vrijdag in week 20 door het jaar

Jezus antwoordde: ‘Heb de Heer, uw God, lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. Dat is het grootste en eerste gebod. Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf. Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.’

Wanneer men de Bijbel in enkele bewoordingen zou moeten samenvatten, zou men dit antwoord van Jezus – hierboven geciteerd - kunnen aanhalen.
Terecht zegt Jezus dan ook: 'Deze twee geboden zijn de grondslag van alles wat er in de Wet en de Profeten staat.'

Doch mogen we niet vergeten welke weg Jezus hiervoor zelf gegaan is: de weg van het kruis, voor Hem heel letterlijk.
Wanneer Jezus spreekt over 'liefhebben', bedoelt Hij dat niet goedkoop. Hij heeft het over een liefhebben tot het uiterste, met een trouw om U tegen te zeggen, een beminnen zonder grenzen, een zich geven aan de ander, zonder voorkeur. 
Een weg van totale geweldloosheid, de andere wang aanbiedend terwijl men op de ene slaat, biddend voor zij die je mishandelen, hen vergevend.
In het lijden heeft hij de nee-woorden van de wereld op zich genomen, de zonde in liefde gedragen; als Zoon van God.
In het kruis toonde, en toont, Hij ook zijn diepste solidariteit met al wat broos, gebroken en arm is in de wereld. In hen zien wij zijn gelaat, mogen we Hem ontmoeten en liefhebben.

Hij is ons de weg van het kruis voorgegaan om ons te tonen wat de inhoud is van God beminnen, je naaste en jezelf.
Geen goedkope weg, maar in de diepte de meest schone en edele  levensweg die een mens zich kan indenken.

De kruis-weg van Jezus zou het hart moeten zijn van ons beminnen. Niet enkel als voorbeeld, maar ook en vooràl als bron van diepe genade.

Laten wij, wanneer wij bidden voor een kruisbeeld, vragen om Gods genade: dat wij vanuit de inwoning van Jezus zijn liefde mogen belichamen in al ons doen en laten.

Dat dit vooral geen theorie moge zijn, maar een blijde werkelijkheid opdat het Pasen van de Heer meer en meer zichtbaar mag zijn in ons persoonlijk leven, in de gemeenschap van de Kerk, in de hele wereld.

kris