woensdag in de 6e paasweek

Vandaag zegt Jezus ons: 'De Geest van de waarheid zal jullie, wanneer Hij komt, de weg wijzen naar de volle waarheid.'

In eerste instantie was het kruis van Jezus een uiterlijk feit. Uiteraard had het inhoud, maar voor de toeschouwer bleef het een uiterlijk gebeuren. De heilige Geest zal dit uiterlijk feit veranderen in een innerlijke waarheid voor ieder van ons. De Geest zal het kruis verruimen van een louter historisch gebeuren tot het grondbeginsel van ons geloof.

De Geest zal ons, gelovigen, laten begrijpen dat het lijden van de Heer vruchtbaar was, is, en blijft, en dat ieder christelijk leven in het teken van het kruis staat en door het kruis naar de Heer wordt gebracht. Met andere woorden: de Geest zal ons op en in de liefdesweg van de Heer brengen. Niet louter als navolging maar als een ‘leven in de Heer’.
Hij, de ‘Geest van de waarheid’ zal ons op deze wijze de volle waarheid wijzen én ons er naartoe brengen.

Geïnspireerd aan woorden van Adrienne von Speyr.

Morgen vieren we de Hemelvaart van de Heer, om ons daarna gedurende negen dagen voor te bereiden op Pinksteren; het komen van de Geest. Moge deze noveen onze handen en ons hart openen om binnengeleid te worden in die grote heilige intimiteit tussen de Vader en de Zoon zodat we in ons dagelijks leven een belichaming mogen zijn van hun liefde voor elkaar en voor ieder schepsel.

Reacties

  1. In de eerste lezing horen wij de eerste verkondiging van Sint-Paulus aan de mensen van Athene. Zijn verkondiging heeft niet veel succes. Hij gaat uit van wat hij bij hen ziet, bv. een altaar voor een ongekende god. Of van wat hij leest bij hun schrijvers en dichters, want de Grieken hadden een hoogstaande cultuur. Maar Paulus strandt op hun ongeloof wanneer hij het heeft over de verrijzenis van Jezus. Dat is in onze tijd ook zo. Onze ervaring zegt eigenlijk: ‘Dood is dood. Er komt niemand terug’. En meestal is dat ook zo. Na hun sterven, zie je of hoor je je dierbaren niet meer. Toch hebben sommige mensen, ook ongelovigen, soms een min of meer intense ervaring van de levensstroom of de energiestroom van hun overleden man of vrouw of ouder, die doorgaat. Het komt er eigenlijk op aan ons over te geven aan het geloof in de verrijzenis. Zonder verrijzenis is ons leven eigenlijk zinloos, het loopt dood, het loopt zich te pletter in een onvermijdelijk en ondraaglijk niets.
    Jezus zegt, vlak vóór Hij sterven gaat, aan Zijn leerlingen: ‘Ik heb u eigenlijk nog veel te zeggen, maar nu kunt ge dat niet verdragen’. De H. Geest moet komen die ons tot de volle waarheid zal brengen. Ook wij kunnen aan onze kinderen niet alles kwijt. Onze grote godsdienstpsycholoog Anton Vergote zei dat een mens vóór zijn dertigste niet kan geloven. Toen mijn professoren ons dat in het seminarie onderwezen, was ik kwaad. En toch is het zo. Meer nog, je moet eigenlijk oud worden om Jezus echt te begrijpen. Dat betekent niet dat jonge mensen ook niet geloven, maar dat geloof moet groeien, het moet met hen meegroeien naarmate zij ouder worden. Maar het is waar wat Jezus zegt: de H. Geest schaaft ons bij, Hij leert ons steeds meer en beter God en Jezus te begrijpen. Misschien zelfs door ons te doen beseffen dat we God nooit gaan begrijpen. God blijft een mysterie. Maar de H. Geest vertelt ons wat Hij van Jezus en van de Vader hoort. Hier zegt Sint-Jan of Jezus zelf iets van die diepe band tussen Jezus en God. En die diepe band is precies de H. Geest.
    Vroeger, toen de mensen niet zo lang leefden als nu, waren zij ook vroeger rijp. De H. Theresia van Lisieux kon op haar vierentwintigste al zeggen: ‘Ik ga het leven binnen’. Maar wat nog belangrijker is, is dat wij leven vanuit en in de liefde. Dat vind ik naarmate ik ouder word en zelfs oud, steeds belangrijker. God doet mijn liefde groeien. In het seminarie had ik nog geen zo’n grote liefde. Om het met Theresia te zeggen: ‘Vivre d’amour, c’est vivre de ta vie’. Liefdevol leven, is leven van Gods leven.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Beste Daniël, zo ervaar ik het ook als senior. Nooit heb ik getwijfeld aan de kracht van het geloof in mijn actieve volwassen jaren. Maar door ouder te worden helpt het dagelijkse brood of beter, het dagelijkse Woord mij om dieper te gaan. Geloven is een werk van elke dag.
    Dankbaar dat ik als een pelgrim nog steeds de juiste wegwijzer vind: "Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven."

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat is zo, beste xris, het is het omgaan met de Bijbel, met Gods woord dat ons doet groeien in geloof, hoop en liefde. Studieboeken kunnen soms een lichtje op doen gaan, maar het is vooral God zelf of Jezus die ons door de H. Geest inzichten schenkt die wij vroeger nooit hadden gezien. Ik voel wel dat God mij stuwt in de liefde. Dat is geen pochen, hoor, ik moet nog veel meer groeien in de liefde. Maar ik laat God maar doen wat Hij graag heeft van mij. Veel moed!

      Verwijderen
  3. beste daniël, bedankt voor de liedtip (als moeder zong) van gisteren. heb na veel zoeken een uitvoering gevonden. ik ga t liedje leren en samen met mn broer zingen en opnemen voor mn oude, helaas reeds 15 jaar dementerende, moedertje. haar liedjes en liederen waren voor ons kinderen een grote vreugde en gelukkig is zij zelf nog steeds dol op muziek. samen zijn met haar (voor mij helaas alleen via de telefoon) is voornamelijk samen liedjes zingen. afgelopen zondag nog twee keer het salve regina, het pater noster, het hele credo en ter afsluiting het 'ketelbinkie' van voor naar achteren gezongen. ze wordt daar zo gelukkig van. en ik ook hoor! nu eens kijken of ze ook 'als moeder zong' kent,

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Mooi zo, beste Stefan. Uw moedertje zal er deugd aan beleven. Dat denk ik wel.

      Verwijderen

Een reactie posten