woensdag in week 2 advent
Vandaag lezen we bij de profeet Jesaja: 'De Heer geeft de vermoeide kracht.'
Heb je ook soms van die dagen dan het moeilijk gaat, in de zin van dat je je precies door de dag heen moet sleuren? Het gaat gewoon niet. Alles lijkt teveel. Dit kan op fysisch vlak zijn, maar evengoed op psychisch vlak, en zelfs op religieus vlak. Zonder dat we het altijd beseffen lopen deze drie soms door elkaar, overlappen ze elkaar, heeft het een invloed op het ander, enz... . Een mens is een geheel en alles hangt aan elkaar.
Ja, soms kan het leven een echte pffffffff zijn, één grote zucht. Soms zijn we op, weegt alles zwaar, kunnen we moeilijk bidden, ons lichaam doet pijn, we zijn moe, we voelen ons niet begrepen, die stomme rekeningen die er nog liggen, we zijn eenzaam, we leven met schuldgevoel,... . Ach, het is bij ieder van ons hoor. Iemand die beweert dat hij van dit alles geen last heeft: vooral niks van geloven!!
Je kan dan heel mooie adventsthema’s verzinnen zoals bijvoorbeeld ‘Geroepen om te dragen en te baren’. Het zegt je weinig of niets. Het pffffffff-gevoel overheerst immers.
Konden we maar in die pfffffffff de Heer welkom heten die, zoals Jesaja vandaag zegt, kracht geeft aan de vermoeide. Konden we maar ten diepste geloven dat Hij dat werkelijk ook doet. Konden we ons maar geven aan deze genade.
Probleem is dat we ons dikwijls opsluiten in onze pfffffff, ons hoofd naar beneden, onze lip tot bijna op de grond.
Lieve mensen, schraap al je geloof, hoe weinig ook, bij elkaar, en kies: kop op, borst vooruit, ogen en hart gericht op Jezus. Hij glimlacht naar je met zijn liefdevolle blik, met ogen vol van warme barmhartigheid, zijn handen uitstrekkend naar u, met die eenvoudige woorden als: 'Kom, kom naar me toe, vlei je tegen me aan, Ik zal je kracht geven, leven, liefde'.
Ja mensen, laten we de Heer op die wijze welkom heten. Geef je pffffffff maar aan Hem. Hij ontvangt je zoals je je nu voelt. Laat Hij je kracht zijn, je stuwing om lief te hebben, je innerlijke warmte om een vredevol mens te zijn.
kris
Dat zijn nu net de woorden die ,volgens mij, velen nodig hebben. 'Heer, ik voel mij helemaal op.Neem mij in Uw armen en laat me bij U rusten,waar ik rust en vrede vind.'
BeantwoordenVerwijderenVandaag lezen we in het Evangelie dat Jezus zegt :"Kom naar mij, jullie die vermoeid zijn en onder lasten gebukt gaan, dan zal Ik jullie rust geven.
BeantwoordenVerwijderenNeem mijn juk op je en leer van mij, want Ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden, want mijn juk is zacht en mijn last is licht.’"
We beleven een moeilijke tijd met corona. Laat ons deze woorden horen en samen biddend
tot de Heer gaan
ik betaal mijn rekeningen direct, dan zijn ze zo stom niet meer
BeantwoordenVerwijderenWat 'n bemoediging geven deze woorden.... we kunnen weer verder....dànk!
BeantwoordenVerwijderenZooo herkenbaar dàt pffff gevoel !
BeantwoordenVerwijderenAl wéten wij dat HIJ ons dan draagt !
Ik was gisteren écht aan de boord van de zee !
Het water kwam op ,moest soms vlug stapjes acheruit lopen !
De golven kwamen met véél kracht aangedonderd !
Steeds verder het strand overspoelend !
Mijn hart vervulde zich met Zijn Kracht !
En dàt" pufgevoel "welke ik had verdween in de golven !
Met grote bewondering voor de Schepper van natuur én mens !
Ik ben zo dankbaar ook te wonen op 5 min.van de zee!
Met de corona zijn er ook méér wandelaars op 't strand en langs de grote waterplas !
Of je nu aan zee woont of ergens anders ...
HIJ is ons altijd nabij !