2 okt - Engelbaarders

Vandaag horen we Jezus zeggen: 'Als je niet verandert en wordt als een kind, dan zul je het koninkrijk van de hemel zeker niet binnengaan.'

Wanneer Jezus hier spreekt over 'kind' moeten we dat dieper begrijpen dan heel jonge en kleine mensen. De kinderen waarover Jezus hier spreekt zijn grote mensen met een kinderhart, mensen die zichzelf klein of gering achten, zij die leven van God zoals kinderen dat doen van hun ouders.

Als volwassene kan men, evangelisch gezien, alleen maar kind zijn als men een volwassen houding heeft ten aanzien van de Vader in de hemel, eenzelfde tedere verhouding als een klein kind ten opzichte van zijn aardse papa. Voor een klein kind geldt: mijn vader, mijn moeder, zorgt voor me en aan hen vertrouw ik me toe. Voor volwassen gelovigen zou moeten gelden: onze Vader in de hemel zorgt voor me, aan Hem vertrouw ik me toe.

Je toevertrouwen aan de Vader betekent geloven dat Hij met u het beste voorheeft, dat Hij je heel persoonlijk bemint en met u een weg wil gaan. Het betekent die liefde zo beminnen dat je nog maar één verlangen hebt: leven in Gods liefde, één worden met die liefde, je door dàt en enkel dàt laten leiden.
Voor een christen betekent het de persoon van Jezus welkom heten, gelovend en wetend dat God Hem gegeven heeft om te groeien in de liefde waarnaar de Geest je doet hunkeren. Het betekent je hele leven, je hele zijn, al wat je bent, schenken aan Jezus, opdat Hij je kan transformeren in Gods liefde. Het is je verlaten op Jezus, diep gelovend dat Hij je brengen zal in zijn eigen ja-woord tot de Vader.
Wie dit begrijpt, gelooft en gaat, zal meer en meer beeld worden van Gods liefde, drager van Gods Vrede, uitdrager van Gods goedheid.

Laten we ons schenken aan Jezus, opdat we die mensen mogen worden die God wil dat we worden.
Ja, laat ons als volwassen mensen kinderen worden die leven van God.