donderdag in week 3 advent
God is mens geworden. Hij heeft een menselijke voorgeschiedenis, een geslachtslijst, voorouders, een grootvader, een grootmoeder, een vader, een moeder, al laat de schrijver van de geslachtslijst duidelijk uitkomen, dat die niet zijn echte vader en moeder waren, want Jezus wordt hier niet voorgesteld als het kind van vader Jozef, maar als het kind van Maria die Hem heeft voortgebracht, niet uit kracht van een man, maar uit kracht van de heilige Geest van God: "Jakob verwekte Jozef, de man van Maria. Bij haar (niet uit Jozef) werd Jezus verwekt, die Christus genoemd wordt."
Wat is Hij ons nabij gekomen! En wat een verschil met de andere goden! Israëls God is een god van mensen, de goden der volkeren zijn goden van plaatsen, van plaatselijke heiligdommen: Thebe, Delfi, Babel enzovoort. Jahwe was de God van een nomadenvolk, zonder vaste woonplaats, heen en weer trekkend tussen de vruchtbare beddingen van de Nijl in Egypte en de vruchtbare rivierbeddingen van Tigris en Eufraat in het Oosten. Die andere volkeren waren rijk, want ze hadden beslag kunnen leggen op de meest vruchtbare zones van dat gebied, dat waren de gebieden langs de grote rivieren.
Vergeleken met de goden van die machtige naties was Israëls God maar een minderwaardige gestalte, evenals zijn volk. Maar de zwakheid van deze God was ook zijn kracht of beter de kracht van zijn volk. Want de God van Israël verbond zijn macht en prestige niet aan een plaats, aan een plaatselijk heiligdom, maar aan mensen. Hij was een God van mensen, die zich inzette voor mensen, waar zij ook waren. Israëls God identificeerde zich tegenover Mozes als de God van Abraham, Isaäk en Jakob, de God van uw vaderen: een God van liefde, barmhartigheid, vrede en medeleven, een God die uitnodigt te treden in zijn liefde voor de mensheid.
Nu neemt deze God zelfs een menselijke gestalte aan, voor de volle honderd procent God en voor de volle honderd procent mens: God-mens. Hij heeft zich totaal met ons willen verenigen, opdat ook wij van onze kant ons totaal met Hem zouden verenigen. Wij mogen met Hem aan tafel aanzitten en ons tegoed doen aan zijn Woord en aan zijn zelfgave. Want daarvoor is Hij gekomen, niet om gediend te worden, maar om te dienen, te dienen met zijn leven, tot losprijs voor velen. En wij met Hem.
Laten we verlangend uitkijken naar Gods komst.
Naar woorden van J. Bots, sj
De grote Kerstnoveen is begonnen, met zijn mooie O-antifonen, die tevens krachtige smeekbeden zijn. Vandaag klinkt het: ‘O Wijsheid van de Allerhoogste, alles bestuurt Gij met kracht en inzicht; kom, en leer ons de weg te gaan van kennis en wijsheid’. Jezus brengt ons de gerechtigheid. Deze gerechtigheid bestaat erin dat wij God onze Heer laten zijn en met Hem leven in de liefde. Dat is de ware wijsheid, de wijsheid die komt van de Geest van God.
BeantwoordenVerwijderenDe zegen van Jacob zegt het al dat de staf niet zal verdwijnen tussen de voeten van Juda, totdat Hij verschijnen zal die hem mag dragen: Hem zijn de volken gehoorzaam. Die gehoorzaamheid is de gehoorzaamheid van het geloof en deze bestaat er juist in dat wij God onze Heer laten zijn. Juda is een leeuw die met roof opwaarts is gekomen. Jezus uit de stam van Juda rooft wel niet, maar zegt dat wij dat soms wel moeten doen: het Rijk Gods roven, er alles voor over hebben. Sinds de Doper maken geweldenaars het buit, zegt Jezus (Mt.11, 12). En je moet je soms geestelijk gedragen als een schurk, zoals die man die een schat vond in een akker, die akker kocht en zo de buit roofde (Mt.13, 44). Eigenlijk rooft Jezus zelf ook: Hij rooft de mensen weg uit de hand van de Boze, uit de macht van het kwaad.
Mattheus geeft een geslachtslijst van Jezus. Eigenlijk is die geslachtslijst waardeloos. Historisch is ze zeker niet nauwkeurig; dat kon niet want toen bestonden er geen geboorteakten en zo. Mattheus wil daarenboven aantonen dat Jezus uit het geslacht van David is en ook een nakomeling van de aartsvader Abraham, de vader van het monotheïstisch geloof. Maar als Mattheus bij Jozef komt, dan vernietigt hij zijn hele opsomming. Heel zijn lijst van stamvaders wordt waardeloos, want Jozef is niet de vader van Jezus. Hier gebeurt iets wonderbaars: Jozef mag het Jezuskind op zijn naam zetten, maar meer niet. Dat kind is helemaal van God. Maar door Jozef als wettelijke vader te hebben, schrijft de Zoon van God zich wel in in heel onze mensengeschiedenis. In die geslachtslijst die Mattheus geeft, zit van alles, ook zondaars, ook vreemdelingen zoals bv. Ruth. Niets is te min voor God. Hij wordt mens en deelt onze zondige mensheid, maar zonder zelf een zondaar te worden. Jezus is helemaal nieuw, zo anders dan wij. En toch neemt Hij ons aan, ons allen, en trekt ons mee naar de Vader. Dat is gewoon om blij van te worden en het uit te jubelen. Zalig zijn wij als wij aan God en aan Jezus geen aanstoot nemen.
vandaag lezen we in het evangelie : "Want daarvoor is Hij gekomen, niet om gediend te worden, maar om te dienen..."
BeantwoordenVerwijderenMogen deze woorden ook in ons leven waarheid worden...ze zijn immers de sterkste garantie op geluk
Bij het opsommen van de geslachtslijst,zou een oppervlakkige toehoorder zich vragen stellen over deze lijst,maar o wonder als men nauwkeurig oplet,is de laatste zin overduidelijk:'Jakob verwekte Jozef, de man van Maria. Bij haar (niet uit Jozef) werd Jezus verwekt, die Christus genoemd wordt."
BeantwoordenVerwijderenJa eerwaarde Heer Daniel,iets wonderbaars,zo een verduidelijking 'de man van Maria'.
Opvallend hoeveel vrouwen er vernoemd worden.
Het is normaal dat in die geslachtslijst zoveel vrouwen vernoemd worden. Wie de Joodse cultuur/gebruiken enz. kent, weet dat je maar Jood bent wanneer jouw moeder (de vrouw uit wie je geboren bent) joodse is. Het is niet de vader de daarvoor telt, maar de moeder, de barende.
BeantwoordenVerwijderenIn het Oude Testament vind je al een heel deel van de geslachtslijst die we vandaag lezen in het evangelie.
Vrouwen spelen een belangrijke rol in het testament en vooral daar waar de nederigheid zich aandient.
BeantwoordenVerwijderen