zaterdag in week 3 advent
Zacharias werd door de engel letterlijk door stomheid geslagen toen deze hem de vraag stelde hoe hij kon weten of dit spreken van hem wel waar was. Misschien vinden we dat Zacharias overdreven behandeld werd. Negen maanden niet mogen spreken... dat is nogal wat...
En toch...
Deze negen maanden waren voor Zacharias beslist een tijd van diepe genade; een tijd waar hij in stilte kon nadenken over Gods beloften. En uit het prachtige gebed bij de geboorte van zijn zoon kunnen we opmaken dat dit inderdaad geen verloren tijd was.
Wij leven in een tijd waarin veel gepraat wordt, en alles schijnbaar bepraat moet worden. Iedereen is maar aan de praat, letterlijk met de mond, of via sms, of andere kanalen via de zogenaamde ‘sociale’ media. Alsof het heil voort zal komen uit al dat menselijke getater.
Natuurlijk kan God ook aanwezig zijn doorheen ons spreken, maar soms is het ook goed af en toe te zwijgen zonder alsmaar te denken te moeten praten. Kierkegaard (Deens protestants theoloog en filosoof uit de 19e eeuw) zei: “Ik ontdekte dat ik minder en minder te zeggen had, tot ik uiteindelijk stil werd en begon te luisteren. En in die stilte hoorde ik de stem van God.” Inderdaad, ik denk dat het dikwijls zo gaat. Echte en diepe stilte is rust voor ons hele zijn, zoals slaap dat is voor ons lichaam: versterkend en verkwikkend, een rust die tevens een weg is die God dikwijls gebruikt om van zich te laten horen; als een zachte bries, amper hoorbaar, maar in wezen heilig en groots.
Het zou misschien niet slecht zijn moest de wereld, zoals bij Zacharias, gedurende negen maanden door stomheid worden geslagen. De huidige pandemie heeft dat zelfs voor een stukje bewerkstelligd. Naast de lastigheid van het virus hebben heel wat mensen, en dit wereldwijd, een nieuwe stilte ontdekt, een weg van verstilling, een weg van anders naar de wereld kijken, naar zichzelf, naar God.
Ik hoor en lees dat inderdaad veel mensen terug hebben leren luisteren naar Gods stem diep in hun hart; Gods stem die we over het algemeen maar dàn kunnen waarnemen wanneer het echt ten diepste stil is rondom ons, en vooral ook wanneer we zelf stil zijn, wanneer we zelf innerlijk zwijgen. In het zwijgen kunnen we een geweldige rijkdom ontdekken, of een vermogen ontwikkelen, dat ons tot écht luisteren aanzet...
Moge deze pandemie in die zin een tijd van genade zijn: een tijd waarin God z'n tijd neemt, en ons de tijd geeft, om Hem héél diep te ontmoeten, bij Hem te vertoeven, naar Hem te luisteren...
Wat we zelf kunnen doen is dagelijks tijd maken om te zwijgen, om in stilte bij God te verwijlen. Dit kan in expliciet gebed zijn, maar ook tijdens een wandeling of wat dan ook. Het is een goede oefening om die enkele dagen die ons nog resten van Kerstmis zinvol door te gaan door de stilte te ‘beoefenen’.
Bij Paul van den Bergh (Nederlands schrijver) lees ik: 'Wie de melodie van de stilte kent, kent ook de volheid van de leegte.'
Woorden om mee te nemen...
kris
In de Bijbel maakt God graag gebruik van onvruchtbare vrouwen om iets nieuws te beginnen. Dat was al zo met Abraham. Zijn vrouw Sara was onvruchtbaar maar toch schonk zij hem op 90-jarige leeftijd nog de zoon van Gods belofte. In de eerste lezing weer zoiets. Israël was onder de heerschappij gekomen van de Filistijnen. Dus weer een uitzichtloze situatie. Dan krijgt een onvruchtbare vrouw de aankondiging van een kind met wie de bevrijding van Israël uit de macht der Filistijnen zal beginnen. Simson zal dit inderdaad ook realiseren. Het evangelie geeft ook weer een relaas van een onvruchtbare vrouw. Nu is het haar man die van de engel de aankondiging krijgt. Maar hij gelooft het niet. Dan moet hij zwijgen. Als wij als Kerk niet meer geloven in een nieuwe toekomst die God ons zal brengen, hebben we inderdaad ook niets meer te zeggen. Het evangelie van God is dat God altijd iets nieuws begint. Nooit is er reden tot wanhoop. Elisabeth wordt inderdaad zwanger en zal Johannes de Doper ter wereld brengen die de Heer Jezus voor zal gaan en inleiden. Heel belangrijk vandaag is te zien dat er een gradatie zit in de twee lezingen. De moeder van Simson mag tijdens haar zwangerschap geen wijn of sterke drank drinken en ook niets onreins eten. De moeder van Johannes de Doper wordt dat niet verboden, maar het is haar kind dat geen wijn of sterke drank tot zich zal nemen. Dat zal de Doper later in al zijn gestrengheid ook zeker niet doen. Nog een andere gradatie is belangrijk: Simson groeide op en de Heer zegende hem, en de geest des Heren bewoog hem voor het eerst, dus na zijn geboorte en in zijn jeugd. De Doper wordt niet pas van Gods H. Geest vervuld in zijn jonge jaren, maar ‘nog in de schoot van zijn moeder’. Met Jezus zal God nog een stap verder gaan: Jezus zal niet alleen bewogen worden in de schoot van Zijn moeder Maria, Hij wordt zelfs al ontvangen van Gods H. Geest. Maar dat horen we morgen. Het zijn bijzondere verhalen, over bijzondere mensen. En van hen allen is Jezus nog de meest bijzondere: God zelf die mens wordt in ons midden.
BeantwoordenVerwijderenNogmaals hartelijk dank aan jullie Pr.Daniël en Kris voor jullie wijze woorden !
BeantwoordenVerwijderenIn de stilte van ons hart zullen we Hem leren kennen en naar Zijn Woord luisteren ...en ernaar handelen !
Voor vandaag zou ik twee zinnen willen meenemen :
BeantwoordenVerwijderen* Wees de rots waarop ik kan wonen,
waar ik altijd heen kan gaan.
( het begin van van de tussenzang... voor mij een gebed van Vertrouwen )
* Bij Paul van den Bergh lees ik: 'Wie de melodie van de stilte kent, kent ook de volheid van de leegte.'
( een gedachte over de stilte die Zacharias overkwam... in de stilte gaat God voorbij)
Mooi hoe die Joodse gebruiken vermeld staan in het evangelie! Vandaag: "zij leefde 5 maanden in afzondering". Inderdaad is het gebruikelijk bij het joodse volk dat een zwangerschap pas in de 6de maand kenbaar gemaakt wordt. Daarom ook dat Maria "in de zesde maand" naar Elisabeth trekt. Waarom? Omdat, weer volgens de joodse gebruiken, de oudste tante de eerste is die van een zwangerschap in de familie op de hoogte gesteld wordt. Wie de joodse cultuur en gebruiken wat kent, leest het evangelie op een andere, 'rijkere' manier. Waarom worden wij in onze Kerk daarin niet meer onderricht?
BeantwoordenVerwijderenZin die mij het meest treft: ................in de stilte gaat God voorbij !!!!!!!!!!!!!!(een positieve STILTE..........
BeantwoordenVerwijderen