maandag in week 5 van de paastijd

Vandaag zegt Jezus tot ons: 'Wanneer iemand Mij liefheeft zal hij zich houden aan wat Ik zeg, mijn Vader zal hem liefhebben en mijn Vader en Ik zullen bij hem komen en bij hem wonen. Maar wie Mij niet liefheeft, houdt zich niet aan wat Ik zeg.'

Het zijn niet mis te verstane woorden: Houden van Jezus is doen wat Hij vraagt. Wie niet doet wat Hij vraagt kan wel zeggen dat Hij van Jezus houdt, maar feit is dat hij zich niet houdt aan wat Jezus vraagt.

Houden van Jezus betekent zijn inwoning toelaten. Met de Vader bewoont Hij immers ieder mens. Zij zijn de bron, de oorsprong, de ziel, de zin van ons liefhebben.

Maar, zoals het Bijbelcitaat van vandaag aangeeft, moet ‘houden van Jezus’ handen en voeten krijgen in ons dagelijks leven. Een geloof zonder daden is een dood geloof, daar heeft niemand iets aan; wijzelf niet en vooral onze naaste niet. Liefhebben vraagt act, engagement, in beweging komen. Niet enkel leven met de intentie een liefdevol mens te zijn, maar leven met liefdes-daden.

Voor de ene kan dat een zichtbaar engagement zijn binnen een of ander liefdadigheidswerk, voor een ander kan z’n liefde zich heel eenvoudig voltrekken op de werkvloer, voor weer een ander kan zich dat door omstandigheden – bijvoorbeeld door hoge ouderdom - uiten in ‘bidden voor’ (een verborgen maar zeer verdienstelijk liefdeswerk aan Kerk en wereld). Of gewoon vriendelijk zijn tegen ieder die je tegenkomt… klinkt cliché maar we beseffen nooit genoeg hoe ‘goed’ dat voor mensen kan doen.

Belangrijk is dat we leren ons leven in het leven van Christus te leggen, opdat onze liefde kan groeien in Hem. Op deze wijze laten we ons leiden door Hem, en zal onze liefde zich steeds meer uitzuiveren, groeiend in Hem.

In wezen is het eenvoudig. Het is een kwestie van geloof, van kiezen, van openstaan voor, van je toevertrouwen aan Hem die met u de weg van de liefde wil gaan.

Met een genegen groet,

kris

Reacties


  1. Het komt erop aan Jezus’ geboden te onderhouden. Daaruit zal blijken of we van Hem houden. Dan worden we ook bemind door de Vader. Dan zal ook Jezus ons beminnen en zich aan ons openbaren. D.w.z. dat we Hem dan zullen kennen. Judas Thaddeus vraagt waarom Jezus zich aan ons zal openbaren en niet aan de wereld. Heel mooi is dat Johannes noteert: ‘Judas - niet Iskarioth’. Judas Iskarioth onderhield Jezus’ geboden niet. Hij beminde Jezus niet meer. De wereld was in zijn hart binnengeslopen. Hij hield van geld en hij droomde van een ministerpost. Hij was op het moment dat Jezus dit alles zegt hier in het evangelie van vandaag, trouwens al weg om Jezus over te leveren. Als iemand Jezus liefheeft, zou hij of zij zoiets niet doen. Iemand die van Jezus houdt, probeert - ik zeg wel: probeert! - Jezus’ woorden te onderhouden. Een volgeling van Jezus doet niet meer wat hij of zij wil. Een volgeling volgt Jezus in Zijn zelfgave. En dan komt God in heel Zijn volheid in die persoon wonen. Want het woord dat Jezus spreekt, komt van de Vader. En de H. Geest zal ook nog komen om ons dat alles nog beter te leren begrijpen.
    De man die door Paulus genezen werd, had het geloof om gered te worden, zegt de eerste lezing. Maar de toeschouwers zaten nog vast aan hun heidense goden. Toch zegt Paulus heel mooi dat zij zich af moeten keren van die heidense gewoonten en de levende God moeten dienen. Die levende God leren we pas echt goed kennen door Jezus’ leven, sterven en verrijzen. God heeft echter zichzelf laten zien in alle tijden door regen te schenken en zonneschijn en rijke oogsten. God is dus een gever. Zo moeten wij ook zijn: gevende mensen, die zoals Jezus het ons voordeed, zichzelf geven aan God en aan de medemensen om ons heen.
    Beste broeders en zusters, een leven in zelfgave is de kern van ons christen-zijn. En een leven in liefde verandert alles, onszelf en heel de samenleving. Judas Iskarioth heeft Jezus niet begrepen. En wij begrijpen Jezus misschien ook niet. Bidden wij daarom om een steeds betere innerlijke kennis van Jezus. Opdat wij Zijn wegen zouden gaan en Hem zouden beminnen die door de levende God naar ons werd gezonden.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik blijf het moeilijk vinden om Judas als afvallige te zien. Dat Jezus verraden zou worden lag al besloten in het Heilsplan. Iemand moest het doen en Judas is het geworden. Het is heel afschuwelijk dat iemand zijn vriend verraadt maar iemand kreeg die taak. Misschien zie ik het verkeerd? Roosje.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. judaskussen hebben altijd bestaan, mensen zijn ontrouw

      Verwijderen
    2. dag roosje, gisterenavond was er in een kinderprogramma (hoofdzaken) een nederlands meisje dat met haar ouders, die daar een boerderij hadden, uit de oekraine was gevlucht. zij was verdrietig en boos maar had 'ook medelijden met poetin, misschien als hij in zijn jeugd meer liefde had gehad...'. het kwaad is een web waarin een mens verstrikt raakt, en het zal er steeds weer zijn, onontkoombaar. misschien is dat wat er met judas gebeurd is?

      Verwijderen
    3. Ja, zonder het te weten, hielp Judas eigenlijk mee aan Gods plannen met Jezus. Toch heeft Judas Jezus niet begrepen. De andere leerlingen eerst ook niet. Johannes en Jacobus en ook de tien anderen wilden eerst ook een mooi postje in Jezus' Rijk. Maar Jezus heeft hen allemaal op het juiste pad gekregen, op de weg die God voor elk van ons bedoelt. Judas is echter koppig zijn eigen weg blijven gaan. Judas liet zich niet inzaaien in de voren van Gods Koninkrijk. Hij ging Jezus verkopen, Hem in de handen spelen van de overheid. Judas hoopte wel dat Jezus nu de wapens zou grijpen en de macht naar zich toe zou trekken. Maar Jezus heeft dat niet gedaan. Hij gaf zich over aan de machten van het kwaad, maar inderdaad, juist zo ging Gods plan in vervulling dat de wereld werd bevrijd van het kwaad door Jezus' volgehouden gehoorzaamheid aan de wil van de Vader. Of Judas nu verloren is, dat blijft onzeker. Hij heeft ingezien dat hij verkeerd had gedaan, hij wierp de dertig zilverlingen terug in de tempel. Dat was zijn berouw, maar eigenlijk was het maar wroeging. Toch had ook Hij van Jezus vergiffenis kunnen ontvangen, net zoals Petrus, die na zijn drievoudige verloochening van Jezus bitter weende. Dat zich verhangen van Judas in uiterste wanhoop was inderdaad niet nodig geweest.

      Verwijderen
    4. Inderdaad Daniël, zo denk ik ook vaak. Het zou mooi geweest zijn moest Judas na het verraad vergiffenis hebben gevraagd aan Jezus. Maar dat heeft hij niet gedaan. Tenminste, daar weten wij niets van...
      Misschien heeft hij het (al dan niet biddend) wél gedaan...

      Verwijderen
  3. Dank je wel voor alle mooie reacties. Het beste is, denk ik, erop vertrouwen dat God zijn mensen niet in de steek laat. Hij zal ook Judas hebben vergeven en hem opgenomen hebben in Zijn liefde, En Stefan, ik probeer ook liefde te sturen naar Poetin. Zijn daden keur ik natuurlijk af maar ik denk ook dat Liefde alles overwint. Zo heeft God ook gezegd dat de Liefde het eerste en voornaamste gebod is. Roosje

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten