donderdag in week 18 door het jaar

Vanaf die tijd begon Jezus zijn leerlingen duidelijk te maken dat Hij naar Jeruzalem moest gaan en veel zou moeten lijden door toedoen van de oudsten, de hogepriesters en de schriftgeleerden, en dat Hij gedood zou worden, maar op de derde dag uit de dood zou worden opgewekt. Petrus nam Hem ter zijde en begon Hem fel terecht te wijzen: ‘God verhoede het, Heer! Dat zal U zeker niet gebeuren!’ Maar Jezus keerde hem de rug toe met de woorden: ‘Ga terug, achter mij, Satan! Je zou me nog van de goede weg afbrengen. Je denkt niet aan wat God wil, maar alleen aan wat de mensen willen.’

Hoewel Petrus het beslist goed bedoelde zat hij er totaal naast. Het is dan ook niet altijd eenvoudig om te weten te komen wat God wil, en wat niet.
Wat zijn onze diepste drijfveren wanneer we beslissingen nemen? Niet altijd evident.

Lang geleden las ik een boekje (zowel auteur als titel weet ik niet meer) dat sprak over de twee ikken die iedere mens in zich draagt, met de vraagstelling: door welk ik laat ik me leiden?

Wat ik ervan onthouden heb vat ik samen.

Een mens leeft doorgaans met een dubbel ik, met twee ikken. Het ene ik is het ik waarvan God heeft gezegd dat Hij het gemaakt heeft naar zijn beeld en gelijkenis. Het is het ik dat leeft in God, in volle gehoorzaamheid. Het is het ik dat voortdurend leeft in het ja tot God. Het is het ik dat biddend leeft, dat God als centrum heeft van z'n bestaan. Het is het ik waar we diep vanbinnen allemaal naar verlangen.
Maar je hebt ook dat andere ik. Het is het ik dat leeft voor zichzelf, dat voortdurend z'n eigen ego streelt, dat leeft voor het applaus, dat leeft om graag gezien te worden. Het is het ik dat voortdurend oordeelt over anderen, het ik dat zo graag roddelt, het ik dat anderen maar al te graag gebruikt om er zelf goed uit te komen voor de buitenwereld. Het is het ik dat leeft voor aardse goederen, het ik dat zoveel mogelijk geld wil verdienen, het ik dat z'n eigen ontspanning hoger acht dan de naastenliefde.

Ieder van ons kent deze twee ikken, zowel het ware ik als het 'oppervlakkige' ik.

De meesten van ons proeven van de beiden.
De Geest zal ons voortdurend het verlangen geven te leven vanuit ons ware ik. Diep vanbinnen weten we ook dat deze weg echt leven geeft, zowel aan onszelf als aan de wereld waarin we leven.
Maar het andere ik trekt ons ook aan. Het is, op het eerste zicht, zelfs veel aangenamer in dat ik te leven. Het kost geen moeite en oppervlakkig gezien voelt dat goed.

Het ware ik vraagt overgave aan God, het vraagt het beminnen van het kruis, het vraagt liefhebben tot het uiterste.
Het oppervlakkige ik vraagt dit allemaal niet... Het laat zich leiden door allerlei egoïstische motieven.

Waarvoor kiezen we ?

kris