zaterdag in week 20 door het jaar
Vandaag zegt Jezus: ‘De belangrijkste onder jullie zal jullie dienaar zijn.'
Net voor het instellen van de eucharistie heeft Jezus getoond wat eucharistisch leven betekent. Hij (als Zoon van God!) knielde voor zijn leerlingen neer om hen de voeten te wassen. Hij, de belangrijkste, werd dienaar van zijn leerlingen. Na de voetwassing zei Hij: 'Ik heb een voorbeeld gegeven; wat Ik voor jullie heb gedaan, moeten jullie ook doen.'
Christen zijn is dus dienaar zijn. Niet enkel voor hen die ons liggen, maar ook voor hen die ons niet liggen.
In de dienstbaarheid ligt een stille genade verborgen die mensen ten diepste raakt. Doorheen de dienstbaarheid is het immers Jezus die aanraakt, bemint en schenkt.
Daarom is het goed om tijdens de dienstbaarheid je ziel te leggen in de Heer, opdat Hij door je heen werkzaam kan zijn.
Heerlijk deze innigheid, en zo helend voor de wereld.
kris
Een leiderspositie loopt altijd het risico dat men de baas speelt over anderen. Op de leerstoel van Mozes zaten nu de Schriftgeleerden. Het gevaar was dat zij ook Mozes' plaats innamen en dus eigenlijk de plaats van God. Jezus brengt alle verhoudingen altijd terug naar die eerste verhouding: deze met God. Jezus zegt daarom ook dat je niemand 'vader' moet noemen. Er is maar één Vader: God. En er is ook maar één Leraar of Rabbi: dat is Jezus zelf. Maar Jezus staat altijd onder de Vader. Hij doet en zegt altijd wat Hij van de Vader hoort. Ik denk dat wij gerust de paus nog de heilige vader mogen noemen, maar dan wel omdat hij God vertegenwoordigt, zoals een priester in de biecht (maar ook nog daarbuiten) Christus vertegenwoordigt. Elke vertegenwoordiger van Jezus zal er wel op bedacht zijn zijn ambt en zijn leven op te vatten als een dienst. Als hij dat niet doet, doet hij wat de Schriftgeleerden in Jezus' tijd deden: de plaats innemen van God, zelf God spelen. En neen, dat is niet de bedoeling van een ambt, noch in de Kerk, maar ook niet in de wereld.
BeantwoordenVerwijderen