26 dec - Stefanus

Ze dreven Stefanus de stad uit om hem te stenigen. Zo lezen we vandaag in de eerste lezing uit de Handelingen van de Apostelen.

Moesten we gisteren met Kerst ons al hebben laten meeslepen door allerhande romantische beelden die ons in een zeker sfeer brachten, de lezingen van vandaag zetten al snel weer met de voeten op de harde grond. Niet voor niets plaatst de Kerk de gedachtenis aan Stefanus onmiddellijk na Kerst. Wat Stefanus namelijk meemaakt, is de uiterste consequentie van de navolging van het Kind in de kribbe. Niet dat we met z’n allen nu de marteldood moeten gaan sterven, maar het toont wel dat de trouwe liefde aan God gevolgen kan hebben. En dan moeten we spreken over kruisliefde, over consequenties, of minstens over de intentie Jezus’ kruis op te nemen wanneer de liefde dit vraagt.

En de liefde vraagt dat. Heel dikwijls. Liefde vraagt keuze. Het gaat om engagement. Liefde vraagt afsterven aan een zeker oppervlakkig ik dat wilt leven voor zichzelf. Liefde leeft voor de ander. Liefde vergeeft. Liefde kijkt naar God en probeert te begrijpen wat God wilt. Liefde omarmt en koestert die wil van God.
Met andere woorden: liefde en kruis worden synoniem voor zij die vanuit verbondenheid met Christus gaan leven. En in de diepte is dat een blij gebeuren. Geen romantiek, wel blij. Blij omdat dit in wezen te maken heeft met Pasen. Wie kiest voor de liefde, staat reeds in Christus’ Pasen. Het is een weg die leven geeft; aan de ander, aan de Kerk, aan de wereld, aan jezelf.

Maar laten we nooit de held uithangen, en denken het allemaal alleen te kunnen. Nee, dat is geen authentiek christendom. Van een christen wordt juist gevraagd zich te hechten aan de Heer, om in innige verbondenheid met Hem te leven; vanuit Hem, in Hem, door Hem. Dat is de weg waartoe het evangelie uitnodigt. Dat is de weg waartoe u en ik ten diepste worden geroepen.

Ook Stefanus wist zich geroepen om deze weg te gaan. Voor hem had het serieuze gevolgen. Net als zijn Heer moest hij het met zijn leven bekopen. Maar hoor de woorden die hij uitzong tijdens de steniging, net voor zijn dood: ‘Heer, reken hen deze zonde niet aan’. Groots! Ook dat is christen-zijn. Ten diepste.

Ondanks de marteldood van Stefanus die we vandaag gedenken, ondanks de lastigheden die corona in deze tijden met zich meebrengt, wens ik u toch nogmaals een mooie en zalige kersttijd toe.

kris