dinsdag in week 30 door het jaar
‘Waarop lijkt het koninkrijk van God en waarmee zal Ik het vergelijken? Het lijkt op een zaadje van de mosterdplant dat iemand meenam en in zijn tuin zaaide, waarna het groeide en een grote struik werd, waar de vogels van de hemel in de takken kwamen nestelen’, zegt Jezus ons vandaag.
Het zaadje groeit uit tot een struik waar de volgens in de takken komen nestelen... Prachtig beeld!
Is dat niet het beeld van de Kerk, of hoe de Kerk zou moeten zijn? Een struik, of een boom, met wijd uitgespreide takken waarin vogels van allerlei pluimage welkom zijn, een boom waar ze kunnen komen nestelen, waar ze zich thuis voelen, waar ze kunnen ontvangen en geven, waar ze gemeenschap vinden en kunnen beleven.
Maar de Kerk zijn wij allen, u en ik. En op de plek waar wij wonen, leven en werken, zijn we geroepen zo'n boom te zijn. Geen passieve oude stam die op sterven na dood is, maar een frisse boom met een grote volgroeide kruin, z'n takken uitstrekkend naar allen die God op ons levenspad brengt. En, geworteld in God.
Een vraag die ieder van ons moet stellen is: Is iedereen welkom in onze boom? Maar écht welkom; van harte dus, bereid zijnde ten diepste broederschap met ieder te vormen. Mag ieder die wij ontmoeten proeven van Gods liefde?
Geliefde mensen, laten we bomen zijn voor elkaar, laten we samen die ene boom zijn waar ieder welkom is. Laten we een boom zijn waar het feest van gemeenschap gevierd wordt. Ja mensen, laten we een Kerk zijn die gegrondvest is in Gods liefde.
Laten we met z’n allen die ene grote levensboom, gericht op, en levend in, de wereld zijn; een liefdesboom die zingt van Gods Vrede; in Christus.
kris
Het zaadje groeit uit tot een struik waar de volgens in de takken komen nestelen... Prachtig beeld!
Is dat niet het beeld van de Kerk, of hoe de Kerk zou moeten zijn? Een struik, of een boom, met wijd uitgespreide takken waarin vogels van allerlei pluimage welkom zijn, een boom waar ze kunnen komen nestelen, waar ze zich thuis voelen, waar ze kunnen ontvangen en geven, waar ze gemeenschap vinden en kunnen beleven.
Maar de Kerk zijn wij allen, u en ik. En op de plek waar wij wonen, leven en werken, zijn we geroepen zo'n boom te zijn. Geen passieve oude stam die op sterven na dood is, maar een frisse boom met een grote volgroeide kruin, z'n takken uitstrekkend naar allen die God op ons levenspad brengt. En, geworteld in God.
Een vraag die ieder van ons moet stellen is: Is iedereen welkom in onze boom? Maar écht welkom; van harte dus, bereid zijnde ten diepste broederschap met ieder te vormen. Mag ieder die wij ontmoeten proeven van Gods liefde?
Geliefde mensen, laten we bomen zijn voor elkaar, laten we samen die ene boom zijn waar ieder welkom is. Laten we een boom zijn waar het feest van gemeenschap gevierd wordt. Ja mensen, laten we een Kerk zijn die gegrondvest is in Gods liefde.
Laten we met z’n allen die ene grote levensboom, gericht op, en levend in, de wereld zijn; een liefdesboom die zingt van Gods Vrede; in Christus.
kris
Dat is inderdaad, Kris, wat Jezus bracht: een liefdesboom, een liefdesrijk. Dat Rijk van God moet groeien in omvang: heel de mensheid moet er deel aan krijgen. Dat liefdesrijk van God moet ook groeien in de diepte: heel de samenleving moet van die liefde doordesemd worden.
BeantwoordenVerwijderenEn dan kan Paulus inderdaad zeggen dat al het lijden in deze vergankelijke wereld niet opweegt tegen de heerlijkheid die ons te wachten staat. Dat zijn heerlijke woorden die bemoedigen, zeker in het licht van het komende feest van Allerheiligen. Deze wereld is broos en vergankelijk, getekend door lijden en onvolkomenheid. Hij is dan ook maar een doorgang naar iets beters: de oneindige volkomenheid van God. Dan zijn alle tranen en teleurstelling voorbij. Daar is God alles in allen. Maar het mag hier beginnen. Als wij ons kruis met Jezus dragen, weten we dat het uitloopt op de overwinning van de verrijzenis. Als wij vechten tegen de ongeordendheid van de (erf)zonde, ons leven breken als brood voor elkaar, delen wat wij hebben, dan wordt alles al anders. Dan groeit inderdaad de liefdesboom. Dan wordt God de Heer van ons leven, dan leeft Christus in ons. En ook al is er nog onvolkomenheid en ongeordendheid, we leggen het met vertrouwen in Jezus' Hart. Nooit moeten we de hoop verliezen, ook niet in de ergste beproeving, want God is altijd groter. God blijft Zijn kinderen nabij, ook al voelen wij het niet. Maar in Christus zien we het al: in Hem heeft God overwonnen! Het liefdesrijk is begonnen. Het moet alleen nog tot volle ontplooiing komen. Maar daarop hopen wij en daaraan werken we met Gods genade mee, ook vandaag al. Moge de Heer deze nieuwe dag vervullen met Zijn zegen.
Laten wij ONVOORWAARDELIJK liefhebben..
BeantwoordenVerwijderenHelemaal ééns met al wat hogerop verkondigd wordt ! Mostaardzaadje wordt Grote struik waarin vogeltjes een" thuis" vinden ! Een liefdesboom geworteld in Kristus-Jezus!
BeantwoordenVerwijderenDaarin kan gans de humaniteit van het universum -dank zij liefde- wonen !
https://www.kuleuven.be/thomas/uploads/image/basisonderwijs/lesimpulsen/0N5VDHD2AGjp