maandag in week 3 advent

De hogepriesters en de oudsten waren bekommerd om zichzelf, hun denken, hun veiligheid, en niet om de waarheid. Dat maakte hen niet enkel blind, maar ook ontoegankelijk. Hun hart bleef gesloten.

Laten we niet te snel denken dat we niet zijn zoals de oudsten en de hogepriesters uit het evangelie van vandaag. De meesten van ons besteden heel wat energie in het omhelzen wat zij zien als hun waarheid. Wat ik denk, wat ik zeg, hoe ik het zie… ja, dat vind ik toch wel belangrijk. En een ander moet dat maar respecteren. Ieder z’n waarheid… weet je wel?

Maar als we allemaal zo moesten praten en leven… er zou nog weinig plaats zijn voor ‘de waarheid’. Want ook al wil de ware waarheid ingang vinden, en zich nestelen, in ons denken en in ons hart, de oorsprong van deze waarheid ligt niet bij ons, maar wel bij God. We mogen en kunnen Gods waarheid nooit maken, laat staan toe-eigenen. We zijn er geen eigendom van.

En we moeten, wanneer we denken Gods waarheid in ons te dragen, altijd opnieuw bereid zijn haar kritisch te bevragen. Waarmee bedoeld wordt dat je nooit te snel mag denken Gods waarheid in pacht te hebben, of te begrijpen, laat staan haar te beleven. Een mens is een evoluerend wezen, ook op geloofsvlak. Zoals je dacht over God wanneer je 20 was, zal dit anders zijn wanneer je 40 bent, en zal dat weer geëvolueerd zijn wanneer je 60 wordt.

In welke levensfase je ook bent, het gaat erom je te ‘oefenen’ in het arm worden van geest. Immers, wie innerlijk arm is, zal groeien in z’n bereidheid God te ontvangen zoals Hij is, zoals Hij in Christus naar ons toekomt.

Het hart van dit ‘oefenen’ is het gebed; het gebed van het hart. Het is in leegte voor Hem komen te staan, los van eigen invullingen hoe God voor u is. Het is God God laten zijn. Het is Hem toelaten in je innerlijke leegte zodat Hij, en enkel Hij, je vervulling zal worden. Het is gaan staan in het grote ‘Gij’, en met Maria zeggen: ‘mij geschiedde naar uw Woord’.

Wie deze weg van overgave gaat, zal gaandeweg groeien in inzicht en waarnemen. Diep in hemzelf zal hij in waarheid Gods waarheid ontvangen, deze in stilte omarmend, zodat God God mag zijn in zijn gebed en leven. Hij zal leren God waar te nemen in de wereld waartoe hij gezonden is. Hij zal God ‘zien’ in de ander; God die je doorheen de ander appelleert tot liefde, tot het schenken van vergeving, tot het werken aan verzoening, tot het bouwen aan zijn rijk onder de mensen.

In zowel het expliciete gebed, alsook in het dagelijks leven, zal hij ervaren dat God zich toont; soms heel zichtbaar, soms geruisloos en onzichtbaar, maar altijd even reëel. Hij zal in alles God omarmen door Christus’ liefde te laten stromen in zijn leven; biddend, en biddend handelend. Hij zal immers de diepe ervaring hebben dat het gebed gaande blijft in het handelen. Niet als een bewuste daad zich afspelend in het hoofd, maar als een gebeuren van binnenuit; een bidden zonder ophouden. Het is ten diepste Gods dragen en baren.

Wie in staat is te leven in waarheid, zal in staat zijn God te verwezenlijken in deze wereld. Ieders roeping…

kris