vrijdag in week 4 van de paastijd
Jezus zegt ons vandaag: 'Ik ben de weg, de waarheid en het leven'.
Het zijn woorden van de Heer tot ons gesproken. Kunnen wij op onze beurt nu ook zeggen tot Hem: 'Heer, Gij zijt mijn weg, Gij zijt mijn waarheid, Gij zijt mijn leven'.
Mag inderdaad Jezus voor u ‘alles’ zijn: de bezieling van uw leven, de zin van uw bestaan, het vuur van uw doen, de ziel van uw liefde, de kern van uw zijn, het hart van uw ‘ik’?
Of anders gezegd: Mag Jezus je Al zijn?
Jezus je Al laten zijn, betekent Hem met je meedragen als degene waar je je aan toevertrouwt, waar je je aan hecht. Het is kiezen en toelaten dat Hij de weg van de liefde in en met u bewandelt.
Dit kan verregaande consequenties hebben. Want, zoals we weten, is Jezus’ liefde geen oppervlakkigheid, geen kwestie van het volgen van eigen emoties, geen scheppen van sfeertjes. Het gaat over je leven geven voor de liefde; de liefde de zin laten zijn van je bestaan; en wel in naam van Jezus.
Het is bereid zijn het kruis daarvoor te dragen. Niet enkel omdat het heel wat van je zal kosten, maar ook omdat velen misschien niet akkoord zullen gaan met de weg die je gaat. Dan staande blijven, verder doen, niet veroordelend, bereid zijn telkens opnieuw te vergeven… Met andere woorden: goed wetend waarmee je bezig bent. Het is je spiegelen aan het evangelie, de trouw en de minne van Christus.
Maar het is ook gewoon in je dagelijks leven verbonden blijven met de Heer; in de dingen die je doet. Op de werkvloer, huishoudelijk zaken thuis, rustend in de zetel,... Als een houding, een levenshouding, een gebedshouding.
Moge de Heer je weg zijn, de waarheid, je leven; geworteld in zijn Pasen, levend vanuit het hart van de Kerk, Christus zelf.
Een gezegende vrijdag,
kris
BeantwoordenVerwijderenDe Handelingen van de Apostelen brengen ons een indringend verslag van de prediking en de missietochten van de eerste christenverkondigers. Ook vandaag verkondigt Sint-Paulus zeer mooi de verrijzenis van Christus. God heeft Zijn Zoon heden verwekt. Verwekt en opgewekt. Jezus zelf geeft op het laatste avondmaal ook een getuigenis van het leven dat ons wacht na onze aardse pelgrimstocht. Wij moeten niet bang zijn. In het huis van de hemelse Vader is er ruimte voor velen. ‘Velen’ in de Semitische talen is een ander woord voor ‘allen’. ‘Velen’ wil zeggen: er staat geen quotum of begrenzing op. Jezus gaat naar Zijn Vader terug en bereidt er voor ons een plaats. Ook ons komt Hij eens afhalen opdat wij zullen zijn waar Hij is, waar Hij de ‘Ik ben’ is, waar Hij God is, de Zoon aan de rechterhand van God. Thomas klaagt dat hij de weg niet kent. Hij weet zelfs niet waar Jezus naartoe gaat. Hij kent dus zoals wij de hemel niet. Maar Jezus is de weg, de waarheid en het leven. De zalige priester Poppe zegt hiervan zeer mooi: ‘Jezus zegt: Ik ben de weg; dus volg Mij. Jezus zegt: Ik ben de waarheid; dus luister naar Mijn woorden. Jezus zegt: Ik ben het leven; dus leef zoals Ik’. Neen, wij weten niet waar de hemel is. Is dat boven? Maar wat is boven? Is dat onzichtbaar hier? Allemaal van weinig belang. Als we Jezus volgen, als we luisteren naar het evangelie, als we leven zoals Jezus, dan komen we in de hemel als het ware vanzelf. Hij komt ons trouwens afhalen. Als je ergens heen moet, maar men komt je afhalen, dan moet je met niets inzitten. Moeder Maria komt het ons ook zo vaak zeggen, ook in Fatima: ‘Leef voor God, leef voor Mijn Zoon, bid en doe boete’. En boete is precies in liefde leven voor God en voor de anderen en in een diep respect voor de aardse dingen om ons heen.