14 mei, Mattias

Vandaag zegt Jezus ons: 'Jullie hebben niet Mij uitgekozen, maar Ik jullie, en Ik heb jullie opgedragen om op weg te gaan en vrucht te dragen, blijvende vrucht.'

Het is Christus die ons kiest. En door het feit dat Hij kiest dragen wij een roeping in ons.
Dat Hij kiest, daar hebben we het doorgaans niet zo moeilijk mee, integendeel. We kunnen er ons toe gevleid voelen. Maar dat Hij ons ook persoonlijk roept… da’s heel andere koek. Want roeping veronderstelt antwoord; in dit geval een ja-woord: Ja aan de Heer, ja aan wat God vraagt, ja aan de weg die Hij in Christus met ons wil gaan.

Daar de mens fundamenteel vrij is (ook voor God!) kan hij in plaats van ‘ja’ ook ‘nee’ zeggen. Wat jammer zou zijn, want dan ontlopen we de bedoeling en de zin van ons bestaan, en daarmee ook onszelf. En we ontnemen onze naaste waar hij ‘recht’ op heeft, namelijk de vruchten van ons ja-woord waarmee we de Kerk, en wereld (waartoe we gezonden zijn), altijd dienen.

Moge ons gebed ons steeds inniger in de Heer brengen, opdat we naar ziel en lichaam mogen ervaren dat we geroepen zijn.

Het gaat niet om wat wij vanuit ons allerindividueelste ikje willen, maar het gaat om Gods wil, om Gods rijk hier op aarde.

Mogen we leven in zijn dienst, in dienst van de liefde, ja-zeggend op zijn roep in ons.

Van harte, kris