vrijdag in week 8 door het jaar
Het evangelie van vandaag zou je kunnen samenvatten in deze enkele woorden: Jezus vervloekt een geloof dat geen vruchten kent.
De verdorde vijgenboom is daarvan het symbool, en de woede die Jezus tot uiting brengt op het plein voor de tempel verwijst naar de oorzaak van dit vruchteloos geloof.
Eerst die vijgenboom. Bedoeling van die boom is dat hij vijgen voortbrengt. Als hij dat niet doet, beantwoordt hij niet aan zijn roeping. Zo ook met ons, gelovigen. Bedoeling is dat ons leven vruchten voorbrengt: zuiverheid, liefde, rechtvaardigheid. Beweren christen te zijn zonder deze vruchten voort te brengen is zijn als een vijgenboom zonder vijgen.
De oorzaak van dit onheil vinden we op het voorplein van de tempel. En dan gaat het over ons hart, ons diepste wezen, als ontmoetingsplaats met God. In ons heeft Hij ons verblijf, ons wilt Hij deelgenoot maken van zijn liefde. Maar als we dit gebeuren verwaarlozen, als we God niet God laten zijn, als we ons alles toe-eigenen, dan maken we onszelf en heel de godsontmoeting kapot. We spelen God, alsof we Hem niet nodig hebben.
Het evangelie van vandaag roept op ons hart te soigneren. Jij bent Gods heilige tempel. Je bent door Hem bewoond, door u wilt Hij tot leven komen. Je roeping bestaat erin je met Hem te verinnigen, opdat Hij (in Christus) door u tot leven kan komen. Zodat de vruchten van je bestaan Gods vruchten mogen zijn: goedheid en liefde voor alles en iedereen.
In wezen gaat het om geloof; om geloof dat bergen verzet. En wie in geloof vraagt, wie leeft naar Gods wil, mag vragen wat hij wil, hij zal het verkrijgen. En dan gaat het natuurlijk niet om ‘wereldse zaken’, maar om de vraag deelgenoot te kunnen worden van Gods liefde.
Geloven is in wezen een gebedsgebeuren. Geloof betekent je geven aan Christus. Geloof is zoveel meer dan een belijdenis met de lippen. Het is een leven leiden getekend door overgave aan de Heer, en wel zo dat Hij door ons heen tot leven kan komen.
Moge God ons hart genezen en omvormen zodat we mensen mogen zijn / worden die Hem alle eer brengen door een leven te leiden in eenheid met Christus; mensen die goede vruchten voortbrengen vanuit hun overgave aan de Heer; de ware eredienst waartoe ieder van ons geroepen is.
kris
Vandaag heb ik vragen bij de evangelie :
BeantwoordenVerwijderen"Waarom vervloekt Jezus de vijgenboom. Was het al de tijd voor rijpe vijgen ?"
" Waarom het geweld in de tempel en op het tempelplein ? Was Jezus in een
slecht humeur ? "
Marie-Roos,
Verwijderendat heb ik nu net proberen uit te leggen in mijn woordje ;-)
Van harte, kris
Ja, ok, de vruchten van de geest zijn liefde, goedheid, zachtheid, geduld,
BeantwoordenVerwijderenvriendelijkheid, ingetogenheid, trouw, vreugde, vrede, ....
matigheid, kuisheid, zuiverheid,.....
Hoe dikwijls staat er niet in het evangelie om Zijn geboden te onderhouden??
Als wij daarover spreken bevestigen wij toch onze identiteit?
Waarom zouden wij daar niet meteen mogen over spreken?
En als dit een afkeer teweegbrengt, wie ben ik om daarover te oordelen?
Beste anoniem,
Verwijderenhet is te zien waar je belang aan hecht.
Ik heb bijvoorbeeld collega's (waaronder heel wat jonge mensen) waarmee ik nog lang 'op weg' zal zijn. Het heeft geen enkele zin om botweg te getuigen zonder het zogenaamd oordeel moest er tegenwind komen. Ik wil daar verstandig en vooral diepmenselijk mee omgaan. En de ervaring leert dat je daar veel meer mee bereikt op termijn dan op een platvloerse manier van het evangelie te getuigen.
Geef mij maar de vertrouwensrelatie... veel aangenamer ook. En vruchtbaarder.
Van harte, kris
het is ook wel raar dat mijn reactie een grote afkeer teweeg brengt?
VerwijderenHet is een leven leiden getekend door overgave aan de Heer, en wel zo dat Hij door ons heen tot leven kan komen. Deze woorden raakten mij vanmorgen. Zij kwamen op het juiste moment.
BeantwoordenVerwijderenEen heel mooi woord vandaag van u, Kris. Dank daarvoor. Daarover gaat het inderdaad. Als de vijgenboom verdord is, betekent dat symbolisch dat de tempel geen huis van gebed meer is, dat je daar niet meer leert de wil en de wet van God te kennen. 'Mensenwet is wat zij leren', zei Jezus elders eens. Heel mooi is de toepassing van Kris op ons hart. Ons hart moet een biddend hart zijn, zoals dat van Jezus. De tempel, dat 'rovershol', moest vervangen worden. En dat gebeurde toen Jezus stierf op het kruis. Zijn geopend hart is nu de plaats en het sacrament van de Godsontmoeting.
BeantwoordenVerwijderenIk zag nu pas de reacties van gisteren, ook op mijn kleine opmerking. Toch blijf ik erbij: we moeten niet zozeer praten over ons geloof, dat gaat niet altijd. Maar onze kinderen en kleinkinderen en ook anderen moeten mogen zien dat geloven voor ons iets betekenisvol is, iets dat de moeite waard is voor ons. Iemand zei: 'De humanisten doen hetzelfde als de christenen'. Goddank, zou ik zeggen, maar bidden ze ook? Dat mogen anderen ook van ons weten, maar je moet daar geen tamtam rond maken. Men mag het zien of weten, maar je moet het niet per se tonen en ermee te koop lopen. Je mag niet vergeten dat onze tijd niet meer de tijd is van vijftig jaar geleden. Onze wereld is nu seculier geworden en de Kerk heeft vaak niet veel meer te zeggen. Allemaal niet erg, vind ik, als wijzelf maar proberen te leven van ons geloof. Het is zo'n sterke kracht. Je moet er niet mee te koop lopen, je moet het echter ook niet verbergen. Ik zeg al heel mijn leven: 'Eigenlijk moet je het zelf doen'. Ik bedoel daarmee: 'Kijk niet zozeer naar de anderen of naar de herders van de Kerk; probeer zelf er iets van te maken, natuurlijk met de hulp van Gods genade'.
Ik zit toch ook nog wel met die tekst over de vijgenboom : ....toen Hij bij de boom gekomen was, vond hij geen vruchten; het was namelijk nog niet de tijd voor vijgen..... . Het was dus nog niet het seizoen, die boom kon nog geen vruchten voortbrengen. Was Jezus dan niet (menselijkerwijze gesproken) wat voorbarig, had hij niet wat geduld met die boom moeten hebben ? Hij heeft dat toch ook met mensen die "in de groei" zijn, ? Hij verwacht toch niet op een onmogelijk tijdstip vruchten van ons ? Hartelijke groet, Han
BeantwoordenVerwijderenAanvulling op het voorgaande : nog even voor de duidelijkheid, met een "onmogelijk tijdstip" bedoel ik b.v. een baby of iemand die in coma ligt of mensen in andere situaties die door onvermogen (nog) geen "vruchten" kunnen voortbrengen.
BeantwoordenVerwijderenIk denk dat je de vervloeking van die boom moet zien als een profetisch, symbolisch gebaar van Jezus, waarmee Hij aan wil toen dat de tempel geen vruchten draagt op de manier waarop men toen bezig was: een 'rovershol'. De vijgenboom was een boom waar de gelovige Jood graag onder zat om te mijmeren en te bidden rond Gods Thora. De tempel moest dat ook zijn: een bidplaats. Dat de tempelreiniging - ook een symbolische profetische actie - midden tussen de twee deeltjes over de vijgenboom staat, toont dat duidelijk aan. Jezus heeft geduld hoor, maar nu zijn we bijna op het einde van het Marcusevangelie. Heel Zijn leven lang heeft Jezus geprobeerd het volk weer onder het Heer-zijn van God te brengen. Jeruzalem is de testcase: zullen de leiders Jezus aanvaarden of niet? Zullen zij Hem toelaten God weer hun Heer te laten worden of niet? Jezus is ontdaan, ze zullen dat niet toelaten. Vandaar deze harde symbolische daden. Gods geduld raakt een keer op. Dat mogen we niet vergeten. God is een goede Vader, maar ook de uiteindelijke Rechter. Maar ook niet te vergeten is dat laatste zinnetje uit het evangelie vandaag: 'Als je bidt en je denkt aan iemand tegen wie je iets hebt, vergeef het eerst'. Dat doet Jezus ook. Op het kruis zal Hij Zijn beulen - en door hen heen ook hun opdrachtgevers, de leiders van het volk - vergeven. Hij zal voor hen bidden en ook voor hen Zijn leven geven.
Verwijderen