dinsdag in week 4 van de veertigdagentijd

Sta op

Beste mensen, het zal je maar overkomen dat je achtendertig jaar lang bedlegerig bent en dat er iemand die je niet kent naar je toekomt met de vraag of je gezond zou willen worden. Wie zou dat niet willen? De man  uit het evangelie heeft er al zo lang naar verlangd. Hij zit daar regelmatig bij het bad met geneeskrachtig water. Hij kan niet zelfstandig opstaan op het juiste moment om ernaartoe te lopen. Altijd is iemand anders hem voor. Maar toch zit hij er nu weer. Dan moet de hoop om te genezen nog steeds levend zijn. Dát is al een wonder, wie houdt het zo lang vol om te blijven hopen.

Het verhaal ontwikkelt zich in sneltreinvaart, en de diepgang van het verhaal ook. Sta op, pak uw mat op en loop zegt Jezus tegen hem, en meteen staat hij op, is genezen en loopt weg. Later in het verhaal ontmoet hij Jezus opnieuw in de tempel. Jezus zegt tegen hem: U bent nu gezond. Zondig daarom niet meer.

Ik zou met jullie willen nadenken over de woorden Sta op. Deze man is lichamelijk genezen, maar Jezus nodigt hem uit om een stap verder te zetten. Hij wil de ‘ziel’ van de man ook genezen. Of de man daarop ingegaan is, weten we niet, misschien is het door Johannes, die dit heeft opgetekend, bedoeld om het verhaal door te trekken naar onszelf.

Wat verlamt ons? Waar hebben we genezing voor nodig? Ons lichaam en ons binnenste zitten in dezelfde persoon, in mij en in jou. We hoeven die twee begrippen niet te splitsen. Wat is er niet heel in mij? Waaraan lijd ik? Ben ik wel te genezen? Dit zijn vragen die we onszelf kunnen stellen. Twijfel ik er wel eens aan of er ooit verbetering in mijn situatie kan komen? Hoe staat het met mijn vertrouwen erin en met de acceptatie als het anders loopt dan ik zo vurig hoopte?

Jezus kwam persoonlijk naar de man toe. Wij leven in een andere tijd, maar Jezus is dezelfde gebleven. Hij kan ons op andere wijze aanraken en benaderen. Als we luisteren naar de diepste stem in onszelf, dan is Hij in ons werkzaam, zelfs als we het niet waarnemen. Soms zelfs in onze dromen.

We komen steeds dichter bij Pasen, het feest van de Opstanding, ook wel Verrijzenis genoemd. Nu leven we nog in de veertigdagentijd, maar vanuit ons geloof weten we dat Jezus is opgestaan. Hij is opgestaan uit de dood. ‘Dood’ bleek geen dood te zijn.
In de opstanding van Jezus is ons opstaan gegarandeerd. Althans de mogelijkheid. De genade ertoe wordt ons gegeven horen we in deze veertigdagentijd telkens bij Paulus.

Vallen en opstaan is een uitdrukking die we allemaal kennen. Het gaat uiteraard niet alleen over een bloedende knie.
De man uit het evangelie aarzelde geen moment toen Jezus hem zei: Sta op!

Laten wij bidden ...

Goede God,
wij allen verlangen naar genezing
voelen ons soms zo machteloos.
Over enkele weken is het Pasen,
het feest van de Opstanding.
U nodigt ons, keer op keer,
uit om op te staan uit de ‘dood’ in ons leven.
Jezus is ons voorgegaan.
Hij is de Genezer bij uitstek.
In en door Hem,
ontvangen we ook de kracht
om daadwerkelijk
OP TE STAAN EN VERDER TE GAAN
Zijn genade is ons genoeg!

Een hartelijk gemeende wens: Sta op!
Ricky Rieter