zaterdag in week 2 advent
Elia was een typisch profeet zoals wij ze dikwijls voorstellen, en kennen uit het Oude Testament. Vurig, en radicaal. Ze voelden zich verantwoordelijk om in een onheilige wereld het heilige aanwezig te stellen. Ze spraken, of riepen, met een vurige begeestering, oordelend en oproepend. Ze wilden het volk op deze wijze tot luisteren dwingen, omwille van God die in het dagelijks leven zo dikwijls verloochend werd. Zo was Elia, en met hem vele profeten. Ook Johannes de Doper was niet anders. Hoewel deze laatste ook nog een specifiek zending vervulde, namelijk voorloper te zijn van de Komende.
Die Komende, Jezus, ja, die kwam ook met vuur, maar – zo mogen we zeggen – Hij kwam met een geheel nieuw vuur. Geen vernietigend vuur, geen oordelend vuur, maar een innerlijk vuur, een mild vuur, een zacht vuur. Jezus kwam met het vuur van de heilige Geest; een vuur dat de mens diep vanbinnen tot gebed zal aanzetten, een vuur dat de hele mens zal doen wenden naar zijn Schepper. Het is een vuur dat onze ziel tot een biddende gloed zal voeren dat ons in innige vereniging zal brengen met Gods liefde, om vanuit dit gebeuren zijn liefde te baren in vele vormen van goedheid.
Het is een vuur dat warmte geeft aan de mensheid, aan de samenleving, in onze straten en onze huizen. Het is het vuur dat vrede heet, dat liefde is, dat leven geeft.
Dit is oproep en zending. En we moeten niet vragen in deze zending te mogen staan, want we staan er namelijk al in.
Laten we Gods Geest, Gods heilig Vuur, aan ieder van ons geschonken, diep koesteren, opdat het ons in waarachtig gebed mag brengen, in innige vereniging met de Heer, om samen met Hem Gods liefde te zijn.
Ja, laat ons christen zijn.
kris
De eerste lezing komt uit een Wijsheidsboek uit de tweede eeuw v. Chr. Zeven eeuwen na Elia raakt men nog niet over hem uitgepraat. Elia (rond 900 v. Chr.) ijverde om het volk weer onder de heerschappij te krijgen van de ware God Jahwe. Het volk was vervallen in de afgodendienst van de Baälcultus. Dat was een vruchtbaarheidscultus, een eredienst zeg maar aan geld en goed. Elia zei dat heel die vruchtbaarheidsgodsdienst op zou drogen. Het regende drie-en-een-half jaar niet en dan was het uit met de vruchtbaarheid en dus ook met de welvaart. Elia ging een krachtmeting aan met de profeten van Baäl: één man tegen zevenhonderd. De god die met vuur uit de hemel de geofferde stier zou opbranden, was de ware god. Baäl antwoordde niet, Jahwe wel. In een catechese op Radio Maria vorige week vrijdag zei Zr. Greta van de Gemeenschap Moeder van Vrede daarover dat dit te vergelijken is met het zonnewonder van Fatima (13 okt. 1917). Toen was ook alles droog, de grond en de natte kleren van de mensen, want het had een hele voormiddag geregend. En toch geloofden de mensen dan nog niet, niet na het zonnewonder in Fatima, niet na het wondere teken dat Elia van zijn God bekomen had. Maar toch beging Elia dan een zware fout. Hij liet de Baälprofeten afslachten. Dat was echt niet goed. Hij moest vluchten voor de koningin Izebel, een felle aanhangster en vereerster van Baäl. En op de Horeb gaat Jahwe Elia voorbij. Niet in vuur, niet in een aardbeving, niet in een storm, maar in het stille suizen van een bries. God overweldigt niet, God overheerst niet, God is liefde. Toch werd Elia met vurige wagens ten hemel opgenomen. En dan begonnen de Israëlieten te geloven dat Elia terug zou komen, zoals de eerste lezing het zegt, om de harten van de mensen opnieuw tot God te bekeren. Dat zegt Jezus ook: Elia is teruggekomen in Johannes de Doper. Maar zoals de mensen naar Elia niet luisterden, zo luisterden ze ook naar de Doper niet. De Doper werd vermoord door koning Herodes. Eenzelfde lot wacht Jezus. Het is jammer als wij niet luisteren naar de profeten en naar Jezus. Zo laten we nooit geziene kansen aan ons voorbijgaan. Gelukkig dat de Mexicanen wel geloofd hebben in wat Moeder Maria kwam zeggen: dat God geen mensenoffers wil, zoals hun zonnegod dat opeiste, en dat alleen de God van het christendom de ware God is die ook bevrijdt. Sinds Maria aan Juan Diego verscheen, konden de missionarissen de toeloop van dopelingen niet meer de baas. Ook weer een wonder iets, die geschiedenis van O.L. Vrouw van Guadaloupe. Die tilma, die schort van jute, van Juan hangt daar nog altijd met die wondere afbeelding erop die de Lieve Vrouwe erop na heeft gelaten: een beeld van een zwangere Maria, een stille smeekbede voor de eerbiediging van het ongeboren leven.
BeantwoordenVerwijderenIk kan soms ontmoedigd geraken bij het besef hoe lang het kan duren alvorens de mens van geestelijke blindheid wordt verlost. Het ontmoedigt mij omdat je dat niet kunt forceren, het zijn toch diegenen die de Vader tot zich trekt die die genade krijgen. En het heeft niets te maken met eigen verdiensten, soms zijn het grote zondaars die ineens bekeerd worden. Anderen horen jaren het Evangelie, ontvangen de sacramenten en blijven dood vanbinnen.
BeantwoordenVerwijderenWij kunnen alleen maar bidden, als een kind..en vertrouwen dat Gods Geest het ware werk doet?
Daniel, mooie uitleg !
BeantwoordenVerwijderen