Maria, Moeder van de Kerk
Waar we gisteren met Pinksteren de komst van de heilige Geest vierden, gedenken we vandaag Maria als zijn Bruid en Moeder van de Kerk.
In het evangelie van vandaag lezen we hoe Jezus vanop het kruis zijn eigen moeder geeft aan Johannes en Johannes de opdracht geeft zijn Moeder welkom te heten. Of anders gezegd: Jezus laat de Kerk deelgenoot worden van Maria’s moederschap over Hem.
Over Maria is relatief weinig neergeschreven in het Nieuwe Testament. We weten van haar ontmoeting met de engel Gabriël waar ze ‘ja’ heeft gezegd, dat ze Jezus fysiek gedragen heeft en gebaard nabij Bethlehem, dat ze met Jozef en haar kind enige tijd gevlucht zijn naar Egypte, dat ze af en toe aanwezig was op een feest waar ook Jezus was of op plekken waar Hij de mensen toespraak. En zij ging ter zijde met Hem mee op zijn kruisweg waar ze bij Hem bleef tot zijn dood, zijn kruisafname, en graflegging. En vandaag hoorden we in de eerste lezing wat we gisteren vierden: dat ze met de leerlingen bad om de komst van de heilige Geest.
Al bij al laat de Bijbel toch nogal wat van zich horen als het over Maria gaat.
Vandaag gedenken we haar dus als Moeder van de Kerk, als Moeder van ieder van ons. Dat zij als Moeder bij ons is, is in de diepte zo mooi, én belangrijk. Immers, ons gaan naar de Heer, doen we nooit alleen. Als Moeder neemt ze ons bij de hand en gaat met ons mee. Ze gaat ons voor, ze draagt ons. Ze komt niet tussen Jezus en ons te staan. Nee, ze gaat naast ons, ons diep begeleidend op onze weg naar de Heer. Als Moeder helpt ze ons ons toe te vertrouwen aan Hem. Als Moeder staat ze naast haar Zoon om samen met Hem ons in ontvangst te nemen wanneer we ons schenken aan Jezus.
Maria is Moeder van en voor de Kerk in de diepste betekenis van het woord. Ze baart niet enkel haar Zoon voor ons gegeven, maar ze brengt ons allen ook in zijn genade. Door haar toedoen worden wij deelgenoot van Jezus’ liefde. Haar moederschap voor ons brengt ons in het gemeenschapsleven van de Vader, de Zoon en de Geest.
Vanuit dit gebeuren zullen we ons gestuwd weten naar de wereld, om Gods liefde te zijn. Ook hier met Maria aan onze zijde, die – waakzaam als ze is – ons ‘in de Heer’ zal houden. Hier ontmoeten we haar naast Moeder ook als ‘Bruid van de Geest’, het innerlijk vuur waarover we gisteren spraken; Gods stuwing die ons zendt en brengt naar de medemens opdat zijn liefde belichaamd zou worden.
Geliefde mensen,
laat je dragen door Maria. Laten we dit als Kerk doen. Laten we ons toevertrouwen aan haar, zoals zij dat doet aan ieder van ons. Wees diep vanbinnen dankbaar en blij dat ze bij ons is. Ik zou zeggen: verheug u in haar aanwezigheid; tijdens je bidden, maar ook gewoon in het dagelijks leven.
Vele mensen zetten thuis bloemetjes bij haar beeltenis. Of men brandt een kaars bij een grot of kappelletje in de buurt. Dat is mooi. Het zijn uiterlijke tekens van innerlijke toewijding.
Moge Maria, als Moeder van de Kerk, als Moeder van ieder mensenkind, ons allen diep begeleiden op de weg die Jezus met ons wilt gaan.
Een mooie tweede pinksterdag,
kris
Mooi Kris hoe je Maria als moeder schetst. Zo is het inderdaad.
BeantwoordenVerwijderenbeste kris, gisteren: 'Hij had het over vuur'.. was dat gedicht van jou? ik vond t erg mooi. dankjewel
BeantwoordenVerwijderenDag Stefaan,
Verwijderenik hoorde deze tekst voorlezen tijdens de eucharistieviering, en vroeg aan de priester of ik hem mocht lenen. Er stond geen bronvermelding bij.
Maar inderdaad, sterke tekst.
nog een gedicht? voor maria de moeder van onze kerk, de moeder van ons.
BeantwoordenVerwijderenzo zei Maria mij
ach kom geliefde, kom tot mij,
alleen hier in mijn armen
in deze zachtheid mag je zijn,
getroost in groots erbarmen
kom luister naar de milde klank,
mijn jou gezongen lied
en zing ook mij je liefste groet,
weet ik verlaat je niet
want binnen in jouw innigst zeer
wordt nu en dan en immer weer
jouw liefde lief geboren
daar waar mijn licht jouw donker raakt
en Christus kind in je ontwaakt
wil ik jou toebehoren
zie mij nu aan van oog tot oog,
laat mij je blik verblinden
en zoek mij in je diepste hart,
ik wacht, je zult me vinden
waar ik in jou en jij in mij,
wij teder één zijn even
daar schenk ik jou mijn enig goed:
de zoetheid van het leven
want binnen in jouw innigst zeer
wordt nu en dan en immer weer
jouw liefde lief geboren
daar waar mijn licht jouw donker raakt
en Christus kind in je ontwaakt
wil ik jou toebehoren
Zeer mooi
BeantwoordenVerwijderenDank voor de mooie lofbetuigingen aan onze Hemelse Moeder. Zelf vind ik volgende tekst erg mooi...
BeantwoordenVerwijderenNog aan iedereen een 'Geest'driftig tweede Pinksteren gewenst!
Wivina
Maria sprak deze woorden tot Juan Diego in Guadeloupe
toen Zij hem verscheen van 9 tot 12 december 1531
Luister,
onthou dit in je hart, mijn jongste zoon,
wat je angst aanjaagt, wat je heeft gekweld,
betekent niets;
laat het je gezicht, je hart niet verwarren;
laat je niet afschrikken door deze ziekte, of door enig andere ziekte,
noch door iets dat je zou schaden.
Ben ik niet hier, Ik,
die de eer te beurt valt om je Moeder te zijn?
Sta je niet in mijn schaduw en onder mijn bescherming?
Ben ik niet de bron van je vreugde?
Ben je niet in de plooi van mijn mantel,
in mijn gekruiste armen?
Heb je nog meer nodig?