dinsdag in week 5 van de paastijd

Jezus zegt ons vandaag: 'Ik laat jullie vrede na; mijn vrede geef Ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan.'

De Heer vraagt niet of wij zijn vrede willen. Hij geeft en schenkt ons zijn vrede. Hij laat haar ons na. En, een geschenk van de Heer kan men toch niet afwijzen...?

Dikwijls denken we dat we Gods vrede moeten zoeken. Enerzijds is dat natuurlijk waar, anderzijds ook niet.
Het is niet waar, omdat wat gegeven wordt niet moet gezocht worden. Gods vrede wordt ons gegeven. De levenskunst bestaat erin ons te ruste te leggen in deze vrede, om, door haar opgenomen, vanuit haar te leven.
Anderzijds moeten we haar ook zoeken, in de zin dat het een act van ons vraagt om ons te ruste te leggen in haar. Dat vraagt een houding, een levenshouding, een biddende houding. Het vraagt liefde voor gebed, voor stilte, voor tijd, voor woestijn, voor geduld.

Vanuit deze gekregen vrede mogen we - ieder individueel, als lokale gemeenschap, en als Kerk - de dingen doen die we te doen hebben, mogen we mensen ontmoeten, werken, ontspannen, ons verwonderen,…

Wie Gods Vrede kan bewaren zal zich niet zo snel van de wijs laten brengen. Of om het met woorden van Paulus te zeggen: Niets zal hem nog kunnen scheiden van de liefde van Christus. (Rom. 8, 35)

Moge Gods Vrede de bedding zijn van deze dag, waardoor we in de Heer blijven; zijn liefde zingend doorheen gebed en daad.

Een gezegende dinsdag,

kris

Reacties


  1. Op het laatste uur van Zijn leven op aarde, belooft Jezus ons Zijn vrede. We moeten niet angstig of kleinmoedig worden. Jezus gaat naar de Vader en Hij keert ook weer naar ons terug. Hij blijft bij ons in ons gebed en in de sacramenten. Als Jezus naar de Vader gaat, dan zal de wereld weten dat de vorst van deze wereld niets tegen Hem vermag. Jezus zal op Zijn kruis juist tonen dat Hij de Vader liefheeft en dat Hij doet wat de Vader voor Hem beschikt heeft. Vaak horen wij in preken of lessen dat God Jezus’ dood niet wilde, dat Jezus’ sterven niet Gods wil was. Maar wat is Gods wil? Ik denk dat wij Gods wil kunnen zien in al wat op ons levenspad komt. Zeker, God wil voor ons en ook voor Jezus het goede. Maar soms zijn pijn en lijden onafwendbaar. Jezus had Zijn woorden terug kunnen nemen. Hij had op kunnen houden met de mensen onder de liefdesheerschappij van God te brengen. Dat doet Hij niet. Jezus gehoorzaamt niet aan de wil van de vorst van deze wereld; Jezus doet Gods wil. En Gods wil is dat de wereld verlost wordt van het kwaad. Als blijkt dat dit niet meer zonder het lijden kan, zal Jezus dat aanvaarden. Juist zo zal Hij de listen van satan en de machten van het kwaad overwinnen. Jezus blijft rustig. Hij blijft in vrede, Hij blijft in Gods vrede. En die vrede zal Hij ons schenken op het kruis, wanneer Hij de schepping voltooit voor de tweede keer in een nieuw en altijddurend verbond. Mochten ook wij altijd mensen van vrede zijn, wat er ook gebeurt, want zoals Jezus zijn wij in Gods hand.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. "zijn liefde zingend", mooi kris, jouw overweging leest als een lied.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten