vrijdag in week 1 van de veertigdagentijd

Daar ook de psalmen Gods woord zijn, wil ik mij vandaag - samen met u - verdiepen in het laatste psalmvers dat we vandaag bidden in de tussenzang.

Israël, hoop op de Heer!
Bij de Heer is genade,
bij Hem is bevrijding, altijd weer.
Hij zal Israël bevrijden
uit al zijn zonden.

Israël ...
Wij, u en ik, de Kerk als gemeenschap, iedere christen, en in wezen iedere mens, is het 'nieuwe Jeruzalem', het 'nieuwe Israël'. En dit om de eenvoudige reden dat God - in Christus - zijn Rijk van liefde en vrede begint in ieders mensenhart, en wel door zijn inwoning. Dit met de bedoeling dat wij, verenigd met Hem, dit rijk gestalte geven, wat zich mag en zal uiten in ons gebedsleven, onze wijze van zijn, onze visie op de wereld, onze goede daden naar anderen toe. Moge ons hart zich dankbaar stemmen om deze uitverkiezing van God aan het adres van ieder van ons.

... hoop op de Heer!
Hopen is niet enkel een soort passief verlangen naar iets dat we wensen, het is veeleer een actief waakzaam-zijn voor datgene dat zich aan ons aanbiedt. Christelijke hoop is een gerichtheid van het hart, een wakkere houding naar Hem toe die zich reeds heeft aangediend. We moeten niet wachten tot Christus in en onder ons aanwezig komt. Hij is er reeds. Weet je wel ... Midden ons U staat Hij die Gij niet kent...
Hoop is dus niet wachten, maar eerder omhelzen, verlangend naar de levengevende genade die ons reeds geschonken is.

Bij de Heer is genade ...
God is geen levenloos iets. Hij leeft en schenkt, Hij is er en biedt aan. God is liefde, en daar liefde nooit passief is, is God ten allen tijde gevend aanwezig. Hij deelt mee, Hij geeft zichzelf, Hij neemt op. Onze roeping is deze stroom in onszelf, in de Kerk, in de gemeenschap, in ons gezin,... te laten gebeuren. Wie in nederigheid dit schoon en edel gebeuren toelaat is - net zoals Maria - vol van genade. Het is de Geest die waait, de Geest die doet verlangen, de Geest die binnenvoert in Christus. Deze heilige Wind, deze Adem Gods, doet ons leven, en wel ten volle. En dát is geen maaksel van mensen, maar puur geschenk van God. Ja, bij de Heer is genade.

Bij Hem is bevrijding, altijd weer. Hij zal Israël bevrijden uit al zijn zonden.
Ook al beweert 'de wereld' vaak het tegengestelde: enkel de Heer kan ons bevrijden en ons ten diepste redden. We mogen nog zoveel energie en tijd steken in zogenaamde zelfontplooiing ... enkel de Heer zal - doorheen zijn genade - de leugen transformeren tot waarheid. Hij kijkt er niet enkel op toe, Hij komt er ook in aanwezig, en wel 'door medelijden bewogen', zoals we zo vaak lezen in de evangelies. God raakt ons - in Christus - aan in onze meest donkere godsvervreemding. Het is een aanraking vol van genade, helend en optillend, bevrijdend en levengevend. Het is het Pasen van de Heer, dat midden onze zwakheid in al zijn glorie zal verschijnen. Wij met Hem, in Hem, door Hem.

Laten wij bidden ...

Goede Vader,
raak ons aan met uw Drie-ene Liefde.
Uw genade is ons immers genoeg.
Moge uw Geest ons tot nederigheid brengen
om dit Pasen toe te laten.
In Christus, onze Heer.
Amen.

Een Geest-rijke vrijdag,
kris