zondag 13 door het jaar - C

'Wie de hand aan de ploeg slaat en achterom blijft kijken, is niet geschikt voor het koninkrijk van God.’

Deze uitspraak van Jezus doet Hij op het voorstel van iemand die Hem wil volgen maar eerst nog afscheid wil nemen van zijn huisgenoten. Daar is veel over te zeggen, maar ik wil deze uitspraak even leggen op het feit dat vele mensen met een rugzak door het leven gaan, en wel zo dat die rugzak soms zeer bepalend is wat betreft hun huidige levenswandel.

Het is wel degelijk een gegeven dat heel wat mensen moeilijk verder kunnen in of met hun leven omwille van een rugzak die ze meedragen. Voor sommigen is hij relatief licht van gewicht, voor anderen is hij loodzwaar. Wantrouw hen die beweren dat je die rugzak gewoon van je rug kunt en moet afgooien om zonder ballast van het verleden je levensweg verder te zetten.
Nee hoor, we hoeven die rugzak helemaal niet af te gooien. Dat zou alleen maar een verdringing zijn van de feiten. Vroeg of laat komt het toch weer boven.

Wat wel van belang is, is de wijze waarop we met onze rugzak omgaan. Tegenwoordig zegt men: ‘Je moet het een plaats geven in je leven’, om verder te kunnen gaan op je levensweg. De vraag is dan wat men met ‘plaats’ bedoelt.

Wel, voor een christen mag die plaats Christus zijn. Wij mogen ons verleden leggen in zijn schoot. Of anders gezegd: we hoeven het niet alleen te dragen. Jezus draagt het met ons mee. Of dieper gezegd: Hij neemt ons verleden in zich op. Wat gekwetst is zal Hij helen, waar gezondigd werd zal Hij vergeven, waar foute keuzen zijn gemaakt zal Hij je alsnog in zijn dienst nemen, je lastig karakter zal Hij omhelzen en je er in leiden, enzovoort. Van belang is dat we onze persoon, met al we zijn en hebben, met de weg die we tot nu toe hebben afgelegd, toevertrouwen aan Jezus. Hij wacht als het ware tot wij die stap zetten.

En de rugzak die we dan dragen, zal niet verdwijnen, maar hij zal anders gedragen worden. Niet altijd in blijheid, maar wel in een zekere (soms groeiende) vrede, gedragen in Hem. Voor velen zal de rugzak zelfs een zekere springplank zijn of worden wat betreft persoonlijke innerlijke groei, engagement, mededogen naar anderen toe, enz…

Lieve mensen, wat of wie we nu zijn is heel dikwijls een vrucht van de levenswandel zoals we die tot nu toe gegaan zijn of ervaren hebben. Laten we heel onze persoon, met al wat we meedragen van vreugd en leed, toevertrouwen aan de Heer, opdat Hij met ons de weg kan gaan die God nu met ons wil gaan.

En laten we vooral onthouden: God gooit nooit iemand weg. Nooit!!
Altijd weer, elke dag opnieuw, zal Hij zijn liefde in Christus aanbieden. Aan ons ons door Hem te laten omhelzen.

Een mooie zondag voor ieder van u!

kris