donderdag in week 7 van de paastijd

Jezus bidt: 'Vader, Ik heb hun uw Naam bekendgemaakt en dat zal Ik blijven doen, zodat de liefde waarmee U Mij liefhad in hen zal zijn en Ik in hen.'

De zending van Jezus bestond erin de Naam van de Vader bekend te maken. Dat heeft Hij gedaan, dat zal Hij blijven doen zolang de mensheid bestaat. Hij zal dit doen zodat de liefde waarmee de Vader Hem liefheeft ook in ons zou zijn. Door zijn eenheid met de Vader, is Jezus liefde zoals de Vader dat is. Door Christus' tegenwoordigheid in ons maakt Hij het ons mogelijk te delen in die liefde. Groots.

Een ver-van-ons-bed-gebeuren? Nee, dat hoeft het niet te zijn. Deze mystieke beleving van het evangelie is voor elke mens weggelegd, voor ieder van ons; ook voor u.

Als we aan het woord ‘mystiek’ denken, dan denken we al snel aan heiligen, aan begenadigde personen. Het is natuurlijk waar dat deze mensen dikwijls echte mystici waren. Zij waren ver gevorderd op de weg die ze te gaan hadden, ze waren zeer diep gegroeid in het versmelten met Christus’ liefde, met Hemzelf. Dat maakte hen tot mystici. Niet enkel hun voorbeeld, maar dikwijls ook de geschriften die ze nalieten zijn ware schatten voor de Kerk, voor ieder van ons; bronnen die aanzetten tot steeds meer en diepere liefde voor de Heer en Gods wil in ons leven. God zij dank zijn vele van hun geschriften doorheen de geschiedenis bewaard gebleven en steeds weer opnieuw beschikbaar gesteld om ze te raadplegen, te bestuderen, er uit te putten.

Maar weet dat die mystici mensen waren zoals u en ik. Ook zij stonden iedere morgen op en gingen iedere avond slapen, gingen naar de wc, maakten eten, onderhielden hun woonst (als ze die hadden), deden hun arbeid, enz. Ook zij kenden hun gevechten, hun twijfels, hun moeheid,… Maar ze gingen ervoor, ieder in zijn of haar spiritualiteit, hen door God geschonken. Ze gingen ervoor, dikwijls met veel moeite, met vallen en telkens opnieuw weer opstaan. Ja, net zoals u en ik.

Al goed (ja God zij dank!) is het hart van God gekenmerkt door een mateloze goddelijke barmhartigheid. Onlangs las ik nog woorden van Manu Van Hecke (de abt van de trappistengemeenschap in Westvleteren) die hij uitsprak op een spiritualiteitsdag te Gent enkele jaren terug. Ik wil zijn woorden graag met je delen: "Jezus toont ons de weg naar barmhartigheid. Hij toont wie de Vader is. De Vader is altijd op zoek naar ons. Barmhartigheid heeft alles te maken met de pijn in Gods hart om onze onvolkomenheid. God weet weg met ons kwaad. Hij kan het aan als we 'neen' zeggen. Daarom zeggen we het drie keer voor de communie: 'Lam Gods dat wegdraagt de zonden van de wereld'. God is geen bulldozer. Hij komt als een kwetsbaar lam. Zo gaat God met ons om. Daar ligt de bron van ons leven. Zo is onze God."

Inderdaad, zo is God, zo gaat Hij met ons om. Zijn we nog niet zo ver gevorderd als de grote mystici? Voor God geen probleem. In Christus klopt Hij aan en wacht tot we ons werpen in zijn barmhartigheid. Kom, laat ons de sprong wagen. Innerlijke vrede staat je te wachten.

Met een genegen groet,

kris

Reacties

  1. Wat is die heerlijkheid of grootheid (in het Grieks staat er 'doxa') die Jezus ons te beurt laat vallen? Het is een delen in het laten gebeuren dat God de Heer is van ons leven. Daarin ligt Jezus' grootheid en daarin ligt ook onze werkelijke grootheid. Wat houdt dat in dat wij God de Heer laten zijn over ons leven? Dat wij zoals Jezus gevende mensen worden, mensen die niet meer voor zichzelf leven, maar voor God en voor elkaar. Daartoe moet je eerst Gods H. Geest over je laten komen om deze ommekeer te ontvangen. Je kunt maar geven, als je eerst ontvangen hebt. Toch is echte liefde: geven. In mijn jeugd las ik eens een mooie roman van het Davidsfonds. Daarin moest een priester iets verkrijgen van een rijke mevrouw die samenwoonde met een rijke heer die op sterven lag. De priester zei: 'Mevrouw, liefde is geven; tot nu toe heb je alleen maar ontvangen'. Dat zijn woorden die mij nog altijd bij zijn gebleven. Daarover gaat het. Kan ik dat? Neen. Ik probeer het, maar ik zoek nog zo vaak mezelf. Dat zijn echter niet mijn beste momenten. Mijn beste momenten zijn wanneer ik mezelf overstijg, mijn moeheid en mijn ongemakken, om te luisteren naar anderen, om er te zijn voor God en mijn medemens in gebed en in dienstbaarheid. Dat zijn de dagen waarop ik 's nachts goed kan slapen. Dan krijg ik iets van de heerlijkheid die Jezus van Zijn Vader kreeg. Kom, Heilige Geest, leer me geven en dienen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik sluit mij bij jullie aan ;"Kom H. Geest en bevrijd me van angst en zelfzucht !Leer mij mezelf ,mijn naasten en U oprecht te beminnen !

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Momenteel is er veel chaos en pijn in onze wereld. Ik werd getroffen door de mooie psalm van vandaag! God nabij weten, bij Hem schuilen en de goedheid en liefde voelen die Hij voor mij en iedere mens heeft. Ik dacht ook aan het gedicht dat Titus Brandsma schreef in de cel: Blijf bij mij, bij mij Jezus zoet. Uw bijzijn maakt mij alles goed”. Roosje

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten