donderdag in week 29 door het jaar

Vandaag zegt Jezus ons: 'Denken jullie dat Ik gekomen ben om vrede te brengen op aarde? Geenszins, zeg Ik jullie, Ik kom verdeeldheid brengen. Vanaf heden zullen vijf in één huis verdeeld zijn: drie tegen twee en twee tegen drie. De vader zal tegenover zijn zoon staan en de zoon tegenover zijn vader, de moeder tegenover haar dochter en de dochter tegenover haar moeder, de schoonmoeder tegenover haar schoondochter en de schoondochter tegenover haar schoonmoeder.'

Deze woorden van Jezus kunnen merkwaardig overkomen. Want, Jezus is toch dé man van de vrede, Gods Zoon die vrede is komen verkondigen, die oproept tot vrede, Hij die de vrede zelf is.
En nu zegt Hij: Denk je dat Ik gekomen ben om vrede te brengen? Nee hoor, Ik kom verdeeldheid brengen.

Je hebt twee soorten van vrede: een echte en een onechte, een hemelse en een duivelse.
De hemelse vrede is er één van tussen God en de mens; een vrede die zich uiteraard ook moet manifesteren in de samenleving, maar het is een vrede die begint in het hart van de mens, een inwendige vrede, een bron waar ieder zich aan kan laven om een te-vreden mens te worden; een mens die leeft in en met en door God, een vrede door God zelf gegeven.
Maar er bestaat ook een valse vrede, een koude vrede, een soort valse rust, één die ontstaat vanuit het kwaad, die aanzet tot engagement voor dingen die de mensheid naar omlaag haalt, die mensen en groepen aanzet tot (soms religieus) geweld (inval WTC-torens, middeleeuwse kruistochten, IS-toestanden...). Maar ook op de werkvloer waar mensen roddelen en zich daarin groeperen en er vreugde aan beleven, denken we ook aan het hebben van veel geld en je daarin heel goed en rustig voelen, maar ten koste van zoveel armen, enz enz... Het is een zogezegde vrede, maar in wezen heeft het niets met echte vrede te maken. Het is veeleer een vals gevoel dat iets vernietigends in zich heeft, iets dat mensen verslindt en blind maakt voor wat schoon en edel is, voor de dingen van God zeg maar.

Gods vrede heeft te maken met het zachte vuur van de liefde, het vuur van de heilige Geest, het vuur van ware heldhaftigheid, het vuur dat van binnenuit bouwt aan Gods Rijk op aarde, het vuur dat vergeving schenkt, het vuur dat zacht-moedig is, het vuur dat mensen bij elkaar brengt rond wat God geeft en wilt. Het is het vuur dat Jezus in zich droeg en aan ieder van ons toewenst. Hijzelf wil dat vuur in ons zijn opdat ieder drager en uitdrager zou zijn van Gods vrede.

Maar wie kiest voor het één, kiest niet voor het ander. Je kan geen twee heren dienen. Met als gevolg dat de mensheid zich zal opsplitsen, zichzelf zal verdelen. Voor de één zal het een kruiservaring zijn, zich wetend aan de zijde van de Heer, zich gevend aan de liefde van God waarvan men gelooft dat zij het kwade zal overwinnen. Voor de ander zal het een vergankelijke vreugde zijn, een soort duivels gejubel met een wrange nasmaak.

Laat ons kiezen voor God, voor zijn Vrede. En moest dit verdeeldheid brengen... laten we er dan over waken dat we Gods vrede niet verliezen, maar dat ons nestelen in Gods vrede juist een bron mag zijn van diepe liefde en barmhartigheid, ook en vooral voor hen die zich laten meeslepen door het kwaad.

kris