zondag 5 in de veertigdagentijd - A

Jezus riep luid: ‘Lazarus, kom naar buiten!’  De dode kwam tevoorschijn, zijn handen en voeten in linnen gewikkeld, en zijn gezicht bedekt door een doek. Jezus zei tegen de omstanders: ‘Maak de doeken los, en laat hem gaan.’
Zo lezen we vandaag.

Dit doe me denken aan een uitspraak van Jezus een hoofstuk eerder waar Hij zegt: 'Mijn schapen luisteren naar mijn stem, Ik ken ze en zij volgen Mij.' (Joh 10,27).

Geliefde mensen, ik bedoel ik het niet clichématig, maar hoeveel mensen leven er vandaag de dag in duisternis, verborgen achter grote grafstenen die maar niet weggerold raken. Alsof mensen soms vastgeketend zijn en geen uitweg meer zien. Soms duurt het maanden, soms jaren. Laat dit vooral niet een nooit een oordeel zijn!

En laten we vooral niet te snel denken dat wij hiervan gevrijwaard zouden zijn. Het gaat immers niet over wél of niet. Het kan ook zijn dat er stukken zijn in het leven van een mens die in duisternis blijven, terwijl andere stukken het licht wél toelaten.

Wel, tot die donkere plekjes, die we soms liever niet afgeven, roept Jezus, ons bij onze naam noemend: 'Kom naar buiten'. Hij zal dat doen met evenveel liefde dan dat Hij dit gedaan heeft bij Lazarus.
De vraag is dan: Luisteren we naar zijn stem? Willen we luisteren? En willen we er gehoor aan geven, door inderdaad op te staan, onze duisternis achterlatend? Dat vraagt keuze én genade. Wat dit laatste betreft - de genade - daar mogen we al zeker van zijn. Die krijg je met de grootste zekerheid. Maar de keuze van onzenewege bestaat er in deze genade toe te laten.

Een sleutel om Gods aanraking toe te laten is de innerlijke nederigheid: Ben ik bereid mij zó kwetsbaar voor de Heer open te stellen dat ik toelaat dat Hij - in genade - mijn duisternis ombuigt naar Gods licht? Sowieso is dit mogelijk. Maar de vraag blijft: 'Ben ik bereid...?'

De veertigdagentijd is in wezen een tijd van bekering. Dat betekent: een tijd van nederig leren worden. Op de eerste plaats naar God toe; Hem de 'redder' laten zijn van je leven. Om van daaruit ook nederig met de naaste om te gaan; liefhebbend - met, in en door de Heer.
Maar je éérst openen voor de Heer, bijzonder die plekjes die genezing nodig hebben.

Laat ons bidden om de gave van inzicht, en om het herkennen van Jezus' stem. En laat ons kiezen om zijn aanraking - zijn heling - toe te laten.

Vader,
moge Jezus het licht zijn in ons leven;
Hij die elke donkerte in ons bestaan
kan ombuigen naar uw licht.
Kom Heer Jezus, kom.
Amen.

Reacties

  1. hoeveel mensen leven er vandaag de dag in duisternis, verborgen achter grote grafstenen die maar niet weggerold raken. Dat treft me.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten