donderdag in week 28 door het jaar
Vandaag, voor de derde dag op rij, horen we een ‘wee-jullie-evangelie’. Jezus geeft af op bepaalde mensen binnen de kring van de zogenaamde wetgeleerden en de groep van de Farizeeën die naar uiterlijke schijn schijnbaar een religieus perfect leven leiden, terwijl ze van binnenuit gezien ver van God en zijn liefde staan. En ze sloten zich op in een verleden, en wel op z’n wijze dat er geen enkele openheid was voor iets nieuws.
Mogen we deze evangelies, deze vermanende woorden van Jezus, beluisteren alsof ze tot ons gericht zijn… Ja hoor, heel zeker.
Laten we de woorden van Jezus als kerkgemeenschap beluisteren, en daaruit besluiten dat iedere vorm van hypocrisie binnen de Kerk vernietigend werkt. Hypocrisie holt de Kerk uit, het kwetst mensen en het jaagt vele mensen weg.
Als Kerk zouden we authenticiteit hoog in het vaandel moeten dragen. Mensen zullen dit opmerken, en velen zullen komen kijken.
Als ik aan authenticiteit als kerkgemeenschap denk, dan denk ik vooral aan een gemeenschap die vanuit de Heer dienend in het leven staat, ieder omarmend, met een bijzondere genegenheid voor wat broos is in onze samenleving. En, zoals paus Franciscus zegt, we mogen geen schrik hebben daarvoor onze handen vuil te maken.
Wat we vooral niet mogen doen is cocoonen, ons terugtrekken binnen onze kleine gemeenschapjes: parochie, gebedsgroepjes, katholieke verenigingen her en der,… Uiteraard is er niets mis mee wanneer je gemeenschap beleeft binnen de parochie, een gebedsgroep, of een vereniging. Maar we mogen ons er niet in opsluiten, integendeel. We moeten naar buiten treden. De straat op, bij wijze van spreken. Weg uit onze katholieke comfortzone. De wereld in. Ieder omarmend.
Jezus is duidelijk. ‘Jullie zijn het licht van de wereld, het zout van de aarde’. Met andere woorden: we worden de wereld in gezonden, de Blijde Boodschap belevend en uitdragend, als blijde (en ik bedoel dat echt niet oppervlakkig) mensen; Paasmensen. Als mensen die leven vanuit de verrijzenis van de Heer. Vrede- en vreugdevol dus.
En ja, graag authentiek. Eenvoudig, met een geloof gegrond in het leven van elke dag, met een gezond boerenverstand, dagelijks biddend op je knieën, verbindend, de liefde van de Heer dragend en uitdragend. Zonder al te veel blabla, zonder met de Bijbel rond de oren te slaan, geen salontheologie, maar een eenvoudig geloof, als het hart van je bestaan, dat je van binnenuit zo graag wilt delen met anderen, doorheen gesprek en leven.
Laten we als kerkgemeenschap een warme haard zijn in deze soms koude wereld.
kris
Mogen we deze evangelies, deze vermanende woorden van Jezus, beluisteren alsof ze tot ons gericht zijn… Ja hoor, heel zeker.
Laten we de woorden van Jezus als kerkgemeenschap beluisteren, en daaruit besluiten dat iedere vorm van hypocrisie binnen de Kerk vernietigend werkt. Hypocrisie holt de Kerk uit, het kwetst mensen en het jaagt vele mensen weg.
Als Kerk zouden we authenticiteit hoog in het vaandel moeten dragen. Mensen zullen dit opmerken, en velen zullen komen kijken.
Als ik aan authenticiteit als kerkgemeenschap denk, dan denk ik vooral aan een gemeenschap die vanuit de Heer dienend in het leven staat, ieder omarmend, met een bijzondere genegenheid voor wat broos is in onze samenleving. En, zoals paus Franciscus zegt, we mogen geen schrik hebben daarvoor onze handen vuil te maken.
Wat we vooral niet mogen doen is cocoonen, ons terugtrekken binnen onze kleine gemeenschapjes: parochie, gebedsgroepjes, katholieke verenigingen her en der,… Uiteraard is er niets mis mee wanneer je gemeenschap beleeft binnen de parochie, een gebedsgroep, of een vereniging. Maar we mogen ons er niet in opsluiten, integendeel. We moeten naar buiten treden. De straat op, bij wijze van spreken. Weg uit onze katholieke comfortzone. De wereld in. Ieder omarmend.
Jezus is duidelijk. ‘Jullie zijn het licht van de wereld, het zout van de aarde’. Met andere woorden: we worden de wereld in gezonden, de Blijde Boodschap belevend en uitdragend, als blijde (en ik bedoel dat echt niet oppervlakkig) mensen; Paasmensen. Als mensen die leven vanuit de verrijzenis van de Heer. Vrede- en vreugdevol dus.
En ja, graag authentiek. Eenvoudig, met een geloof gegrond in het leven van elke dag, met een gezond boerenverstand, dagelijks biddend op je knieën, verbindend, de liefde van de Heer dragend en uitdragend. Zonder al te veel blabla, zonder met de Bijbel rond de oren te slaan, geen salontheologie, maar een eenvoudig geloof, als het hart van je bestaan, dat je van binnenuit zo graag wilt delen met anderen, doorheen gesprek en leven.
Laten we als kerkgemeenschap een warme haard zijn in deze soms koude wereld.
kris
De H. Ignatius van Antiochië is op weg naar Rome om er voor de wilde dieren te worden geworpen. Hij schrijft: 'In mij is een murmelend water dat zegt: Kom naar de Vader'. Hij vraagt ook dat niemand hem af zal houden van zijn weg naar het leven: 'Neem toch niet Jezus Christus in je mond, terwijl je hart vol is van de wereld'. Wij zijn op weg naar de Vader. En de weg daartoe? Dat is Christus. 'Thans is buiten de Wet om Gods gerechtigheid openbaar geworden door het geloof in Christus Jezus', zegt Paulus. Welke bevrijdende woorden zijn dat. Maarten Luther was er ook zeer door aangedaan. Nu kunnen we niet meer roemen op eigen daden, het is zelfs niet meer nodig. Alleen het geloof in Jezus redt mij van dit bestaan ten dode. De Joodse overheden hebben in dat leven dat Jezus bracht niet binnen willen gaan. En voor anderen die het wel wilden, hebben ze de toegang afgesloten. Hier moet ik altijd denken aan bepaalde professoren in Leuven die mij het geloof af wilden pakken en die zelf ook niet geloofden. Moge de Heer deze generatie van vet betaalde profs die het geloof van de mensen af hebben genomen, echt barmhartig zijn. Ik zou niet graag in hun schoenen willen staan voor de rechterstoel van de Eeuwige. Moge de Heer ons nu diepgelovige theologen geven, mensen die vóór ze spreken, eerst hebben geknield en gebeden.
BeantwoordenVerwijderenIk begrijp de reactie over de profs (heb ook in Leuven gestudeerd), toch komt het oordeel niet (nooit) aan ons toe. Misschien hebben we het er moeilijk mee, maar in de bijbel (Gods woord) staat duidelijk dat de barmhartigheid BOVEN het oordeel staat. Moge het ook bij ons zo zijn, in ALLE omstandigheden.
Verwijderen"De Joodse overheden hebben in dat leven dat Jezus bracht niet binnen willen gaan. En voor anderen die het wel wilden, hebben ze de toegang afgesloten. Hier moet ik altijd denken aan bepaalde professoren in Leuven die mij het geloof af wilden pakken en die zelf ook niet geloofden. Moge de Heer deze generatie van vet betaalde profs die het geloof van de mensen af hebben genomen, echt barmhartig zijn. Ik zou niet graag in hun schoenen willen staan voor de rechterstoel van de Eeuwige. Moge de Heer ons nu diepgelovige theologen geven, mensen die vóór ze spreken, eerst hebben geknield en gebeden."
BeantwoordenVerwijderenDaniël, toen ik Assistent was in Leuven, was mijn ervaring met sommige professoren net dezelfde. Daarom bid ik met je mee :
"ik bid met jou mee om diepgelovige professoren die voor ze spreken, hebben geknield en gebeden. "
Laten we vandaag ook bidden voor de nieuwe voorzitter die gekozen wordt bij de Cdnv,dat de C van Christelijk hoog in het vaandel gedragen wordt,een diep gelovige voorzitter kan verandering brengen in het onderwijs,en op alle vlakken van de samenleving.
BeantwoordenVerwijderenIk sluit mij volledig aan bij mijn voorganger, dat de nieuwe voorzitter bij de Cdnv een diep gelovige mag zijn die de C. van Christelijk waardig is en niet beschaamd
Verwijderendie in de partij naar voor te schuiven en er naar te handelen.
Beste vrienden, van harte dank voor jullie reacties hierboven. Ik dacht al dat ik een uitzonderlijk geval was als ik aan mijn negatieve ervaringen in Leuven terugdenk. Ik was blijkbaar toch niet de enige. Dank u, Marie- Roos, u stond er nog dichter bij dan ik. Ook ik bid graag mee voor een nieuwe christelijke wind in ons CD&V. Mocht deze partij toch wat meer lef hebben en opkomen voor het christelijk geloof. Ik ben niet zonder hoop. Want wat de theologie betreft, lees ik nu artikelen van profs uit Leuven, leken zijn dat, die dingen verkondigen die onze priester-professoren juist afbraken. Dat maakt mij blij.
BeantwoordenVerwijderenOok in de politieke wereld moet er een nieuwe wind komen. Een cultuurchristendom heeft niets te maken met wat Jezus wilde. Het is een poging om onze identiteit - en vooral onze grenzen- te beschermen tegen de vreemdelingen. Neen, we kunnen ze niet allen opvangen, maar Jezus wilde dat wij alle mensen graag zien. Mijn neef prof. Helder De Schutter heeft onlangs een interview in Knack gepubliceerd waar hij als politiek filosoof opkomt voor een andere aanpak. 'Men is Vlaanderen cultureel aan het uitkleden', zegt hij. Ik vind dat zijn idealen - want dat zijn het - goed in de lijn liggen van het evangelie.
De C in CD&V wordt binnen de partij niet meer als Christelijk begrepen. Meer iets in de zin van 'Cultureel'. En dat is niet van gisteren... "Als het zout zijn kracht verliest, waartoe dient het dan nog?" En dat is niet van mij...
BeantwoordenVerwijderenDe Paaskracht van Jezus , zij ook die van de Kerkgemeenschap ,en zij die diep geloven, zonder te begrijpen ! Dit is mijn gebed in alle stilte !!!!
BeantwoordenVerwijderen