30 dec
Vandaag hoorden we hoe Hanna dag en nacht in de tempel verbleef en daar al biddend en vastend God diende.
Hanna doet ons denken aan de talloze monialen wereldwijd die, dag en nacht, biddend en vastend, God dienen. Deze mensen, die in de stilte van hun abdijen, verborgen achter kloostermuren, hun leven volledig toewijden aan God, zijn van kapitaal belang voor de Kerk en de mensheid in haar geheel.
Zij houden in alle verborgenheid een vlam brandend die in de samenleving dikwijls tot een klein pitje is geworden.
Niemand ziet hen bezig, weinigen kennen ze, maar door hun wijze van leven geven ze leven aan de Kerk.
Doorheen gebed, vasten en offer schenken zij immers de gehele mensheid aan God als een gebed zonder ophouden. En ook al klinkt het dezer dagen misschien niet echt populair; gebed geeft leven, méér dan we vermoeden. En juist daarom zijn deze mensen van kapitaal belang.
Maar dat geldt ook voor ieder die thuis in alle verborgenheid z'n dagelijks gebed verricht. Als wierook stijgt het in naam van de Heer op naar de Vader, om het terug te schenken aan de wereld opdat zijn liefde zou bloeien in elk mensenhart.
In al haar verborgenheid was Hanna een grote vrouw, samen met al die ontelbare mannen en vrouwen, monniken en leken, wereldwijd, die God dienen door gebed en vasten.
Laat ons deel uitmaken van deze biddende gemeenschap. En in deze corona-tijd hebben we daar misschien net iets meer de tijd voor...
kris
Gisteren zei St. Jan: 'Hoe weet je dat je God kent? Er is maar één bewijs: dat je je houdt aan Zijn geboden'. Die geboden komen allemaal neer op het onderhouden van de ware liefde, liefde voor God, liefde voor je medemens. Dat hebben Jozef en Maria getoond door het Kind op te dragen in de tempel, het aan God terug te geven. Moest dat? Geen enkel Kind behoorde meer aan God toe dan Jezus, van nature nog wel, in wezen. Dus was die opdracht eigenlijk overbodig. Maar toch deden Maria en Jozef wat Gods Wet zei. Jezus zal ook altijd, in heel Zijn leven, de Thora onderhouden en vervullen. Gisteren ging het dus om de gehoorzaamheid. Vandaag gaat het meer om de zuiverheid in de relaties. Hanna sprak over de bevrijding van Jeruzalem die met het Kind zou beginnen. St. Jan heeft het over onze zonden die vergeven zijn door de naam van Jezus. Dat is de echte bevrijding. Hij vraagt ons om ons te onthechten van de dingen in de wereld en te leven voor God en voor de eeuwigheid. Dat is zuiverheid: God eerst, al het andere gaat voorbij en is ondergeschikt aan onze eerste relatie met God, de enige die blijft, de Eeuwige. Om die gehoorzaamheid van gisteren en om die zuiverheid in al onze relaties moeten we veel bidden. De monniken en monialen gaan ons daarin voor. Hoe zouden wij immers voor God kunnen leven en Hem de eerste plaats in ons leven geven, als we niet bidden?
BeantwoordenVerwijderenHanna was voortdurend in gebed maar toen zij Jezus gezien had "sprak zij over het kind tot allen die de bevrijding van Jeruzalem verwachtten." ook dat was en is ook nu des te meer een belangrijke taak van monniken en monialen: in woord en geschrift te getuigen van Christus, van het licht en de waarheid.
BeantwoordenVerwijderen"In al haar verborgenheid was Hanna een grote vrouw, samen met al die ontelbare mannen en vrouwen, monniken en leken, wereldwijd, die God dienen door gebed en vasten.
BeantwoordenVerwijderenLaat ons deel uitmaken van deze biddende gemeenschap... "
Dank je Kris voor deze woorden. Het zijn inderdaad deze mensen die de Kerk door de eeuwen dragen !!!