29 dec

Vandaag schrijft Johannes in de eerste lezing: Geliefde broeders en zusters, ik houd u in deze brief geen nieuw gebod voor maar een oud, dat u vanaf het begin bekend is. Dat oude gebod is de boodschap die u gehoord hebt. Toch is het ook een nieuw gebod, omdat de duisternis wijkt en het ware licht al schijnt, en dit is werkelijkheid in Jezus’ leven en in uw leven.

Johannes heeft het hier over het gebod van de liefde; een gebod dat inderdaad geen nieuw gebod was, het was al eeuwen oud, het was van in het begin. Maar tegelijkertijd was het ook een nieuw gebod. En dat had natuurlijk alles te maken met de komst van Jezus. Hij, mensgeworden God, de Liefde zelf, zal de mensheid een genade schenken die zij voordien nooit op zo'n manier gekregen heeft. Die genade was en is namelijk Hijzelf. Wat zich daar afspeelde in die grot te Bethlehem, speelt zich sindsdien af in ieders mensenhart. Buiten het fysisch karakter wordt op geen andere wijze dan toen Jezus steeds opnieuw geboren in elke mens.

Maar er bestaat geen liefde zonder vrijheid. Dus als een nederige dienaar klopt Jezus aan de deur van ons hart en wacht tot wij opendoen om dan samen met ons maaltijd te houden: Hij met ons, wij met Hem - zo lezen we in de Apocalyps. Hij vraagt bij wijze van spreken toestemming om in ons leven in te treden. Maar Hij wil dat wij die beslissing nemen, ieder van ons, heel persoonlijk, én wij als kergemeenschap.
Ons ja-woord wil Hij vervullen met zijn ja-woord tot de Vader, opdat zijn liefde in ons werkelijkheid mag worden.

Ja, kerstmis is meer dan kalkoen eten en glaasjes heffen.

In het avondgebed van de Kerk (de completen) wordt het lied van Simeon (dat we vandaag lezen in het evangelie) iedere avond opnieuw gezongen. ‘Nu laat U, Heer, uw dienaar in vrede heengaan, zoals U hebt beloofd. Want met eigen ogen heb ik de redding gezien die U bewerkt hebt ten overstaan van alle volken: een licht dat geopenbaard wordt aan de heidenen en dat tot eer strekt van Israël, uw volk.’ Laat ons voor elkaar bidden dat deze woorden voor ieder van ons elke avond voor we ons bed inkruipen werkelijkheid mochten zijn in de loop van de dag. Dan was de dag goed, écht goed, in de diepe en religieuze betekenis van het woord.

kris

Reacties

  1. Zo waar Kris !

    En ook ons hart openen voor Jezus brengt zelf vreugde in het lijden daardoor !

    Blijven liefhebben ,al spotten ze met ons !

    Ook ons verzetten tegen onrecht en armoede (dan ben je naïef)!

    Ja ...blijven wij bidden voor elkaar, opdat we méér de deur van ons hart openen voor Hem

    die ons door Zijn Geest zal leiden !

    Liefst met een vleugje homor en een glimlach !

    Ik bid voor jullie en voor mezelf om een échte volgeling te worden van HEM die ons zo

    liefheeft !

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten