kerk, in de wereld.

Besluit: geloven is gave van God én act van de mens. Laten we dit beleven als een soort huwelijk dat ons zal brengen in het meest verhevene dat er bestaat: leven in Christus.

kris

Reacties

  1. Als Jezus zegt aan de genezen blinden dat ze het aan niemand mogen zeggen, dan betekent dat niet dat zij niet over Jezus mogen getuigen die hen het licht heeft gebracht. Het betekent dat Jezus hen aan heeft geraakt en in hun hart een wonde heeft geslagen van liefde. Een wonde die op aarde niet meer te genezen is. Ook wij moeten niet spreken over onze hartenwonde. In de stilte van ons gebed moeten wij die wonde koesteren, opdat het mysterie van Jezus' hart ons langzaam en steeds dieper doordringen zal. Misschien zal nooit iemand in dit leven van ons weten hoezeer Jezus ons geraakt heeft, ook niet als wij over Jezus vertellen en Hem verkondigen. Dat door Hem aangeraakt zijn, is en blijft een geheim tussen Hem en onszelf. Maar zelfs als heel ons diepste wezen verborgen blijft voor de wereld, wij zijn verborgen en geborgen in Christus.

    Dan nog iets over de eerste lezing. De Libanon zal een boomgaard worden die lijkt op een woud. De Libanon was leeggeplunderd, geroofd en gerooid door Assyrië. Nu wordt het hersteld. God brengt betere tijden. Dat doet me denken aan onze moeder aarde in haar klimaatcrisis. Wij hebben de aarde ook gerooid, haar (regen)woud leeg gekapt. Dat moeten wij nu herstellen. Dat is na de overwinning van covid-19 het meest urgente dat wij moeten doen. Zoals de secretaris-generaal van de verenigde Naties, Antonio Guturres, het onlangs zei: 'Voor covid-19 hebben wij straks een vaccin, maar voor de klimaatverandering niet'. Met zijn allen zullen we dat klimaatprobleem aan moeten pakken. En ik geloof stellig dat dat zal lukken. Ook dat is een van onze verwachtingen in deze Advent. Wij proberen moeder aarde te dragen, respectvol met haar om te gaan, en dan gaan we haar ook baren als een herstelde schepping. Moge God die komt ons daarbij helpen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. 'geloven' is voor mij de levenshouding die Jezus ons voorleefde: leven in voortdurende verbinding met ónze Vader: ik bid, dus ik geloof

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten